Kaldırımda bir ben yürüyorum
Dalıyorum uzaklara, sessizce düşünüyorum
Bu sokak, benim bıraktığım sokak değil
Elma ağacında yalnız bir bülbül ötüyor
Nedense çiçekler yarı küskün güneşe
Sonra uzaklardan ince bir rüzgar esiyor
Yok arkadaş ben düşmüşüm, parmaklıksız hapise
Umut ediyorum yinede
Belki olurda düzelir herşey
Gelir yerine Ahmet Efendi ve tüttürür sigarayı
Neşeyle top koşturur çocuklar bahçede
Düzelir bu harabe yığını evler
İçimiz mutlu olurda, dudaklar yeltenir gülmeye
O.İ.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Felekten Bir Şiir
Poëzieİnsanın hayatında bir ayrıcalıktır, şiir... Şiirli yaşamak der, kimi şair... Şiirlerle doğmak der, kimisi de... Şiirlere adanmak da diyenler oldu. Hatta şiirlerle yaşamayı unutanlar da... Ama hepsi tuttu şiirin bir tarafından... İşte böyle çekici b...
