KOLYE ANLAŞMASI

2. BÖLÜM

Sabah saat 12.30 gibi kalktım Aşağıya indiğimde hiç bir ses yoktu. Sema teyzenin odasına girdim orası da boştu hemen odama çıkıp telefonumdan Sema teyzeyi aradım telefon açar açmaz
"Alo Sema teyze neredesiniz?" Ses gelmedi
"Aloo Sema teyze duyuyor musun?"
"Simaycım sesin şimdi geldi. Benim bu gün önemli bir toplantım var canım o yüzden iş yerine gittim sende çok güzel uyuyordun uyandırmak istemedim."
"Tamam Sema teyze görüşürüz" dedim ve kapattım. Evde boş boş telefona bakarken babam aradı

"Alo Simay çabuk hazırlan annen hastanede yatıyor."

"Nee neden noldu baba!"

"Simay çabuk dedim bi taksiye atla gel."

Hemen acele bir şekilde üzerime bir hırka alıp çıktım. Bi taksiye bindim 15 dk sonra hastaneye vardım. 1. Kata çıktım babam ve Mesut amca ameliyat odasının önünde bekliyordu .
Koşarak babamın yanına gittim.

"Noldu annem iyimi?"

"Bilmiyorum Simay az sonra doktor haber verir geç otur şuraya"
İnsan biraz üzülür almış eline telefonu bişeylere bakıyor.
Kafamı Mesut amcaya çevirdim adamın gözleri kan çanağı olmuştu. Ağladığı belliydi. Bir kaç dakka sonra ameliyathane'den bir doktor çıktı. Mesut amca hızla ayağa kalktı.

"Noldu eşimin durumu nasıl?"

"Çok çabaladık çok uğraştık ama malesef hastayı kaybettik. Başınız sağolsun."
Herkes annemin hayatını kaybettiğini duyunca darmaduman olmuştu. Aradan bir kaç saat geçmişti babamla eve geldim kafamı dağıtmak için telefona bakıyordum sonra aklıma annemin birkaç hafta önce dediği şey geldi
"Simay kızım ben bir gün ölürsem benim odamda bir tane küçük sandık var onun anahtarını sana vereceğim ben öldükten sonra sana bırakacağım şeyi hiç kaybetme tamam mı?" Demişti anneme verdigim sözü tutmam lazım dedim ve hırkamı giyip aşağı kata indim babam beni gördü
"Simay nereye böyle?"

"Baba bi arkadaşım çağırdı onla bi yarım saat buluşup geleceğim"

"Tamam acele et hava kararmadan gel."

"Tamam" babama annemin bana böyle bir şey söylediğini demek istemedim belki oraya gitmeme izin vermezdi. Hemen yola çıktım bi taksiye atladım.
Eve vardığımda kapıyı Alyena açtı

"Noldu Simay ne işin var?"

"Burda bir eşyağımı unuttum onu alıpta gideceğim."

"Okey "
Eger Aleynaya böyle bişeyin olduğunu anlatsaydım çok sinirlenir di o yüzden söylemek istemedim.
"Ee Aleyna Mesut amca evde mi?"

"Hayır babam başka bi yere gitti."

Bu benim için daha iyi oldu"He tamam."
Hızlı bir şekilde annemin odasına gittim sandığı alıp içini açtığımda içi boştu. Anlamsız bir şekilde sandığın içine baktım sonra Aleyna yanıma geldi.

"Simay senin bu odada ne işin var?" Neler olduğunu söyleyecektim.

"Aleyna annem ölmeden önce bu sandığın içindeki kolye'nin benim olacağımı ve onu saklamam gerektiğini söyledi."

"Simay ben o kolyeyi sattım!"

"Nee! ne saçmalıyorsun Aleyna ben anneme söz verdim çabuk sattığın kişiden geri al."

Delirmek üzereydim ellerim titriyordu.
"Simay ben o kolyeyi ucuz bi paraya satmadım sattığım kişide geri alamaz saçmalama bana başta söyleseydin banane ."

Aleyna umursamaz davranıyor du ve bu beni daha fazla sinir ediyordu.

" Tamam Aleyna bana o sattığın kişinin numarasını ver."