Elimdesin Adıgüzel - Arcen

Garip duygu.

İyi okumlarr.<3

Bölüm şarkısı: Şebnem Ferah - Bugün

____________________

Cenan eve geldiğinde çok sakin görünüyordu. Sanki o öfkeli, sinirli hâli hiç olmamış gibi. Ömer şaşkınlıkla ayağa kalktı.

"Cenan, iyi misin?"

"İyiyim?"

Cenan kaşlarını kaldırıp kanepeye oturdu. Ömer'de ona eşlik ederek oturdu. Cenan kumandayı alıp televizyonu açtı ve filmlerde dolaştı. Ömer garipseyerek ona bakmaya devam ediyordu. Yukarıdan aşağıya gelen kızı gören ikili baktı. Onlara yaklaşan kız tekli koltuğa attı kendini.

"Aha nasılsın Ömer abi?"

"İyiyim Ayşegül sen?"

"Çok iyiyiim. Ya sen Cenan?"

Cenan göz ucuyla bakarak televizyona döndü.

"İyiyim kızım."

Ayşegül gülümseyerek yanına oturdu ve burnunu sıktı.

"Canın neye sıkkın?"

"Hiç bir şeye?"

"Yalancı. Huysuza dönmüşsün yine."

Dudağı yukarıya doğru kıvrıldı hafif ve yine o ciddi yüzünü takındı.

"Sinirim bozulmuştu hafif ama şuan iyiyim sorun yok."

Ayşegül inanmayarak kaşlarını kaldırdı ve önüne döndü.

"İyi öyle olsun."

Beraber oturup film seçtiler. Ayşegül komik bir film açarak arkasına yaslandı. Ara sıra Cenan'ın bile güldüğü bir filmdi bu. Birlikte filme odaklanıp gülerek izlediler.

________

Arif koltuğun başına kafasını koymuş uyuya kalmıştı. Uyandığında hızlıca boynunu tuttu. Öyle uyuya kaldığı için boynu tutulmuştu. Hafif esneyerek ayağa kaktı. Boynunu tutarak mutfağa doğru ilerledi. Kahve makinesinin içine kahve doldurup çalıştırdı. Bardağını tezgaha koyarak sandalyeye oturdu. Sarılı eline baktı. Hafifçe elini yumruk yaparak sıktı. Acıdığında bıraktı elini. Derin bir şekilde iç çekerek elini salladı. Makine öttüğünde kalkıp kahveyi bardağına doldurdu. Bardağı alarak balkonuna çıktı ve gökyüzüne bakıp içmeye başladı. Yine onu düşündü. O güzel okyanus kokusunu özledi. O keskin bakışları üzerinde tekrar görmek istedi.

Yine yine yine.. kahveyi ne zaman bitirdiğini fark edememişti. Boş bardağı mutfağa bıraktı ve odasından tuval ile boyalarını alıp salona getirdi. Tuvali yerleştirip kalemini aldı. Sandalyeye oturup onun resmini tuvale aktarmaya başladı. İçindeki çocuk duygusu kabarmıştı. Özenle çizerek boyuyordu.

Son dokunuşlarını da yaparak bitirdi resmi. Gülümseyip resme baktı. Eliyle hafif okşadı. Kısa bir süre sonra kendine gelerek malzemeleri topladı ve tuvali dikkatlice odasının en güzel yerine sabitledi.

Daha sonra düşündü..

"Böyle yapmak zorunda değilim."

Sabitlediği tuvale baktı. İçindeki duygular bir şekilde yukarlara çıkıp taşıyordu.

"Kendine gel Arif, sen bu değilsin. Bir adam için bunları yapmamalısın, kendini üzmemelisin."