Unicode
{Taekook💜💚}
"ဂျွန်.."
သူ့နာမည်ကိုခေါ်ကာ အပေါ်ထပ်မှဆင်းလာတဲ့မြတ်နိုးရာလေး..။
သူကိုကြည့်တဲ့ အကြည့်က စိုးထိတ်မှုတစ်ဇိုး
တစ်စပါနေတာဂျောင်ကုရိပ်မိပါ၏..မောင်တို့ရဲ့relationshipတစ်ခုကဘာများဖုံးကွယ်စရာရှိလို့လဲထယ်ရယ်..။
"ထယ်.."
"ဘ..ဘယ်လိုလုပ်ပီး အိမ်အထိရောက်နေရတာလဲ..ဂျွန်တစ်ခုခုလုပ်ဖို့တွေးနေတာတော့ မဟုဘူးမလား.."
"မောင်..တောင်းပန်ပါတယ် ထယ်..ထယ့်ကိုမဆုံးရှုံးဖို့ ဒီနည်းလမ်းကလွဲရင် မောင်မရွေးချယ်တတ်တော့လို့ပါ.."
မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ပြောလာတဲ့ ဂျွန်ကြောင့်ထယ်ယောင်းဘာပြောလို့ပြောရမှန်းမသိတော့..ဂျွန့်ဘက်ကြည့်ပြန်လျှင်လဲမမှား..ဂျွန်ကသူ့ကိုသိပ်ချစ်သည်မလား..ပြဿနာရဲ့အရင်းအမြစ်ကသူသာဖစ်သည်မို့..
"အပါး.."
ထယ်ယောင်း အပါးကို မ၀ံ့မရဲနဲ့လှမ်းခေါ်လိုက်တော့..
"အပါး သိပီးပါပီ..ထပ်ရှင်းပြနေဖို့ မလိုတော့ပါဘူး..သမီးကအရွယ်ရောက်နေပီ..ကို့ဘာကိုဆုံးဖြတ်နိုင်တဲ့အရည်အချင်းလဲရှိနေပီ..သမီးဘယ်လိုပဲလဆုံးဖြတ်ဆုံးဖြတ် အပါးကသမီးဘက်ကပဲမို့..ဘာမှတွေ၀ေနေစရာမလိုဘူး..အပါးကသမီးကိုအချစ်ဆုံးဆိုတာသမီးသိပါတယ်.."
ပကတိ တည်"ကြည်လေး"နက်"နဲ့ ပြောလာတဲ့ အပါးက သိပ်ကိုလေးစားဖို့ကောင်းသည်မာအမှန်..။
ကိစ္စရပ်တိုင်းမာလဲ သူ့ဘက်ကရပ်တည်ပေးတဲ့အပါးကြောင့် ထယ်ယောင်းအမြဲတမ်းသိမ်ငယ်မှုမရှိခဲ့ရ..အခုလဲ အပါးကသူ့ရဲ့အရှက်သိက္ခာကိုတောင်မကြည့်ပဲ သူ့စိတ်ချမ်းသာမှုကိုသာရွေးချယ်စေပြန်၏..။
"ကျေးဇူးပါ အပါး..သမီးဂျွန်နဲ့အပြင်မာခဏလောက်သွားစကားပြောလို့ရမလား.."
"Omm..ရတာပေါ့..ဒီကိစ္စကအရေးကြီးတာပဲ..သွားကြပါ.."
"သမီးတို့က ဘယ်လောက်ပဲချစ်သူတွေဖစ်ပါစေဦး..ပတ်၀န်းကျင်ဆိုတာရှိသေးတာမို့ အရမ်းကြီးနောက်မကျစေနဲ့..အမားပြောတာယွန်းလေးသဘောပေါက်တယ်မလား.."
YOU ARE READING
CHANGES
Action"မုန်းလားတဲ့..သိပ်မုန်းတာပေါ့..သေလောက်အောင်ချစ်ပေးခဲ့ပါရက်နဲ့...လိမ်လည်လှည့်ဖျားရက်တဲ့မင်း ကို မုန်းတာထက် ပိုတဲ့စကားလုံးများရှိသေးရင် ပြောပလိုက်ချင်တယ်"
