Karanlık Yüksekler

8. Bölüm: Anlaşma

☆Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınn ☆

Makine hazırlanan kahveyi bardağa doldururken arkamdaki adamın söylediklerini kolayca zihnimde tamamladım. Olay basitti, Kerem Sonay yasal yollara başvurmaya karar vermişti. Mantıklı olan da buydu zaten.

Bardak tamamen dolduğunda sıcak camın kulpunu ellerimin arasına aldım ve arkamı dönüp belimi tezgaha yasladım. "Kısaca Sonay'ın sizinle iş birliği yaptığından mı bahsediyorsunuz?"

"Sana demiştim." dedi Filiz yanındaki adama göz devirirken. Kaşlarım yavaşça yukarı kalkarken lafın arasına girmemeyi tercih ettim.

"Bahsettiğin kadar varmış." dedi Akın, sesinde mutluluk vardı. "Tahminleriniz doğru, Kerem Sonay ile iş birliği yapıyoruz. Açıkçası kolayca anlamanıza sevindim, çünkü uzun uzun laf anlatmaktan hiç hoşlanmam."

Kaşlarım bu defa çatıldığında kendimi sıcak-soğuk oynuyor gibi hissediyordum. Karşımda önce canına susamış bir kaba, daha sonrasında nazik bir İstanbul beyefendisi, şimdi de tahammül seviyesi ile insanları yadırgayan bir insan vardı. Gerçekten ortası yoktu.

"Ben de insanların verdiği gereksiz bilgilerden pek hoşlanmıyorum bayım. Çok rica etsem sadede gelir misiniz?" dedim ve kahvemden bir yudum aldım. İçimden sürekli adama laf atmak geliyordu. Hatta şuan fazla mı alınganlık gösteriyorum diye düşünmeye başlamıştım. Kabalık mı etmiştim acaba?

"Haklısınız. Kerem Sonay'ın bize verdiği bilgiler son derece açık olsa da bir sorunumuz var, belgelerin altında kızının imzası atılmış ve yapılan herhangi bir operasyonda kızının da adı geçecek, aynı zamanda örgütün başındakiler arasındaki en genç kişi Filiz hanım. Söylemek ne kadar üzücü olsa da kendisinin kadın olması zayıf halka olarak görülmesine sebep oluyor. Kısacası o, ilk sorunda ortaya atacak ve tüm suçları üstüne yükleyecekleri kişi. Bu tarz bir senaryoda canı ilk yanacak kişi arkadaşınız." Derin bir nefes aldı. "Babasının tek isteği de kızının zarar görmemesi. Bu yüzden de size ihtiyacımız var." Filiz'in mahcup bakışları bana değdiğinde dikkatimi dağıtmamaya çalıştım. Onun benim yardımıma ihtiyacı varsa elbetteki yardımcı olacaktım. Ancak öncelikle tüm detayları öğrenmeli ve ikimizi de riske atmamalıydım, sonuçta işin içinde Kerem Sonay ve daha hakkında hiçbir bilgimin olmadığı bir adam vardı.

"Kerem Bey'in tek şartı kızına bir zarar gelmemesiydi. Bu şartını ilk başta kabul etmesek de bize sunduğu delillerle kızının gerçek bir suçlu olmadığını, hatta tam tersine örgütü içten çökertmeye çalıştığını kanıtladı. Sonuç olarak da önce Filiz Hanımla daha sonra ise onun isteği üzerine sizinle temasa geçtik." Dedi koyu kahve gözlerini üzerimden çekmeyerek. Ona aldırış etmeden, konuşmaya başlayan Filiz'e doğru döndüm.

"Bana operasyon boyunca yanımda birinin olması gerektiğini söylediler. Ben de onlardan biri yerine senin yanımda olmanı, böylece güvendiğim biriyle hareket etmenin daha rahat ve dikkat çekmeden olacağını düşündüğüm için onlara bu teklifi sundum. Ve yeterince emin olduktan sonra kabul ettiler." Başı yavaşça sol omzuna doğru düştü. "Sana haber vermeden senin hakkında karar verdiğim için özür dilerim Umay. Eğer istersen hiç bu işlere bulaşmayabi-" lafı sessiz ama etkili bir cümle ile kesildiğinde erkeğe döndüm.

"İllegal bir yarışma sisteminde senelerdir yarışıyorsunuz ve onlarca kanıtta sizin de adınız geçiyor. Şansa bakın ki tüm bu olanlara şahitlik ettiğiniz halde herhangi bir şikayette de bulunmamışsınız." Ayağa kalktı ve yavaş adımlarla yanıma gelirken devam etti. "Bizim görevimiz sadece sahaya inip bilgi toplamak, yani çatışmaya girmek veya insanları yargılamak değil. Ama bu durum Türkiye Cumhuriyeti Mahkemelerinin yargı gücünü elinden almıyor." Aramızda bir-iki adımlık mesafe kaldığında durdu. "Fakat bize yardımcı olursanız işler değişebilir." Yüzünde oluşan sırıtış sol yanağında bir gamze oluşturduğunda kendinden emindi. Aramızdaki mesafeyi de kapattığında yüzünü eğilerek yüzüme yaklaştırdı. Koyu kahve gözleri gülümsediğini belli eden bir şekilde kısıldığında yüzünü sol yanağıma doğru götürdü. "Yine de siz nasıl isterseniz öyle olsun."