«Άντριους, τι λες;» τον ρώτησε έκπληκτη η Μέριλιν.
«Μέριλιν, γιατί όχι; Το κάστρο είναι γεμάτο πλούτο. Δεν θα του λείψουν, όσα χρυσά νομίσματα κι αν πάρουμε. Και αν είμαστε προσεχτικοί, δεν θα μας πάρουν χαμπάρι»
«Όχι, κατηγορηματικά όχι! Είναι τρέλα αυτό που λες» είπε το κορίτσι και έκανε να απομακρυνθεί, αλλά ο Άντριους την έπιασε από το μπράτσο.
«Μέριλιν, σκέψου το! Θα είμαστε πλούσιοι, θα μπορούμε να φτιάξουμε τις ζωές μας. Δεν θα χρειάζεται να ζούμε μέσα στην ανέχεια»
«Μα, Άντριους ακόμη και αν συμφωνήσω, πώς θα μπούμε στον πύργο του βασιλιά;»
«Ξέρω τα κατατόπια. Ο πατέρας μου ήταν έμπορος και μικρό με έπαιρνε μαζί του στο κάστρο. Συνεργαζόμασταν με τον βασιλιά Ερρίκο»
Η Μέριλιν τον κοίταξε σαστισμένη.
«Δεν μου το είχες αναφέρει αυτό! Και γενικώς δεν μου έχεις πει τίποτα για την οικογένεια σου»
«Είμαι μοναχοπαίδι σαν και σένα. Οι γονείς μου έχουν πεθάνει. Η μάνα μου στην γέννα μου και ο πατέρας μου από υψηλό πυρετό»
«Λυπάμαι Άντριους»
Η ματιά του παλικαριού είχε σκοτεινιάσει, αλλά χαμογέλασε.
«Ανήκουν στο παρελθόν όλα αυτά! Το ζήτημα είναι τι κάνουμε τώρα! Λοιπόν, θα μπούμε στο κάστρο;»
Η κοπέλα πήρε μια βαθιά ανάσα.
«Εντάξει! Πώς;» είπε και ο Άντριους της χάρισε ένα χαμόγελο.
****
Ο Λόρδος Κάλιορ περίμενε στο στενό όπου είχαν συνεννοηθεί να βρεθούν.
Ένας μαυροφορεμένος άνδρας τον πλησίασε και ο Κάλιορ του έδωσε ένα πουγκί.
«Είναι όσα συμφωνήσαμε! Θέλω η δουλειά να γίνει σύντομα» του είπε ο σύμβουλος.
«Μην ανησυχείς! Σύντομα ο Μάξιμους θα πέσει νεκρός κι εσύ θα στεφτείς βασιλιάς της Στάρλαντ»
Και ακούγοντας αυτά τα λόγια ο αλαζόνας Κάλιορ χαμογέλασε δόλια. Ήλπιζε ότι ο Μάξιμους θα αφανιζόταν και έπειτα κανείς δεν θα μπορούσε να μπει εμπόδιο στο διάβα του.
ESTÁS LEYENDO
Το έπος του βασιλείου Στάρλαντ
Ficción GeneralΣτάρλαντ: Ένα βασίλειο όπου οι πλούσιοι κυριαρχούν έναντι των φτωχών. Αλλά όταν ένα εχθρικό βασίλειο κάνει επίθεση, ο νεαρός βασιλιάς Μάξιμους θα ζητήσει βοήθεια από την μάγισσα Γάβρυλις! Αλλά εκείνη θα του υποδείξει να ελευθερώσει δύο συνομήλικους...
