Catherine'in Günlüğü:
29 Haziran 2015/Pazar
Bugün onu bırakışımın 139. günü. Dört ay on dokuz ne sesini duyuyorum, ne kokusunu içime çekebiliyorum. Hakkında bildiğim tek şey yaşadığı. Biliyorum bu deftere uzun zamandır sadece onun hakkında yazıyorum ama elimde değil, olanları anlatabileceğim tek yer bu defter.
Bazen keşke orda kalsaydım, her şeyi unutsaydım diyorum. Belki o zaman pişman olmazdım diyorum ama diğer yarımda hala onunla yüzleşmeye hazır değil biliyorum. Bu nasıl oluyor bilmiyorum ama onu çok özledim.
O gün onu hayatımdan tamamıyla çıkarmak ile ilgili kendime söz vermiştim, yeniden başlayacaktım sözde. Ama olmuyor, zaten onsuz olmak da istemiyorum artık.
Ve şu saatten sonra karşısına çıktığımda söylediklerinin yalan olmasından korkuyorum. Beni sevmiyor olmasından korkuyorum... Benim adımı hatırlamıyor olabileceği gerçeğinden korkuyorum.
Nedense şuan tüm hikayeye yeniden başlamış gibi hissediyorum. Çünkü şuan ona ulaşmak eskisinden de imkansız. Anlayacağın eskisinden de umutsuzum...
1 Kasım 2015/Pazar
Dokuz ay oldu, koskocaman dokuz ay. Bugün ilk defa onun hakkında birkaç haber okudum. Genelde adını duyduğum heryerden kaçan ben bugün büyük bir değişiklik yapmıştım kısacası...
Biliyor musun? Çok değişmişti ya. Daha bir yakışıklı olmuştu sanki. Girdiğim birkaç haberde kırmızı halıda hep yanında aynı model vardı. Sanırım adı Sara Sampaio'ydu. Kızın gözleri yemyeşildi, uzun kirpikleri, kalın dudağı vardı. Vücudu da Justin'in yanına o kadar çok yakışıyordu ki. İncecik belini Justin'in dövmeli kolu sardığında kız daha da güzelleşiyordu sanki. Kız Adriana Lima'nın genç versiyonu gibi bir şeydi. Büyük ihtimalle fotoğraftakilerden bile daha güzel vücudu vardı, belli ki yatakta da iyiydi.
Kısacası kızı gördükçe kendimden soğuyorum, hayatına geri dönme umudum git gide tükeniyor. O kızın yanında ben hiçim. O kızla asla boy ölçüşemem. Lanet olası bir üniversite öğrencisiyim, o kız ise kariyerinin zirvesinde, Victoria's Secret'ın yeni meleği.
Tüm her şey bitmiş gibi hissediyorum normal mi?
2 Aralık 2015/Çarşamba
Biliyorum artık abarttım başka bahsedecek konum yokmuş gibi sadece onun hakkında yazıyorum. Ama güzel haber bu son defa onun hakkında yazışım. Çünkü yarın Amerika'ya gidiyorum. Londra'da mutlu değilim, ordan bi üniversite ile konuştuk ve okula orada devam edeceğim. Zaten öğrenim hayatı pek parlak bi insan olmadığım için okulların kalitesi benim için pek fark etmiyor.
Dün gece eşyalarımı hazırlarken Justin'in bende kaldığı geceden bir şey buldum: Gözlüğü. Dolce&Gabbana marka gözlüğü çantama atmaktan büyük zevk duyuyorum. Çünkü o markaya bağımlı gibi bir şeyim. Neyse ya konumuz bu değil. Çok daha büyük problemlerim var mesela:
Ona nasıl ulaşacağımı bilmiyorum...
