Book 3 Part 2: When those from two different world's destined to reunite

Chapter 208: Gifts from heaven

Cleress Xiashin Lee Pov:

SOBRA-SOBRA ang nerbyos ko habang pinagmamasdan ang limang doctor na babae na may tig-iisang assistant nurse kaya kung bibilangin sampo lahat sila.

'Ang seryuso nila. Halatang mga professional sa tindig palang'

Nakahilera kasi sila sa gilid while katabi yung kanya-kanyang mga assistant na may dalang mga gamit na gagamitin nila sa panganganak ko, kaya.......parang gusto ko na lang atang umatras dahil nga sa mga nakikita ko.

Tsaka...galing sila sa iba't-ibang bansa..

[ From: Poland, U.S, Japan, Greece, and Korea ]

Para daw kasi masigurong safe kami ng mga babies ko. Pero baka mamali lang ako ng kilos pagalitan na nila ako or mas worse ay saktan ang mga babies ko huhu!

"Love are you ready hm?"Super lambing na tanong ni Azhi while marahang hinahaplos ang aking pisngi.

Nakangiti ito but...sa kabila ng kanyang mga ngiti ay alam kong super kinakabahan na din sya.

"A-azhi.. sobrang natatakot ako.."Pag-amin ko tsaka hinawakan ng mahigpit ang kanyang kamay.

Halos nga di ko kayang palabasin sina mama kanina pero si Azhi lng tlga pinahintulutan nilang manatili kasama ko.

"Hush you can do it Hon.." He kissed my forehead.."Don't be afraid, I'm just here love..I will never leave you.." He then kissed me on my lips.

"P-promise mo d-dito ka lang ahh.." Natatakot na usap ko.

He chuckled.

"I will..I will... so you have nothing to worry anymore hm?..."Malambing na usal nito at hinalikan ang kamay ko na hawak-hawak na nito.

Napipilitan akong tumango.

"Still afraid??"

Tumango ako.

"B-bibiyakin n-nila tiyan ko eh.."

Muli lamang itong natawa na sinabayan pa ng ilang mga Doctors na nasa paligid kaya mas lalo akong napabusangot.

"You will not feel any pain naman love, kasi mamamanhid ang tummy mo because of anaesthesia..."Malambing na paliwanag nito.

"E-eh di b-bawal na akong kumain kasi..kasi yung tiyan ko—"

Muling nagtawanan sa paligid maging si Azhi.

"Azhi!!" Naiinis ng usap ko.

"Ey.. Love, stop overthinking too much hm? Everything will be fine. Ilalabas lng nila ang mga babies natin and ibabalik lang naman nila sa dati ang tummy mo...ok?."

"N-natatakot ako.."Nanginginig nang usal ko.

"Hush..walang sakit promise..just look into my eyes while nilalabas nila ang babies natin ok?"

No choice ako kundi tumango.

"Pero..pagkatapos t-tatahiin ang tiyan ko diba? A-azhi... sobrang masakit yun.."

Naiimagine ko palang nasasaktan na ako eh huhu.

"Trust me Love, I won't let you hurt hm?"

Nanatili akong nakasimangot kaya pinatak-patakan nito ng halik ang labi ko.

"Babies oh.. super takot parin si mommy, walang tiwala kay Daddy.." Baling nito while hinahaplos-haplos ang tiyan ko.

I bit my lower lip.

"Love, di mo naman po makikita eh, Just focus on me later and don't think about what they are doing to your tummy hm?.."

Oo pala, lalagyan naman nila ng harang para di ko makita ung ginagawa nila sa tummy ko.