Herkese merhaba, yeni hikayeme hoş geldiniz :) Hep aklımdan Asi ve Alaz'ın nasıl sevgili oldukları veya nasıl aşklarını itiraf ettiklerine dair senaryolar geçiyordu ve çok fazla senaryo aklımda dolanınca ben bunları en iyisi yazayım dedim.
Her bölüm birbirinden bağımsız çoğunlukla aşk itirafı temalı olacaktır. İyi okumalar:)
Masada yarıladığım rakımdan bir yudum daha aldım. Mekan tamamen doluydu, arkadan insanların konuşma sesleri, kahkahaları, tartışmaları geliyordu. Biz ise Alaz ile masada karşılıklı sessiz bir şekilde rakımızı yudumluyorduk. Tek gelmiştim buraya, kafamı dinlemek, beliki de unutmak, biraz olsa da düşünmemek istemiştim ama düşünmekten kaçtığım kişi şu an tam karşımda oturuyordu. Bu hiç işime yaramıyordu. Çağla her zamanki gibi ötmüştü olduğum yeri Alaz'a. Geldiğinden beri sadece içiyor ve birbirimize bakmakla yetiniyorduk.
"Neden buradasın?" Sessizliği bozan ben olmuştum.
"Seni merak ettim."
"Beni merak ettin?" Kaşlarım havaya kalkmıştı. Şimdi mi merak ediyordu beni, yaptıklarından sonra merakı şimdi miydi gerçekten!
"Evet Asi seni merak ettim."
"Etme, beni merak etme, her an dibimde bitme, yapma çünkü bu hiç işime yaramıyor Alaz." Sinirliydim, kırgındım, öfkeliydim ve dayanamıyordum. İçkimden bir yudum daha aldım. Sarhoş olmak istiyordum ama onun buradaki varlığı bilincimi açık tutuyordu.
"Asi.. Dün.." Sözünü elimi havaya kaldırarak kestim. Dünü hatırlamak veya dün ile ilgili bir şey duymak istemiyordum. Daha çok canımın acımasını hele hiç istemiyordum.
"Umrumda değil Alaz! Dün ne bok yediysen yedin. Bana açıklama yapmana gerek yok."
"Benim umurumda ama Asi." Dibini içtiğim rakımın bardağını sert bir şekilde masaya vurdum. Garsondan yeni bir tane isterken sert bir şekilde Alaz'a doğru döndüm.
"Sen benimle dalga mı geçiyorsun?"
"Sana anlatmaya çalışıyorum, açıklamaya çalışıyorum."
"Anlatma diyorum ben de, istemiyorum diyorum lan anlamıyor musun!"
"İstiyorsun." Evet içimde bir yer istiyordu, açıklamasını, hayır o kızla aramda hiçbir şey olmadı demesini istiyordum.
"Hiçbir şey olmadı." İnanmayarak baktım Alaz'a. Bakışımdan anlamıştı inanmadığımı. Yüzü düştü. "O kızala yatmadım"
"İstediğinle yat kalk Alaz. Bana açıklamana gerek yok." Canım acıyordu, gerçekten canım acıyordu. Bunu Alaz'a çaktırmamaya çalışmak ise en zor kısmıydı.
"Açıklamama gerek var, b-ben o an ne yapacağımı şaşırdım. Canım acımıştı ve canını acıtmak istedim. Öyle anla diye yaptım ama ben bir şey yaşamadım onunla."
"Can acıtmak, can yakmak... Tek yaptığımı bu zaten. Kırıyoruz, yıkıyoruz, döküyoruz."
"Biziz bu Asi."
"Biz..."
Kısa bir süre daha sessiz kaldık. Karnım açtı ama hiçbir şey yemiyordum, sadece içkimi içiyor ve kafamın bulandırmasını bekliyordum.
"O günden beri..."
"Seviştiğimizden beri." diye tamamladım. Cesareti yoktu bazı cümleleri tamamlamaya ama ben de o cesaret vardı.
"Kimseye dokunamıyorum Asi ben."
Yutkundum.
"N-neden?" Sesim titremişti.
