Sabah erken saatte uyanıp ayağa kalktım. Midem çok bulanıyor du ve ayağa kalkınca gözüm karardı. Ayakta kalmaya çalışırken bri anda yere düştüm. En son hatırladığım elimde kanlara yerde yatıyordum. Uyandığım da kolumda serum vardı ve Serkan koltukta oturuyor du.
"Simay kendini nasıl hissediyorsun?"
"Çok kötüyüm Serkan hala başım ağrıyor ve çok fazla."
"Tabi ağrır kafanı yarmışsın."
"Ne demek kafamı yarmışım Serkan!"
"Hatırlamıyorusun demi anladım. Sen yere düşerken kafanı yere sertçe çarpmışsın."
Dedi ve içeri bir kadın doktor geldi.
"Simaycım nasıl hissediyorsun?"
"Yani iyi gibiyim fakat başım çok ağrıyor."
"Kafanı yere çok sert vurmuşsun bu yüzden yarım saat sonra ben tekrar gelicem ve kafana dikiş atılacak."
"Tamam"
Doktor odada çıktı. Ben kafama dikiş atılmasından çok korkuyordum.
"Simay şimdi biraz uzan yarım saat sonra ben seni kaldırırım."
"Uzanmak istemiyorum."
"Dediğimi yap Simay."
Yatağa uzandım ve uyumaya çalıştım. Gözlerim kapanıyordu.
30 dakka içinde uyumuştum.30 dakka sonra
"Simay kalk."
"5 dakka daha Serkan."
"Simay kalk dedim hadi doktor 5 dakikaya gelir."
"Tamam"
dedim ve kalktım.Doktor odaya girdi.
"Simay ayakta durabiliyor musun basın dönüyor mu?"
"Başım çok dönüyor ayakta durabileceğimi düşünmüyorum."
"Tamam şu sedyeye yat."
Sedyeye yattım ve beni aşağıya indirdiler. Serkan da yanımdaydı.
Ameliyat haneye beni aldılar.
"Simaycım şimdi seni bayıltacağız sonra hiç birsey hisstemeyeceksin"
Kafamı onaylarcasına salladım.
2-3 dakka sonra gözlerim kapanmaya başladı.U
yandığımda yine kolumda serum vardı.
Yanımdaki koltukta ise Serkan oturuyor du."Serkan"
"Noldu Simay"
"Ne zamandan beri baygınım?"
"1.30 saat oldu."
"Hiç konuştum mu?"
Gülerek
"Hemde nasıl. Susturamadık bildiğin.""Nee ciddi misin?"
"Evet"
"Pff neler saçmaladım?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOLYE ANLAŞMASI
AléatoireAnnesinin vefatının üzerine Simay annesinin ona bıraktığı kolyeyi almak için üvey babasını evine gider ama üvey kardeşi annesinin eşyalarını satmıştır. Bunun üzerine Simay annesinin kolyesinin peşine düşer ve onu mafya da bulur...