Mueva : İntikam Lordu

2. Bölüm

Yaptığım ilk şey şaşkınlıkla balkona çıkıp bakmak oldu. Saldırganlar büyük bir ordu gibiydi, sanki haydut çetelerinin hepsi toplanmış ve buraya saldırıyordu. Ama aklıma takılan ilk soru Laura gittikten hemen sonra bunun yaşanmasıydı...

Krallık saldırı altındaydı. Herkes çok korkmuş görünmesine rağmen bana güveniyorlardı. Krallığın en yüksek kısmına çıktım ve sonsuzluk okumu çıkardım .

İstediğim zaman bu oku oluşturabiliyor ve sınırsız ok fırlatabiliyordum. Tüm düşmanları tek seferde nişan aldım ve yayda düşman sayısı kadar ok oluşturdum , yayı gerdim ve hepsi çok hızlı bir şekilde havada süzülmeye başladı. Oklar havada uçarken pembe bir yıldız gibi kayıyorlardı. Çoğu görüp kaçmaya çalışsa da hepsinin içinden son hızda geçti ve hepsi yere yığıldı.

Halk birkaç saniye sessiz kaldı ve içlerine bir rahatlama geldi. Halk benim gücümü sadece katıldığım savaşlardan biliyordu.
"Demekki kraliçe İlaisis gerçekten güçlü. İnanılmaz , düşmanlar yanı başımızdayken hepsi öldü ama halktan kimseye birşey olmadı."

Tam isabet! Zaten başka ne olucaktı ki durduk yere lord olan biri değilim.

"Ey halkım cesetleri taşıyıp gömün bir daha asla bu krallık zarar görmeyecek". Diyerek seslendim.

Sonrasında saraya girip baş sövalyeyi aradım. Huzursuz ve korkmuş görünüyordu. Etrafa boş gözlerle bakıyor gibiydi.

"Hey bakarmısın!" Diyerek seslendim.
"Bir sorun mu var kraliçem?"
Aklımdaki sorularımı yönelttim

"Herkes ne yapıyordu, neden kimse düşmanlara karşı koyamadı? Böyle bir ordu bizim savunma hattımızı aşamaz."
"Krallığı koruyan muhafız birimleri yok edildi. Şans eseri orada değildim gittiğim anda hepsi parçalanmış cesetlere dönmüştü. "

Dedi korkmuş bir şekilde. Şaşırmıştım , nasıl olur? Krallığın muhafızları çok güçlüdür.

"Bu olay hakkında hiçbirşey gören olmadı, bu durumu saklamak daha iyi olur majesteleri. "

Bu insanların birer ailesi var yapamayız. Ne yapacağım? Bu durumu açıklarsam herkes daha çok telaşa kapılacak ama yapacak birşeydi yoktu. Böyle birşey saklanamazdı ve olay yeni olmuşken birşey bilen biri varmı diye sormalıydım. Hızlı bir şekilde krallığın meydanına gittim. Tüm krallık muhafızlarını kendi başına kısa sürede öldüren biri normal olamaz. Meydana gittim ve herkesi buraya topladım.
"Halkım hâlâ tehlikede olabiliriz! Tüm kraliyet muhafızlarının katledildiği haberini aldık."

Herkes endişelenmeye başlıyordu. Yüz ifadelerinden çaresizlikleri belli oluyordu. Muhafızların aileleri şoka girmiş ağlıyordu. "Lütfen bana güvenin. Aranızda olay hakkında bilgisi olan varmı?"

Birden bir çocuk bağırarak, "Ben bildiklerimi anlatabilirim lütfen beni dinleyin" Dedi. Elinden tutup hızlıca saraya götürdüm. Büyük bir salona geçip direkt aklımdakileri sordum.

"Kaç kişiydiler? Tam olarak ne gördün?"
Bekletmeden hızlıca cevap verdi.

"İki kişiydiler, olay sırasında muhafızların üssünde babamı ziyaret etmeye gitmiştim. Kısa süre sonra bir ordu göründü. Bir anda muhafızlardan birinden çığlık sesi duyuldu. Gittimizde devasa akrebe benzeyen çok korkunç bir canavar boğuk sesiyle "İlaisis" diyerek haykırdı. Belli ki sizi arıyordu majesteleri. Kaçabilecek uzaklıkta gibi görünüyordu, onu gördüğümüz an kaçmaya başladık. İnanılmaz hızda gidiyordu ve ağzında sayısız keskin dişleri vardı. Babam durdu, ismimi söyleyip, kaç Jeremy dedi.

İtiraz etmedim, itiraz edecek kadar aptallık edemezdim, vakit yoktu. Babamın benim sağ kalmamı istemesi oldukça doğaldı.

Canavarın babamı parçaladığı sesler kulağımda yankılanıyordu. Çığlıklar beynime işlemişti. Diğer muhafızlar hızla yardıma geldi ama sadece yem olabildiler. Kaçmalarını söylesem de direkt olarak saldırmalarıyla hiçbir şansları yoktu. Yinede onlar sayesinde kaçabilmiştim. Ta ki kapının önünde Şeytan Bekçisi Lord Laurayı görene kadar. Gücüyle muhafızların üssünü görünmez bir bariyerle kapladığını söyledi. Ve o anda siz çıktınız ve orduyu yenip saniyeler içinde kaosu durdurdunuz majesteleri. Canavar tekrar geldi ve özel bir yetenek kullanmış gibiydi. Etraftaki alan siyahla kaplanmış hızlıca atan kalbime bir bıçak dayanmış gibiydi.