The Only Exception 20
"I-I'm sorry..."hindi ko maiwasang pumiyok dahil sa pinipigilang hikbing habang kaharap si, Mommy
"It's okay, sweeties. Mommy understand you."umiiyak man ay halata ang saya sa ngiti nito
"Aren't you mad at me?"mahinang tanong ko habang puno hiyang nag-angat ng tingin rito "I was so mad with you. I even didn't recognize you."dagdag ko
"Bakit naman ako magagalit sa anak ko?Wala ka namang kasalanan, Henrietta you were so young when I left you."masuyong ngumiti ito sa'kin
"Ang mahalaga sa'kin ngayon ay yung makasama ko na kayo ulit,"naka-ngiting dagdag nito"ang alagaan kayo at hayaan akong bumawi sa mga taong nawala ako."dagdag nito
"Hindi ba dapat ako ang gumawa nun, Mom? I was the reason why you were there... I-I'm sorry... I'm sorry... "hindi ko na napigilan ang sunod sunod na luhang dumaloy sa pisngi ko
"K-kung nakinig lang sana ako sainyo... Kung hindi lang ako makulit... H-hindi... Hindi mangyayari yun..."napa-takip na lang ako ng mukha ko habang walang tigil ang pag-tulo ng luha ko
"H-hindi sana... Hindi sana ako lumaking hindi ka kasama... H-hindi ka... H-hindi ka maghihirap sa loob ng kulungan... I-I'm sorry... S-sorry... "Napahikbi na lang ako at napayakap kay, Mommy ng maramdamang niyakap ako nito
"Hindi ako mag-sasawang paulit ulit sabihin sayong wala kang kasalanan, Henrietta."masuyong sambit nito habang hinahaplos ang buhok ko dahil nakayakap ako sa beywang nito
"Siguro kung sinabi lang namin sayo agad ang totoo wala tayo sa sitwasyong 'to, kung pinaintindi lang namin sayo lahat hindi ka lalaking may tampo sa'kin..."
"Ginawa lang naman namin ang sa tingin namin kung anong makakabuti sayo," turan nito "Kahit na ang pwedeng posibilidad nuon ay kamuhian mo ako. Ang mahalaga ay maging maayos ka."hilam ang luhang nag-angat ako ng tingin rito
"You're really a brave woman, Mom."tipid ngiting sambit ko
"Then, that's only prove that I'm your mother since I heard from, Terron that you won a title. Brave Queen."naka-ngiting wika nito saka hinawakan ang mag-kabilaang pisngi ko at gamit ang hinlalaki nito ay pinunasan niya ang luha sa pisngi ko
"I love you, Mom and Thank you for coming back."sinseridad na wika ko rito
"I Love you too, sweetie. So stop blaming yourself from what happened before it's already in the past let just enjoy our present and face our future with contentment and braveness."naka-ngiting tugon nito
Naka-ngiting tumango ako rito saka muling niyakap siya na agad naman niyang tinugon
"I'm happy for you, Henrietta."malaki ang ngiting wika ni, Demetrius ng sabihin ko rito ang nangyari sa pag-uusap namin ng Mommy ko
"Thank you, Demetrius kasi ikaw talaga ang nagbigay ng lakas ng loob sa'kin para kausapin si, Mommy."sinseridad ang ngiting sambit ko rito
"I'm glad to here that,"naka-ngiting wika nito saka hinalikan ang noo ko bago nito sinandal sa dibdib niya ang ulo ko
"Gusto ko nandun ako sa lahat ng nangyayari sa buhay para maging lakas mo. I love it everytime you achievement something at isa ako sa dahilan kung bakit mo na achieve yun."he added
" I love that. You being part of my every achievements."naka-ngiting wika ko kahit na hindi naman nito nakikita
"Oo nga pala, may gusto akong sabihin sayo."turan nito dahilan para umalis ako sa pagkakasandal at humarap sakanya habang pareho kaming naka-upo sa mahabang sofa nito
"What is it?"kunot-noong tanong ko rito mukha kasinh seryoso ang sasabihin nito eh
"I want you to meet my family specially my father."naka-ngiti man ay halatang kinakabahan ito sa magiging reaction
"Dadalaw kasi sila rito at gusto kong kunin na chance yun para ipakilala kita sakanila since paiba-iba sila ng lugar na pinupuntahan."halatang kinakabahang paliwanag nito
Hindi ako agad nakasagot rito dahil sa gulat hindi ko inaasahang aabot kami sa point na ipapakilala niya ako sa pamilya niya
"Hindi kaya'y magtaka sila? Lalo na't studyante mo ako at Professor kita."nag-aalalang turan ko rito
I don't know why pero gusto kong magustuhan ako ng pamilya ni, Demetrius para sakanya
" It's okay,"naka-ngiting wika nito" They already know that and they're okay with it as long as I'm happy."dagdag nito
Kahit papaano ay naka-hinga ako ng maluwag dahil sa sinabi nito dahil hindi ko alam kung anong mangyayari sa oras na tutol sa kung anong meron sa'min ang pamilya niya
"Okay!"naka-ngiting wika ko rito dahilan para lumitaw ang matamis at malaking ngiti sa labi nito
"Talaga? Thank you!"mahinang natawa na lang ako ng yakapin ako nitong parang batang napagbigyan ng gusto
"In exchange you'll meet my family too."wika ko rito
"Really? Ipapakilala mo ako sakanila?"nanlalaki ang mga matang hindi makapaniwalang turan nito
"Of course,"naka-ngiting wika ko rito saka hinawakan ang kamay nito "Since okay naman na kami ni, Mommy sa tingin ko naman ay wala ng problema pa para hindi ka pa ipakilala."turan ko rito
Hindi ko maiwasang magulat at mag-alala ng mapansin ang sunod sunod ang mga luha nitong tumulo
"May problema ba? May nasabi ba akong hindi mo nagustuhan?"nag-aalalang tanong ko rito habang pinupunasan ang luha nito
Napatigil ako sa ginagawa ko ng hawakan nito ang kamay ko at dinala sa tapat ng labi niya saka ito hinalikan
"Sobrang saya ko lang kasi... Kasi hindi ko inexpect na gusto mo rin akong ipakilala sa family mo. I'm so overwhelmed with the feelings."naka-ngiting napa-iling na lang ako saka mahinang pinisil ang tungkil ng ilong nito
"Silly! I had no plans to introduce a man to my family but you. I'll make exception for you."naka-ngiting wika ko
" Ahh!! What good I have done from my past to deserve someone like you?"tila naiiyak nitong wika saka pinupug ng halik ang kamay ko
"Your exaggerated,"natatawang wika ko rito "What do you want for dinner?"tanong ko saka tumayo na
"Pwedeng ikaw? "Ngiting asong sagot nito
" Real food ang tinutukoy ko, Demetrius."iiling-iling na turan ko rito saka nag-punta sa kusina maramdaman ko naman ang pag-sunod nito
"You should learn how to cook for yourself." turan ko rito habang naghahalungkat sa ref niya para tumingin kung anong meron siya na pwede kong lutuin
"What for? Nandyan ka naman eh."tugon nito napatigil ako sa ginagawa ko saka naka pameywang na humarap sakanya
"Ipapaalala ko lang sayo, Prof Kamiyama, huh! Hindi sa lahat ng oras nandito ako para ipagluto ka."
"I already know how to order online."naka-ngiting tugon nito napa-iling iling na lang ako
"Ewan ko sayo, Demetrius,"
"Advice lang huh, Kung mag-aasawa ka siguraduhin mong marunong mag-luto dahil Hindi healthy kung panay sa online or restaurant kayo kakain."wika ko rito
"It's okay! I already know that you're good at cooking."napalingon ako rito ng marinig ang sinabi nito
"Pero syempre pag-aaralan ko pa rin ang mag-luto para tulungan ka at maipagluto kita."matamis ang ngiting dagdag nito
Hindi ko maiwasang mapa-titig rito habang tila nagkakarera ang puso ko dahil sa sobrang bilis ng kabog nito
Bakit parang sinasabi niyang ako ang magiging Asawa niya? Does this mean he see his future with me?
For some reason it's make my heart flutter just the thought of him including me to his future...
BINABASA MO ANG
Brave Queen Series 1: The Only Exception (🌜)
General FictionThe Brave Queens Series Henrietta Varlice the leader of Brave Queens Kilala ang Brave Queens sa buong Universidad bilang mga palaban na babae... May Limang Membro ang Brave Queens Ngunit ano nga ba ang kahinaan nila? Para sa mga kapwa nila Studyant...
