Unicode
အပြင်လောကတွင်ကားညအမှောင်ယံကြီးစိုးလို့နေလေ၏..။
ထို့အတူ ကြီးမားကျယ်ပြန့်သော အိမ်ကြီးထဲတွင် လဲdinnerစားနေကြသော ထယ်ယောင်းတို့မိသားစုလေး..။
"ကို ကျွန်မ..ကို ကြိုက်တဲဲ့ ပဲပင်ပေါက်ဟင်းချိုလေးလုပ်ထားပေးတယ်..များများစားနော်.."
"ကျေးဇူးပါ အချစ်ရယ်.."
"မလိုပါဘူး..ကျွန်မက စားစေချင်လို့ဂို.."
ထူးထူးခြားခြား အရင်နေ့တွေထက်ပိုလော
ကွက်ချော်နေတဲ့ သူ့မိန်းမ..။
မင်ယောင်းလဲ သားဖစ်သူဘက်ကိုကြည့်ကာ"မင်းအမေဘာတွေလုပ်နေတာလဲ"ဟူသည့် သဘောနဲ့မေးငေ့ါပြလိုက်တော့ ခေါင်းခါပြလာသည့်ယောင်းလေး..။
"ယွန်းလေးအကြိုက် ကြက်ဥလိပ်လေးနဲ့မုန်ညင်းကင်မချီလဲလုပ်ထားပေးတယ်..များများစားနော် အမားသမီးလေး.."
"ဟုတ်ကဲ့..အမား.."
"အချစ်..ကိုတို့ကို တစ်ခုခုပြောစရာရှိလို့လား."
မင်ယောင်း မေးလိုက်သည်နဲ့ ထမင်းစားနေတဲ့တူနှစ်ချောင်းကိုချလိုက်တဲ့သူမ..ပီးသည်နဲ့..
"ရှင် မစ္စတာဂျွန်ကိုဘယ်လိုမြင်လဲ.."
"ငယ်ရွယ်ပီးထက်မြက်တယ်..ကြိုးစားချင်စိတ်ရှိပီးအရည်းအချင်းလဲရှိတယ်..ယောကျာ်းလဲပီသတယ်..လူငယ်တစ်ယောက်မာရှိသည့်တဲ့အရည်အချင်းတွေအားလုံးရှိပါတယ်.."
"ဒါပဲလား.."
"Omm..ဒါပဲပေါ့..ဘာရှိသေးလို့လဲ.."
"သမီးရှင်တိုင်း သမက်တော်ချင်ကြတယ်လေ"
အဟွတ်..အဟွတ်..!
အကြောင်းအရင်းမရှိပဲ ဂျွန့်အကြောင်းကိုပြောလာတဲ့ အမားကြောင့် ထယ်ယောင်း ထမင်းပင်
ထသီးရသည်အထိ..!
"သမီး..ရရဲ့လား..ဘာတွေလောနေလို့ ထမင်းတွေတောင် ထသီးရတာလဲကွယ်.."
"အဟွတ်..ဒီအတိုင်း..အဟွတ်..ရိုးရိုးသီးသွားရုံပါ..အဟွတ်.."
"ရော့..ရေသောက်လိုက်ဦး.."
"ဟုတ်ကဲ့.."
ကျောကိုခပ်ဖွဖွပွတ်ပေးကာ ရေခွက်ကြိုပေးလာတဲ့အမား..ထယ်ယောင်းယူသောက်လိုက်မိတုန်း..
YOU ARE READING
CHANGES
Action"မုန်းလားတဲ့..သိပ်မုန်းတာပေါ့..သေလောက်အောင်ချစ်ပေးခဲ့ပါရက်နဲ့...လိမ်လည်လှည့်ဖျားရက်တဲ့မင်း ကို မုန်းတာထက် ပိုတဲ့စကားလုံးများရှိသေးရင် ပြောပလိုက်ချင်တယ်"
