Abicim♡♥︎

5.Bölüm✨️

"Cagancim benimle mezuniyyet balosuna kavalyem olarak gelir misin "

"Hayır"

"Neden"

"Çünki benimle gelecek"

Evet az önce ortaya bir bomba attim ve bomba en çok ben ve Çağan abiye yakın. Çocuk ne halde şu an çok merak ediyorum

"Seninlemi geliyor"

"Seninlemi geliyorum"

İkisinin aynı anda sorduğu soruyla anladim ki Rüya yavşağını hemen bu odadan çıkartmam gerek ve Çağan herseyi anlatmam gerek

"Rüya çık odamdan"

"Hayir, sizi bu sekilde yalnız bırakmam" yavaş yavaş sinir damarlarım patlayacak kıvama geliyordu .

Ona doğru adım attığımda sinirli halimi Çağan görmüş ve hemen kollarımdan tutmuştu

"Rüyacım , odamdan çıkmazsan, bizi baş başa birakmazsan o başını bu odada kırıcam NAŞŞ!" kızın korku dolu bakışlarından sonra anladım ki her an sıça bilirdi korkudan ve hemen odayı terk etti

Bir süre sakinlesmeye çalışmak için gozlerimi yumdum ardindan Çağanin sesiyle açtım

"Hiraaa " onun sesiyle kollarından ayrılıp ona taraf döndüm

"Çağan abi-"

"Başlatma abine , senden bir açıklama bekliyorum " başımı salladim ve omuzlarından tutarak arkadaki yatağıma oturttum

"Bak Çağan abi . Bu Rüyanın amacını bilmiyorsun , peşini bırakmıyor kız resmen ve buda beni sinir ediyor . Az önce ne söyledim bilmiyorum ama hepsi sinirle çıktı ağzımdan.  Biri hariç " Bana soran gözlerle baktı

"Abicim, ben mezuniyyet balosuna bir kavalye arıyordum da sanırım buldum" biliyordu ama yine kim olduğunu sordu

"Sen" pek şaşırmamıştı cunki az once de  söylemiştim

"Mezuniyyet balosuna kavalye olarak birini bulmadım ve düşündüm ki sen benimle gelirsen hem guvenli olurum hemde başka biriyle gitmekten kurtulurum"

"Tamam , ama bunu bana önceden söyleye bilirdin " basimi salladim

"Evet ama bu güne denk geldi . Bana sinirlimisin" dedigimde gulumsedi ve gamzeleri çıktı ortaya

"Hayir güzelim.  Ben defalarca o kızı uyardım uzak durması için ama anlamıyor taktı kafayı bana"

"Kız anlamiyor . Diyorumki arkadaş müsait değiliz gelme çık odadan , yüzsüz şey işte "

"Bi dakika sen kıskandın mı"

"Tabiki kıskanıcam , üstün ciplak diyorum git diyorum . Salak abim nerde kaldı yaa gorende yan apartmana gitmedi sanacak "

Birden kahkaha atti Çağan abi

"Ne gülüyorsun " ama öyle gülüyordu ki kendimi tutamıyorum.  Sonunda bende güldüğümde sinirle karışık "Ogluum ne gülüyorsun "

"Ama sen de gülüyorsun " gulmelerimiz dayandiginda gidip oan sarıldım.  Cunki en olmadik zamanda , sinirlendiğimde,  üzüldüğümde her zaman ona sarılınca huzur bulurdum . Abime sarılınca bile bu kadar iyi hissetmiyorum, abim gibi seviyordum ama abim gibi hissettiriyordu,  daha farklı ve daha güzel

"İyiki varsın abicim" dedigimde saçlarımın arasinda duran elleri durdu

"Ahh Hira ah" dedi ama neye ahladığını anlamadım