BAHTSIZ KARA

15 3 0
                                    

Geldi mi yine o bahtsız vakit
Kurumuş yapraklar, yola düşmüş rüzgar
Herkes, her yer, herşey olmuş sakit
Bu ne uğursuzluk yahut şanssızlık
Gözlerim seni aramaktan aktı da bitti
Bu bahtsız sokakta gezen bedenler
Koşar adımlarla kaçarak gitti

Yine hazin mevsim yine bahtsız gece
Bilirsin ya duramam ben öyle sessizce
Adamın biri geliyor, inceleyip bakıyor
Bilirsin ya sende hepsi seçmece seçmece
Kiminin gözünden yaş kiminin kan akıyor
Kimide içine yalnız içine ağlıyor
Ne yaparsın hayat bu, alışmışız bir kere
Nedense hafifi değil hep ağırı çekmeye

Ey uğursuz, ey bahtsız sokak
Söyle bana sen mi ak yoksa insanın mı ak
Ben vereyim cevabı
Ben kara, sen kara, insanın kapkara
Yalnız sen bizden değilsin sevdiğim
Gel gidelim buradan, ak'ına değmesin kara
Çünkü eğer değerse, açılır kapanmaz yara

O.İ.

Felekten Bir ŞiirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin