Matthy's pov:
Ik staar naar mezelf in de spiegel, Koen komt over een kwartier . Mijn haar zit slordig door elkaar, ik draag een spijkerbroek met een iets te groot T-shirt. Hoe langer ik staar, hoe onzekerder ik word. Mijn borstkast, mijn schouders, mijn benen. Ik bekijk ze allemaal alsof ik een röntgenfoto aan het maken ben, alsof ik aan het kijken ben wat er mis is, wat ik moet doen om het beter te maken.
Mijn hoofd bedenkt duizenden dingen, ik wil dat het stopt maar ik kan mijn ogen niet van de spiegel afhouden. De stemmen in mijn hoofd beginnen te schreeuwen, ik wil dat ze ophouden. Ik hoor niks meer dan mijn eigen gedachten, de tranen stromen over mijn wangen en ik zak langzaam naar de grond.
"Hou op" fluister ik, niemand zou het gehoord kunnen hebben behalve ik. Ze luisteren niet en blijven doorgaan, ik druk mijn oren dicht met mijn handen in de hoop dat ze stil worden.
Mijn hoofd schreeuwt het ene moment, maar dan wordt het stil.Ik blijf even een paar seconden zitten maar veeg daarna mijn tranen weg. 1 seconden later hoor ik de deurbel, de laatste paar slechte gedachten vervangen zich gelijk met blijdschap. Ik ren naar beneden en open de deur. Daar staat hij dan, hij draagt een zwarte broek en een wit T-shirt met daarover een trui, hij ziet er mooi uit.
"Hey lekkerding" zegt hij dan. Ik wordt uit mijn trans gehaald, hij heeft zoizo doorgehad dat ik aan het staren was. Hij grijnst, "Je ziet er goed uit matthy" Ik maak oogcontact met hem. "Jij ziet er anders ook niet verkeerd uit, van heest." Een paar seconden blijven we naar elkaar staren, zonder ook maar een woord uit te brengen. " Zullen we gaan? De film begint bijna" hij onderbreekt de stilte.
Ik knik.10 minuten later loop ik met koen de bioscoop binnen. "De film begint over 5 minuten, wil je wat drinken?" Ik knik, "Is goed" antwoord ik. We lopen naar de hoek waar ze al het eten en drinken verkopen, ik zie zoveel verschillende eet producten en ik weet van elk product hoeveel calorieën erin zitten. Het is raar dat ik dit weet, maar ik denk 24/7 aan eten. Soms eet ik genoeg, soms teveel en soms niks.
We lopen naar de drankjes, " Wat wil je?" Vraagt hij lief. Zelf pakt hij een biertje, ik frons. "Misschien ligt het aan mij maar de laatste keer dat ik checkte was jij nogsteeds 17." Hij begint te grijnzen, "Tja wat kan ik zeggen, ik ben een echte badboy." . Hij geeft me een knipoog, "Tering wat ben jij cringe zeg" zeg ik tussen het lachen door. "Wil jij er ook 1?" Vraagt koen, ik twijfel ik wil niet betrapt worden maar toch heb ik er wel zin in. "Oke dan" zeg ik met een zucht, "Maar als we betrapt worden is het jouw schuld". Hij knikt plechtig, en steekt zijn pink uit. "Matthyas maarten het lam, ik beloof dat als we betrapt worden ik mezelf wel opoffer." Ik lach terwijl ik mijn pink om de zijne wikkel. Ik voel vlinders in mijn buik, deze jongen is heel schattig.
Een paar minuten later lopen we de bioscoop zaal binnen, blijkbaar ging het best makkelijk om die biertjes te krijgen. De jongen achter de toonbank was een vriend van koen.
Precies wanneer we gaan zitten begint de film. "Net optijd" fluistert koen.We zitten halverwege de film wanneer ik opeens zijn hand op de mijne voel. Gelukkig is het donker want ik word helemaal rood. Hij gaat met zijn mond naar mijn oor, "Je bent mooi Matthyas." Fluistert hij zachtjes. Ik krijg een grote glimlach op mijn gezicht.
Na de film brengt hij mij weer naar huis, bij de voordeur blijft hij even staan. "Ik vond het heel leuk" zeg ik. Koen stemt in door te knikken, " Ik ook Matt." . We blijven even naar elkaar kijken zonder een woord uitte wisselen. Mijn blik verplaatst zich naar zijn lippen, zal ik? Nee, nee nog niet.
Snel kijk ik naar de grond. "Uhm dan ga ik maar denk ik." Zeg ik tegen hem. "Is goed" hij glimlacht.
Ik stap naar binnen en sluit de deur zachtjes achter mij dicht.
Ik ben weer verliefd.
JE LEEST
Smoorverliefd
RomanceMatthy is er van overtuigd dat hij erover heen is, het verdriet weggedrukt, ver naar onder. Wat gebeurd er als zijn verleden hem komt opzoeken, kan hij zich er voor een 2e keer overheen zetten? Of zakt hij weer terug in het eenzame dal, met niemand...