"අපි දැන් කාගේ ද අහන්නෙ??....'"ඒකනෙ...."
මමයි චෙතුකයි දෙන්නාම හිටියේ කැම්පස් එකේ.. දැන් වෙලාව 7 ට විතර ඇති..අපි උදෙන්ම ආවා..අදත් කට්ටියව රුග් කරනවා..මම හිතුවෙ ඊයෙ විතරයි කියලා.. මේ රුග් එක මාසයක් ම තියනවාලු.. පිස්සුවක්නෙ...තාම ජේෂ්ඨ උත්තමයාණන්ලා ඇවිල්ලා නෑ..
මට කිසිම කෙනෙක් එක්ක කතා කරන්න විදිහක් නැහැ..හැමෝම මං දිහා බලන්නේ මහා අපරාධකාර දිහා බලනවා වගේ.. හරියට කෙල්ලෙක්ව රෙප්ක කරලා පොලිසියෙන් හැංගිලා ඉන්න වනචර මිනිහෙක් දිහා බලන විදිහ.. මෙතන ඉන්න එවුන් මන් දිහා බලන විදියට මට අර මිනිහත් එක්කයි චෙතුක එක්කයි දෙන්නත් එක්කම කේන්ති.. ඌ නම් ආතල් එකේ ඉන්නවා ඌට නම් මොකද මමනේ චාටර් වුනේ..හැබැයි ඉතින් ඌත් චාටර් වුණා.. මොකද මගේ කරෙ නෙ හිටියේ ඒක මතක් වෙනකොටත් අ.. මගේ කොන්ද තාමත් රිදෙනවා..
"මේ අහපංකෝ..මම කැන්ටින් එකට ගියා.. එතන හිටපු කොල්ලෙක් මං දන්නවා.. දැන් මාත් එක්ක කතා කරා..මං සීන් එක..කිව්වා ඌට..."
"අපේ ඉස්කෝලෙද?.. ඊට පස්සේ.."
"නෑ නෑ අනිත් ඉස්කෝලේ..අපේ බිග් මැච් එක බලන්න ඇවිල්ලා හිටියා..එකෙ දි දැකලා කතාකරලා තියනවා..."
"ආ..ඊට පස්සේ.."
"ඌ කියනවා මූලු කැම්පස් එකේ මහා ශිෂ්ය සංගමය උප සභාපති..."
"අර අපිව රැක් කරපු එකකා.."
"ඔව්..මං ඊට පස්සේ ඌ ගැන විස්තර ටිකක් දැනගන්න උත් එක්ක කතා කරා.. ඌත් ලොකු දෙයක් දන්නෑ..
ඌත් අපි වගේම අලුතෙන් ඇවිල්ලා තියෙන්නේ... හැබැයි කැන්ටින් එකේ කොල්ලා නම් ගොඩක් දන්නවාලූ.. මං ඇහුවට මුකුත්ම කිව්වේ නෑ..සතපහකටවත් ගණන් ගත්තේ නැ...
උඹ ගිහින් අහන්නකෝ....""අනේ මට බෑ..."
"ඇයි බැරි..."
"මෙතන ඉන්න එවුන් මන් දිහා බලන්නේ මහා අමුතු විදියට පේන්නැද්ද ??මේ ඔක්කොම උඹ හින්දා තමයි.. එහෙම තියෙද්දී මම ගිහින් ඕක ඇහුවාම එතන ඉන්න අය මට කියයිද..."
"කියයි..කියයි.. අනික මං මොනව කරාටද මම හින්දා තමයි ඔක්කොම කියන්නේ.. හරි හරි අපි කැන්ටින් එකට ගිහින්.. අහමුකෝ...උඹ කීයක් හරි දුන්නොත් ඌ කියයි.."
YOU ARE READING
~DESTINED TO BE ~
Romansමම කැමති නෑ ඔය වගේ මිනිස්සුන්ට.. ඕකුං අනික් මිනිසුන්ගේ දුක දන්නේ නෑ මොකද ඒගොල්ලන්ට හැමදේම අතට පයට ලැබිලා තියෙන නිසා.. දුප්පත් මිනිස්සු විඳින දුක වේදනාව ඔය වගේ සල්ලිකාර සෙල්ලක්කාර පුත්තු දන්නේ නෑ.. ඔය වගේ උන් දන්නෙත් තාත්තලාගේ ධනයයි බලයයි පාවිච්චි කර...