Hij wilde hem wel brengen, terug weer anderhalf uur.

115 13 10
                                    

Matthy's pov:

Zachtjes hoor ik zijn hart kloppen en zijn borst gaat op en neer.
"Ik moet echt gaan." Zegt koen fluisterend. Ik zucht vermoeid en teleurgesteld. "Kan je niet gewoon blijven slapen?" Vraag ik lief, misschien net iets te lief maar ik weet dat hij daar niet tegen kan. Ik geef hem een zoen op zijn wang, neus, nek en als laatste op zijn mond. Zachtjes ga ik met mijn handen door zijn haar heen tijdens onze zoen. Koen lijkt afgeleid te worden door dit en vergeet voor een paar seconden dat hij weg moet.

Dan trekt hij opeens weg. "Matthyas, ik moet echt gaan. Anders krijg ik ruzie met mijn ouders." Zegt hij teleurgesteld. Ik knik en sta op, "oke dan." Hij glimlacht klein en staat dan ook op.
Samen lopen we naar beneden om zijn spullen te pakken. Ik mis hem nu al en hij is nog niet eens weg. Hij stapt in zijn sneakers en trekt zijn vest aan. Het is al half 12 dus het is al lang donker buiten.

"Moet ik je niet naar huis brengen?" Vraag ik liefjes. Hij lacht, "Matt, ik red het echt wel!" Ik plant mijn lippen even op de zijne. "Doe je voorzichtig?" Fluister ik in zijn oor. "Doe ik mam" zegt hij met een grijns op zijn gezicht. Ik geef hem een por in zijn zij, "hou je bek" zeg ik lachend.
"Beloof je het?" Vraag ik aarzelend. "Ik doe voorzichtig Matt, beloofd. Maandag zit ik gewoon weer op school, niks om je zorgen over te maken." Sust hij mijn bezorgdheid. "En als je ouders iets doen, bellen." Roep ik hem achterna als hij naar buiten loopt. "Tot maandag, Matthyas!" Grinnikt hij.
"Tot maandag, koe-" verder kom ik niet want hij stapt op zijn fiets en rijd al weg.

"Tot maandag Koen."
Fluister ik.

SmoorverliefdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu