KÖTÜLÜK

Lily

HOŞGELDİN ROSE! GÖRÜŞÜRÜZ GÜZEL GÜNLER!..

En son böyle bir hazırlığı Noel'de yapmıştım. Hiçbir zaman bu tür kutlamaları sevmedim bana biraz fazla gereksiz geliyor. Ama bu Rose için ve şu an bunu gerekli görüyorum.

-Lily şuradaki süs düşmüş düzgün bantlasana!

-Kes sesini gel şu üstümdeki bantları topla!

Şu süsleme, kutlama, organizasyon işlerini bir becerebilsem zaten yaratıcı zekamla birlikte yeni Brirney Spears konser sahnesini bana hazırlatacaklar ama zaten Vegas'a gidecek param bile yok.

Kaylee üstümdeki bantları topluyor ve geriye yapış yapış bir Lily kalıyor. 1 saat kaldı Rose'un gelmesine. Hemen eve gidip duşumu alıyorum ve hazırlanıyorum. En azından kendimi hazırlama konusunda yeterliyim. Rose'un bana hediye aldığı Dolce&Gabbana eteği giyiyorum. Bundan hoşlanacağına eminim hemen fark edecektir. Benim için bir anlamı yok gerçi ama onun sevebileceği her şeyi göz önünde bulundurmalıyım.
Evdeki hazırlanmam bittikten sonra Rose'lara geçiyorum Kaylee henüz gelmemiş. Rose'un annesi de mutfakta. Roselar'ın evine çok fazla gidip gelmezdik çünkü burası bizi her zaman germiştir. Her zaman o bütün kasabayı ayağa kaldıran kavgaları tekrar yaşıyorum zihnimde. Salonun tam ortasında Rose 'Bunu bana yüklemenizden bıktım. Ben de aynı şeyleri yaşıyorum görmüyor musunuz? Neden sürekli bunu hatırlatıyorsunuz! Bıktım! Dayanamıyorum bu evden gitmek istiyorum! Bu kasaba lanetli!' diye bağırıyor. Her kavgadan sonra evde bir şeyler kırılıyor. Ama Grinhood ailesinin kırılan eşyanın yerine koyacak değerli bir parçası her zaman vardır.
Salonda gezinip fotoğraflara bakarken bir tanesi gözüme çarpıyor bu daha önce hiç görmediğim bir fotoğraf. Rose, annesi, babası ve abisi. Ve sanırım yanlarında biri daha var ama fotoğrafın o bölümü kesilmiş. Tam Rose'un yanında ve Rose'un sırtı ters tarafa dönük. Oradaki her kimse gerçekten dışlanmış olmalı.

-Tatlım!

Bayan Lisa tarafından uyarıcı bir sesle irkiliyorum. Sanırım o fotoğraftan uzaklaş ve bana yoğunlaş diyor.

-Kaylee'yi ara istersen gelmek üzerelerdir. Ah Rose bayılacak gerçekten harika iş çıkardınız. Teşekkür ederim.

-Haklısınız Kaylee'yi arıyorum hemen ve önemli değil siz de birçok şey yaptınız. Rose gerçekten şanslı.

Bayan Lisa'nın gözleri iniyor ve gülümsemesi düşüyor fakat 'Sanırım öyle.' diyerek tekrar gülümsemeye çalışıyor. Ben de fazla üstünde durmayarak Kaylee'yi arıyorum ama o anda zil çalıyor. Bizim Noel ağacı da geldi işte. Sanki Brandon'la buluşacakmış gibi hazırlanmış. Evet Kaylee Brandon'a abayı yakmış. Alex ve Brandon sıkı arkadaşlar ve ikisi de takımda. 3. iyi arkadaşları ise Chris o da bana asılıyor fakat aptal futbol takımının kendini beğenmiş top kafalılarıyla işim yok. Hepsi çapkın ve hepsi de aşırı haylaz sanırım bana daha uysal biri lazım.

-Nerde kaldın gerçekten keşke evi değil de önce seni süsleseymişiz!

'Uzun zaman sonra bizi güzel görsün istedim Lily. Hem sen kendine bak Chris görse peşini bırakmaz.' diyerek gıcık gıcık güldü ama yüzümdeki 'Gülümsemeyi kes yoksa üzerine atlamak üzereyim' ifadesini görünce susmak zorunda kaldı.

Lisa camın önünden içeri doğru 'Kızlar Rose geldi!' diye bağrınca bir anda ilgimizi kapıya doğru yönelttik. Babası Bay Sam ona arabadan dikkatlice çıkmasında yardımcı oldu. Şu an anlıyorum da gerçekten çok uzun zaman geçmiş. Neden bu kadar süre kaldı ki yani hastahanede onu gerçekten çok özledik! Saçlarının sarısı cansızlaşmış ve gerçekten bitkin görünüyor. Rose gerçekten eskisi gibi değildi. Benim tanıdığım Rose hastahanede bile olsa makyajından, saç maşasından uzaklaşamazdı.

'Rose!' diye bağırıyoruz aynı anda Kaylee ile ve omzuna atlıyoruz. O da bizi aynı şekilde karşılıyor. İçeri girdiğimiz anda Rose gözlerini eline almak zorunda kalıyor ve 'Kızlar ne? Ama... Bunu gerçekten siz mi yaptınız? Bu...Harika! Çok teşekkür ederim. Süpersiniz!' diyerek gözlerinin dolmasını bizden saklamaya çalışıyor.

-Gerçekten çok özledim sizi.

'Evet biz de seni özledik.' benim yerime Kaylee alıyor sözümü. Hepimiz çok heyecanlıyız.
Bayan Lisa'nın yaptığı cupcakelere boğuyoruz kendimizi gerçekten nefisler bu kadın kesinlikle bir pastahane falan açmalıydı. Ama Grinhood Holding'te çalışıyor. Evet Holdin belki onların ailecek yani ama gerçekten bu kadına aşçılık falan daha iyi gidermiş. Vazgeçtim şu an yüzüne bakınca bu kadın resmen otoriter kelimesinin sözlükteki anlamı!

Belki hastahaneden çıkalı çok olmamıştı ve ben hemen soru yağmuruna tutup onu yormak istemiyordum ama bir yanım da dayanamıyordu sormaya. Çünkü herkes kendi hayatına yoğunlaşmak zorunda kalmıştı. Kaylee ve ben okullarımıza devam etmiştik sürekli hastahaneye gidemiyordum belki de 3 kere falan gitmiştik. Ailelerimiz yaşanan olaylardan sonra gerekli önlemleri (!) aldığı için... Ama şu an bunun acısını çıkarıyorduk.

-Rose biliyorum yeni çıktın hastahaneden ve biz seni çok fazla ziyaret edemedik ama sen de biliyorsun işte neler olduğunu. Ben sadece... Sormak istiyorum da acaba...

-Lily, lütfen sonra konuşalım. Evet konuşacağımız çok şey var. Konuşmamız gereken... Bilmediğiniz... Bilmediğimiz... Fakat şimdi gerçekten sadece özlem giderip eğlenelim.

Birbirimize tebessüm ediyoruz ve fısıldayarak (Özür dilerim haklısın deme şekli gibi) tamam diyorum. Kaylee'nin getirdiği filmlere bakıp bir tanesini seçiyoruz ve Karayip Korsanları'nı tekrar ve tekrar izliyoruz.