Bölüm 23 (Aç gözlerini)

137 22 5
                                    


Dilan'dan


( Sabah uyandık ve hazırlandık. Dubai'de son günümüzdü. Dışada çıktık ve birkaç şeyleri aldık herkes için ve daha sonra havalimanıda gittik. Uçağa bindik ve Türkiye gittik. Arabamızı Türkiyenin havalimanıda bırakmıştık. Arabaya bindik ve evimize döndük. Herkes bizi bekliyordu. Herkes ile görüştük ve içeri girdik. Daha sonra odamıza gittik. Valizleri boşaldık. Yemekten sonra odamıza gittik ve yatık. Çok yorgunduk...)



2 ay sonra...


( Aleyna eve geldi ve benimle konuşmak istedi. O çocuk ile görüşüyordum Çok mutluydu. Ama bizim konuştuklarımızı Baran duymuştu. Çok sinirlenmiş.)


-Baran: Aleyna o çocuk kim?

-Aleyna: Abi,bir saniye dinle beni lütfen.

-Baran: Neyin dinleyeceğim ben. O çocuk kim diyorum. Hemen adına söyle bana.


- Aleyna: Abi...



- Aleyna sen odaya çık kuzum ben konuşucağım abin ile.


- Baran: O hiçbir yerde gitmeyecek.



- Aleyna içeri gir.



( Hersek bizim bağırıken duymuştu ve yanımıza geldiler )


- Kudret: Çocuklar ne oluyor. Sesiniz içeri kadar duyuyor.


- Baran: Küçük kızın sevgili yapmış. Bunu Dilan dışında hiçkimse bilmiyor.


- Asya: Bir sakin olun. Ben biliyorum. Ben kızımı çok iyi tanıyorum. O bana baştan beri söyledi. Evet Dilana daha önce konuşmuştu çünkü bizden çekiliyordu ama Dilan ikna etmiş benimle konuşmayım Eyşan da öğrendi. Yani Baran ,oğlum Dilanın bir suçu yok. Aleyna artık 18 yaşında. Kendi kararaları kendi alabilir. Hem sen ablanı tanıyorsun öyle değil mi?


- Baran: Evet ama...



- Asya: Aması yok. Konu burda kapatı. Dilan kızım bir suçu yok. Onu bağırma. Tamam mı. Aleynaya gelsek ben ve baban onu ile sakince konuşucağız daha sonra sen konuş abisi olarak. Ama  sakince. Tamam mı?


- Baran: Peki.



- Kudret: Daha sakin misiniz?


- Baran: Evet.


- Kudret baba, Baran ben gerçekten böyle olsun istemezdim. Ama Aleyna bana gelince kimseyi göstermeye yavardı. Bende bir söz verdim onu. Ama Asya anne ile konuşmak en iyi şeyi oldunu düşündüm ve o da kabul etti. Hepsi bu. Aleyna ile kızamyın. O daha çok genç. Elbete birini sevecek. Bir gün kendi hayatını,keni ailesini kurucak. Öyle değil mi?


- Asya: Doğru dedin kızım.


- Kudret: Haklısın kızım. Biz Aleyna ile sakince konuşacağız.




( Herkes içeri girdiler. Sadece ben ve Baran kaldık. Daha sakindi.)



- Küs müyüz?

- Değiliz ama sen bana neden söylemedin.


- E duydun işte. Hem söyleseydim yine böyle davranacaktın.



- Tamam. Kapansın bu konu.




- Afetin mi beni ?


- Ben seninle nısıl küs kalabilirim ki?




(dedi ve bana sımsık sarıldı. Bende onu. Içeri girecektik. Ama o sırada başım döndü. Baran hemen tutu beni )


- Güzelim ne oldu?


- Yok birşey sadece başım döndü. Iyim şimdi


-Emin misin? Bem beyaz oldun.


- iyim gerçekten.


- Peki aşkım...




( Içeri girdik. Baranda Aleyna ile konuştu ve daha sakin oldu. Anlayışlı oldu. Akşam geldinde yemek masasına oturduk. Ama benim midem bulanıyordu. Çok yemedim. Ve masadan kalkınca gözüm karardı ve bayıldımı hatırlıyorum. O an Baran beni tutunu hatıladım ve bana şöyle dedini hatırlıyorum:" Dilannn aç gözlerini meleğim"... Daha sonra karalnık ve sesizliğik...




Yeni bölüm 10 oy sonra🌛💕

Sınırsız aşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin