The boy with the black Converse

11. rescue me from my tears

We zijn al een uurtje thuis. Een uurtje terug van de politie.

Ik zit op mijn kamer, op mijn bed met mijn handen in mijn haar.

Ik ben helemaal van streek, De rekeningen zijn van Ashton!

Allerlei vragen borrelen in me op: '' waarom heeft Ashton zoveel schuld?'' '' woont hij nog wel thuis?'' '' wat doet Michael met zijn rekeningen?'' '' Heeft Michael schulden?''

mijn ogen worden vochtig.

'' ik hoop niet dat Michael zich in de nesten heeft gewerkt'' mompel ik.

En toch maak ik me op dit moment meer zorgen om Ashton. Ik wil hem helpen.

Moet ik wel aan Michael vragen wat hij nou precies met die rekeningen doet?

Ik weet op geen enkele vraag antwoord.

ik zucht.

Ik moet het vragen, ik heb geen keus. Als ik het vraag aan Michael zijn een heleboel vragen opgelost.

Ik sta zo snel ik kan op van mijn bed en duik eronder. Ik haal de rekeningen eronder vandaan en loop al snelwandelend naar Michael's kamer.

Met de rekeningen in mijn handen, gooi ik de deur open en met een klap botst de deur tegen het bureau van Michael aan.

'' dit was geen goeie binnenkomer'' denk ik bij mezelf.

Michael schrikt zich rot en kijkt verschrikt op van zijn bed. Hij kijkt een film op zijn laptop.

Hij kijkt boos en trekt zijn oordopjes uit zijn oren. '' Sara wat is er? gaat het wel?''

ik adem hardop. heel hard.

'' Sara? waarom moest je nou zo hard binnenkomen?''

Ik doe een kleine pas vooruit en zucht even diep.

'' Michael Gordon Clifford'' mijn lipt trilt.

doe het! doe het!

Ik vouw de rekeningen open en hou ze in mijn hand.

'' wat zijn dit?''

Michael verstijfd. Zijn handen beginnen langzaam te trillen en hij word lijkbleek '' weet ik veel'' mompelt hij.

'' nou het lijkt wel ergens op'' probeer ik op een boze manier te zeggen. Maar het lukt me niet echt. Mijn lippen trillen van de angst.

Ik ben bang op hoe hij reageert.

Michael kijkt me aan met een blik die ik herken; Hij weet dat ik niet boos ben.

'' Michael dit zijn rekeningen'' ik slik. '' van Ashton'' Mijn stem begint schor te worden en met shakende handen hou ik het papier stevig vast. '' Michael ik vraag het je gewoon 1 keer oke?''