"Yaşam Senin İçin" || •KenDa•

4. bölüm

Hafiften uyandığımda Kenan'ın kucağında uyuya kalmıştım. Doğrulup yüzüne baktığımda çok tatlı uyuyordu.

Yanından tam kalkmak için hareket ettiğimde beni tekrar kucağına çekti. Bence hayvan uyumuyordu. Kalkmak için çırpındığımda beni en sonunda üstüne çekip kollarıyla sardı.

"Of Kenan uyumuyosun demi?"

Cevap gelmediğinde yüzüne bakıyordum. Uyandırmak için son çarem öpmekti. Dudağına yaklaşıp öpmeye başladım.

Tam ben öperken yüzümü ellerinin arasına alıp daha sert öpmeye başladı. Demiştim kesin uyumuyor diye.

Bi' kaç dakika öyle öptükten sonra beni saldı. Yüzüne baktığımda uyanmış bana gülüyordu. Tatlılığından ve şerefsizliğinden orda dövesim vardı.

"Ya Kenan sana kaç defa seslendim. Her sabah uyanman için böyle mi olması gerek?"

"Çok doğru bildin."

"Kenan. Kalk beni sinir etme. Yeminle döverim."

"Senin dövmen bana işlemez bitanem."

"Hıı sen öyle san."

Göğsüne vurmaya başladığımda şerefsiz sadece gülüyordu. Acı hissetmiyor sanırım.

Daha sert vurmaya başladığımda yatakta yana kayıcam diye düşüp çekmeceye kafasını vurdu.

"Has siktir. Kenan iyi misin?"

Acıyla inlediğinde koşar adım gelip önüne oturdum. Acıdan gözleri dolmuş biçimde bana bakıyordu.

"Kenan nolur cevap ver. Özür dilerim gerçekten, bilerek olmadı."

Yüzüne baktığımda alnı şişiyordu. Suçluluk duygusuyla ona sarıldım.

"Kenan lütfen trip atma, özür dilerim gerçekten. Ben bilerek yapar mıyım hiç? Ayrıca bana sinirlendin mi?"

"Ben sana sinirli değilim ki. Sinirden değil acıdan gözüm doldu."

"Ya... Özür dilerim."

"Bişey olmaz geçer birazdan."

Daha sıkı sarıldığımda o da bana sarılıyordu. Belki öpersem geçer diye de bi' yandan yüzünün her yerini öpüyordum. Hoşuna gitmiş gibi gülümsüyordu.

"Tamam geçti."

"Ama aşağıdan buz almamız gerek. Kalk hadi canım. Bu arada tekrardan özür dilerim."

"Bişey olmaz dedim ya aşkım."

"İyide burda suçlu benim."

"Ben seni öyle çekerek öpmeseydim olmazdı. Yani suçlu sen değilsin."

"Sana vuran bendim."

"Haklı yere vurdun."

Ayağa kalktığımızda hala ona sarılıyordum. Yüzüne baktığımda alnı kızarmış ve biraz şişmişti.

"Hadi üstünü değiştir de aşağıdan buz alalım Kenan."

"Tamam canım."

O üstünü değiştirirken bende yatakta oturmuş onu izliyordum. Nedensizce onu böyle izlerken benimki kalkmıştı. Azdım ama napsaydım.

Üstünü değiştirdiğinde birlikte aşağı indik. Revirden buz aldığımızda onu sandalyelerden birine oturtup buzu alnına koyuyordum.

Buzu her koyuşumda acıyla inleyerek geriye çekiliyordu.

"Kenan ama sabit dur koyamıyorum."

"Acıyo' ama."

"Böyle devam edersen tabi acır. Sabit dur da yapıyım."