RUHUMDAKİ YANGIN +18

BÖLÜM 4: ADİN

Başlamadan yıldızı parlatır mısın? 🌟

Satır arası yorum yapmayı unutmayın❣️

Çığlığı basmamla tüm öğrenciler bana dönmüş, öğretmen ise "Ne oldu?" dercesine tek kaşını havaya kaldırmış ve yarım bıraktığı cümlesini tamamlamak için bana göz devirdikten sonra önüne dönmüştü.

Etrafımdan uğultular gelsede benim şu an ki odak noktam sadece telefonuma düşen bildirimlerdi.

Birden bacağımda hiss ettiğim yanmayla dudaklarımdan ufak bir inilti dökülmüş ardından yan tarafıma dönerek bana cimcik atan Çiğdeme kısık sesle "Ne oldu amına koyayım?" demiştim.

"Kızım ne oldu? Sabahtan beri sana sesleniyorum duymuyorsun, niye çığlık atıyorsun?"

"Yok birşey Çiğdem. Elin kopsun , ya morarırsa? Var ya bi' morarsın elini sikerim senin! "

"Amma da abarttın kızım, alt tarafı cimcikledim."

"Cimciği falan boş ver ya, ders ne zaman biter? Kaç dakika var? "

Çiğdem ise "On dakika var, Meva. Bir haller var sende de yakında kendin anlatırsın zaten. Hiç bir şeyi içinde tutamazsın." diyerek sorumu yanıtlamış ve ardından ufak bir kahkaha atmıştı.

On dakikanın ardından topuklu ayakkabılarıma rağmen kendimi koşarak dışarıya atmış ve bir bankta oturarak telefonumu sıkıca tutmuştum. İşte hayat bu kadar dengesizdi. Daha üç gün önce aldığım tek bir mesajla telefonumu duvara fırlatan ben yine onun tek bir mesajıyla elimde değerli bir müchever tutmuş gibi telefonu sıkı sıkıya kavramıştım.

Yaklaşık beş dakikanın ardından mesajlarla bakışmış ve ne yazacağımı düşünmüştüm.

Ya da cevap vermeli miydim ki?

Bana yazdığı o iğrenç kelimeden sonra onunla konuşmalı mıydım?

Bir süre daha düşündükten sonra o kelimenin yanlış bir kelime olmadığını ve asıl yanlışın benim evli bir adama yıllardır aşık olup ona yazmam olduğuna karar vermiştim.

Benim sonum nereye gidiyor acaba?

Tüm bu düşüncelerden ayrılıp yazacağım şeylere odaklanmam gerekiyordu.

Sesli bir şekilde "Acaba ne yazsam?" diye mırıldanarak uygulamaya girmiş ve ardından Ateşin sayfasına tıklamıştım.

Ateş çevrimdışı

Siz: Ne kadar iğrenç bir kelime olsa da haklıydın Ateş.

Siz: Özüre gerek yok inan bana.

Ateş çevrimiçi

(görüldü)

Hemende görüldü, alan yaşamış seni vallahi.

yazıyor...

Ateş: Yok gerçekten o kelimeyi kullanmamam gerekirdi.

Ateş: Seni üzdüysem ki, üzdüm biliyorum özür dilerim ufaklık.

Siz: Ufaklık?

Ateş: On tane cümlemin ardından o kelimeye takılmış olamazsın değil mi?

Siz: Yoo, gayet takıldım.

Ateş: Gerçekten çocuksun, biliyorsun değil mi?

Siz: Ufaklık lafına takıldım diye çocuk oldum, sikeyim ya!

Siz: Kabul, aramızda belli bir yaş var ama çokta değil yani. Çocuk sayılmam ki aq.

Ateş: Ağzın mı bozuk senin?

Ateş: Birde bana laf sokmuştun.

Siz: On tane cümlemin ardından o kelimeye takılmış olamazsın değil mi?

Siz: Hmm...

Ateş: Bak sen bizim ufaklığa, sözlerimi bana karşı kullanıyor birde.

Siz: Yoo, hiçte bile.

Ateş: Tamam tamam.

Siz: Bi dakika, bi dakika!

Siz: "Onotçoyom bondoo" dememiş miydin ya sen?

Siz: Hemende kabul ediyorsun.

Ateş: Sevmedin mi? Tamam bundan sonra inatçılık yaparım.

Siz: Bundan sonra?

Ateş: Evet, ne var?

Siz: Benimle konuşmayı sürdürecek misin yani? Doğru mu anladım?

Ateş: İstediğin zaman yazabilirsin bana ama tabi okul saatleri içerisinde.

Siz: Ben şu an gerçekten ne diyeceğimi bilmiyorum.

Ateş: Taman diyebilirsin mesela :)

Siz: Fikrini ne değiştirdi? Ne oldu da bu kararı aldın çok merak ediyorum.

Ateş: Sana hakısızlık yaptığımı anladım. Sen sadece canı oyun çeken, zararsız ve dertlerini bana anlatmak isteyen bir ufaklıksın. Konuşmamızda bir sakınca görmüyorum.

Siz: Karın öğrenirse peki? Yine mi bir sakınca görmezsin?

Ateş: Bunu şimdi mi düşünüyorsun?

Ateş: Bana ilk yazdığında karşılık verseydim ne olacaktı peki? Karımı bir tehlike olarak görmüyor muydun o zamanlar?

Ateş: Ayrıca, ikimizde öğrenmesini istemediğimiz için dikkatli olacağımızdan adım kadar eminim.

Ateş: Ad demiş, ismin ne senin? Hâlâ kendini tanıtmadın?

Siz: Ben çok karışığım şu an ya, açıkcası açıklamandan pek tatmin olmadım.

Ateş: Sebep?

Siz: İsmimi boşversen?

Ateş: Sebep?

Siz: Bozuk plak gibisin.

Ateş: En azından takma bir isim bulalım sana olur mu?

Siz: Sen bul.

Siz: Nasıl seslenmek istersin bana?

Ateş: Düşünmem gerek.

Siz: Düşün bakalım.

Ateş: Galiba buldum.

Siz: Ee?

Ateş: Adin olsun.

Meva yazıyor...

Çevrimiçi

Meva yazıyor...

Siz: Cennet mi?

Ateş: Sana da bu yakışırdı zaten...