Ve bir ay uzvuna dokundu delikanlının,
Arka sokaklar zincirinde unutulmuş tadım.
Bardaktan boşanırcasına yağan yağmur,
Bir sefillik oyununun içindeyim.
Gel benimle, beni ara da bul!
Ne mümkün yaşamak!
Böylesine çaresizlikler içinde çaresiz.
Bir rıhtımın ardında bekliyorum, sebepsiz.
Aklımda birbiriyle çelişen fikirler,
Ve yaklaşan birkaç duman.
Tadı kalmamış eski zamandan...
Birkaç palavra ağızlarda,
Eskimeyen bir türkü...
Zamanın aşılamaz hızı da akıllarda.
Alışılagelmiş bir cümle,
Daima var olan,
Ve daima var olacak olan,
Özlemle beslenen kelimelerle,
Hep bahsedilir oldu bu sıralar,
Nerede, o eski zamanlar?
Ve bir ay uzvuna dokundu delikanlının,
Ben ise sıyrıldım rıhtımımdan,
Mazide kalmışlardan, yeniliğe açılanlara bir yol...
Eski ile yeni arasındaki bir kol misali kucakladım arafımı.
Kendi yarattığım bir Araf.
Ve sessizlikle kuşanmış bedenim bertaraf.
Şimdi anlıyorum,
Ay'dan karşılık alamayan genci.
Sevilen sevmedikçe,
Sevenin kursağında kalıyor sevinci.
O.İ.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Felekten Bir Şiir
Poesíaİnsanın hayatında bir ayrıcalıktır, şiir... Şiirli yaşamak der, kimi şair... Şiirlerle doğmak der, kimisi de... Şiirlere adanmak da diyenler oldu. Hatta şiirlerle yaşamayı unutanlar da... Ama hepsi tuttu şiirin bir tarafından... İşte böyle çekici b...
