AYRINTILAR GÜZELDİR

BÖLÜM-5

Ağlamak için gözyaşı mı aklamalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
...
Öldürmek için silah, hançer mi olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah
Gülüş kurşun olmaz mı?

🪧

Zamanın ne göstereceği gerçekten bilinmezdi.
Ben daha dün üniversitemi bitirip doktor olmak için çırpınırken bugün evlenmek için kendi topraklarımdan alıkonmuştum. Ve bu hiç tatmak istemeyeceğim bir duyguydu.

Babam beni Diyarbakırdan sürgün ettikten sonra bir daha üstümde hak sahibi olmaz diye düşünüyordum. Her şey bir kenara onları özlemi beni öldürürken ben acaba ne zaman beni tekrar almaya gelir diye düşünüyordum.
Ama onlar hiç gelmediler.

Hiç gelmediler.

Ta ki o güne kadar ....

Beni evlendirmek için geldiği güne kadar...

Bunlar bana bir şey ifade etmiyordu. Sadece Babamın beni önemsiz biri olarak görmesi canımı yakıyordu. Ben bütün ümidimi içime gömeli çok olmuştu. Ama onlar ban ümit vermek için tek adım atsalardı ben onlara bin adım giderdim.

Şimdi ne mi yaşıyordum?

Dejavu.

Annemin daha doğrusu ailemin o gün benim dışarıda olduğu fark etmediği gibi bu insanlar da beni fark etmemişti.

Daha küçücük, zararsız bir kız çocuğuyken en büyük zararın ben olduğuma inandırılmıştım. Bunu bana annem kafama vura vura öğretmişti. Sen zararsın demişti.

Ama ben artık küçük değildim. Niye tekrar bana zararmışım gibi davranıyorlardı.

Onlar içeri geçerken ben daldığım düşüncelerden anı bir şekilde kendime geldim ama çevremde az önce gördüğüm kalabalıktan kimse kalmamıştı. Çevremde ağaçların yaprak sesinden başka bir ses yoktu .

Gördüğüm boş bahçede kimseyi görmediğim vakit kahkahalara boğuldum.

Ne kadar düşünceliler diye geçirdim içimden.

Ama çocuk yanımın kalbi kırıktı. Dedim ya dejavu.

Vakit kaybetmeden gülmekten akan yaşlarımı silerek kapıya doğru yürümeye başladım. Kapı çaldığım gibi açılınca beni buraya getiren ama adını hala bilemediğim adamın bana bakarak hızlı hızlı nefes alıp verdiğini gördüm.

"Ah şey beni dışarıda unutmuşsunuz da kendimi hatırlatayım dedim." diye söze başladım gülerek.

Ama o bana niye böyle bakıyor?

Güler yüzüm ve söylediğim sözcükleri heralde fazla garibine gitmişti çünkü şu an bana sanki dünyanın en saçma cümlesini kurmuşum gibi bakıyordu.

" Eee alsana beni içeri. "dedim onu kenara itmek için koluna uzanırken ama anlık bir fark edişle hemen elimi indirdim. Ama o sanki karşısında birini öldürmüşüm gibi bakıyordu.