Yanlış Kişi

TANITIM

✨çok heyecanlıyım ✨

                                     ~~~~~

Her zamanki gibi babamla kavga etmiştik. Üstümde baskı kurmayı neden bu kadar seviyorlar? 18 yaşına girdiğimden beri bu tartışmalar daha fazla olmaya başlamıştı . Yediğim yemekten ,kurduğum arkadaşlıklara telefonumdaki uygulamalara bile karışıyorlardı.

Onların istediği hayat onların istediği üniversite... hayatımda tek memnun olduğum şey boks yapmaktı o da hobi olarak kalıcaktı sanırım . Annemlere bu hobiyi iş olarak yapmak istediğimi söylediğimde kesin bir dille reddetmişlerdi.

Aklıma gelen düşüncelerle sinirle bir daha vurdum kum torbasına . 10 dakika önce ellerim açıyordu ama şuan hissetmiyordum . Yavaşça elime çevirdim bakışlarımı kanamışlardı . Derin bir iç çektim , umursamadan vurmaya devam ettim başka türlü stres atamıyorum. Bir iki kere annemlere tepki göstermiştim ama bu herşeyi daha kötü yaptı en azından eskiden telefonumu saatlik kullanmıyordum . Bazen kendimi çocuk gibi hissediyorum belki de öyleyim.

Sinirle bir kere daha vurdum, artık yere kan damlıyordu. Yavaşça geri çekildim ve vurmayı kestim. Nefesimi düzene sokmaya çalıştım. Vücudum ter içinde kalmıştı. Odamdaki banyoya doğru ilerledim. Ellerimi lavaboya yasladım ve aynadaki yansımama baktım gözlerimde hiçbir duygu yoktu ölü gibi görünüyorum.

Hızla aynadan gözümü kaçırdım ve arkama döndüm üstümdekileri bir çırpıda çıkarıp duşa girdim suyu hafif ılığa ayarladım suyun altına girdim ve gözümü kapattım. Bir süre öyle kaldım. Gözlerimi hafif araladım ve ellerimi suya tuttum. Kanların süzülüşünü ifadesiz gözlerle izledim.Gözlerimi elimden çektim ve hızlı bir duş alıp çıktım.

Üstümü giyinip ellerimi sardım odama geçip yatağıma yöneldim. Yatağa hoplayarak  uzandım aniden vücuduma yayılan ani acıyla dişlerimi sıktım. Bu ağrılar boksta ki ağır eğitimler yüzündendi.

Aslında babamların kursa gittiğimden haberi yok. Ortaokulda kendi istekleri ile göndermişlerdi ama liseye geçince bırakmamı istediler, zorladılar... Ama pes etmedim okuldaki hocalarımla konuştum ve okuldan sonra ek dersim olduğuna söyleyerek okuldaki boks kursuna gitmeye başladım 4 senedir hiç yakalanmadığım için sıkıntı çekmiyorum. Okuldaki hocalarım ailemin benim üstümdeki baskısını bildikleri için kendi hayatımı kurmama olabildiğince yardım ediyorlardı.

Annemle babam görücü usulü evlenmişler babam savcı ve benimde avukat olmamı istiyor ,annem ise hemşire. akşam çalışıp eve gelirler , bir güzel günün stresini bana kusarak rahatlarlar. ilkler de çok üzülüyordum ama bunun anlamı olmadığını fark ettim çünkü onların umrunda bile olmuyordu benim üzülmem. Düşüncelerimi bölen şey ismimin bağırılmasıydı

"EZGİ" babamın tok sesiyle gözlerimi devirdim bugün yeterince bağırmamışlarmıydı? Uzandığım yerden yavaşça doğruldum acıdan yüzüm buruştu, çokta umursamadan ayağa kalkıp ağır adımlarla salona gittim.

Annemle babam oturmuş kahvelerini içiyorlardı babam beni görünce "otur" dedi hiç duygu içermeyen sesiyle çatık kaşlarla Karşılarına oturdum, ciddi bir durum var gibiydi

Babam derin bir nefes aldı "Mersin'de savcı eksikliği varmış, isteyen tayinini isteyebiliyor maaşıda şuan aldığımın 2 katı... Kısacası Mersin'e taşınıyoruz" (böyle bişey var mı bilmiyorum araştırmadım) başımın üstüne kaynar sular dökülüyor gibi hissettim "taşımacılar bizim eşyalarımızı toplayacaklar sende kendi eşyalarını topla adamlar uğraşmasınlar" dediklerini algılayamıyordum

"Beni hiçbir yere götüremezsiniz kendin söyledin zorunluluğun yok!" Sonlara doğru sesim yüksekdi burdan gidersek boks yarışmalarına katılamazdım tek hayalime .

Babam bağırarak "sana fikrini sormadım, ben ne dersem o git eşyalarını topla"

"Ben 18 yaşındayım sizin istediğiniz şekilde yaşamak zorunda deği-" yanağıma inen sert tokatla afalladım. Ne söylemiştim ki? Gözlerimi babama çevirdim. Artık canım acımıyor yada kırılmıyordum ilk değildi , ama gururum inciliyordu. Babam gözlerimin içine saf nefretle   bakıyordu bağazımda bir yumru oluştu. Annem acaba bu sefer bir tepki verecek mi diye baktım ifadesiz gözlerle kahvesini içiyordu boğazımda ki yumru konuşmamı engelliyor,nefesimi kesiyordu

Kolum sertçe tutuldu ve odama doğru çikiştirildim. Babam beni fırlatırcasına odaya itti dengemi sağlayamayıp yere kapaklandım. Belimin ağrısı ikiye katlanırken inlememek için yumruklarımı sıktım hızla ayağa kalkıp kapının anahtarını arayan babama baktım ve  çekme deki anahtarı alıp önüne doğru, yere fırlattım babam anahtarı eğilip alırken nefretle ona bakıyordum eğildiği yerden dikeldi kapıyı kapatıp kitledi. Adım sesleri gelirken "İyice utanmaz oldu bu hanım" babamın söyledeği şeyle hüzünlü bir şekilde güldüm. Yavaşça yere çöktüm sırtımı duvara yaslayarak penceremden görünen yıldızları izledim. Hayatım ellerimden kayıyordu  , ben ise sadece izleyebiliyordum. Kafamı dizlerime yaslayarak gözlerimi kapadım ve boğazımda ki yumrunun geçmesini bekledim ,gözyaşlarım çok önceden tükenmişti ...

                                      ~~~~~~~

Sizce nasıldı fikirlerinizi bekliyorum yazarken yoruldum aga
✨Eleştirilerinizi yazın lütfen✨

  D N T