Merhaba!
Rica edersem önce yıldıza basıp bana destek olur musun?
Keyifli okumalar!
1. Bölüm: DİRENİŞE ÇEVRİLMEYE ÇALIŞAN VAZGEÇİŞLER
Şarkılar:
•Can Atilla-Kalp•
•Evgeny Grinko-Morning Chimes•
•Gibran Alcocer-Solas•
•Hümeyra-Kördüğüm•
•Onur Can Özcan-Bende Değilim Ben.•
**********
Sankt-Peterburg
Güç uzaktan kumandalı araba gibidir.
Eğer kumanda elindeyse araba senin verdiğin talimatlarla hareket eder. Tuşlar senin parmaklarının emirlerine amade olur. Üstünlük her zaman sende olur. Ve eğer olurda bu kumandanın elinden alınmasına izin verirsen artık bir başkası hem arabayı, hem de seni emirlerine amade eder. Üstünlük artık bir başkasına ait olur. Sen elinden kaptırdığın kumandanın yeni sahibinin iki dudağının arasındaki birkaç kelimeyi muhtaç kalırsın belki de. İşte bu zaman ise özgürlük seni terk eder. Hep tutsak kalırsın, birilerine. Tıpkı arabanın kumandaya, kumandanın ise herhangi birisine tutsak kaldığı gibi.
Bu sebepten dolayı hiçbir zaman gücün ellerinden kayıp gitmesine izin vermemeli insan. Gerek yakmalı. Gerek yanlamalı. Gerekirse yıkmalı, dağıtmalı. Ama asla o gücün göz göre göre ellerinden alınmasına boyun eğmemeli. Yenilgiyi kendi hür iradesiyle kabul etmemeli. Zihnini, kalbini, ruhunu bile isteye yad ellere armağan etmemeli.
Güç uğruna herkesin savaştığı bir hazine gibidir. Herkes ona ulaşmak ister, ama sayılı insanlar ona sahip olur.
Ben de bu sayılı insanlar kategorisine dahilim. İpler benim elimde, bir çok konuda. Güç sahibi bir kadınım ve bu gücü çarçur etmiyorum. Çok erken yaşlardan beridir gücümü nasıl idare etmeliyim onu öğrenmeye çalışıyorum. Ki birçok şeyi öğrendim bu yaşıma kadar. Ama hâlâ bile bilmediğim, öğrenmem gereken çok şey var. Çünkü gözüm hep yükseklerde güç bakımından. Benden güçlü birilerinin olması beni daha da hırslandırıyor. Bilmiyorum, belki de korkuyorum; bir başkasının gücü altında ezilmekten, tutsaklığa mahkum bırakılmaktan.
Hayatım boyunca hep kaçtığım, korktuğum o şeyin, yani mahkumiyetin tadını almak benim ölümüm olur çünkü. Mahkumiyet panzehiri olmayan bir zehirdir bana göre. Ve ben bu zehiri tadarsam ölürüm. Bu yüzden çok dikkatli olmam gerektiğinin bilincindeyim.
Doğru adımlar atmam gerekiyor, bu sebepten dolayı daldığım düşüncelerden sıyrılıp yürüdüğüm koridorun sonuna varmadan duraksadım. Verdiğim kararı tüm yönleriyle bir kez daha gözden geçirmeye ayırdım birkaç dakikamı. Bu güne kadar birçok zor karar vermiştim. Hem de hiç tereddüt etmeden. Ama bu kararım üzerine neredeyse iki aydır düşünüyordum. Çünkü bu karar öylesine bir karar değildi. Hem kendi ülkemin, hem de sınırları dahilinde bulunduğum bu ülke, yani Rusya'nın dengeleri benim vereceğim kararla altüst bile olabilirdi.
Evet bu pek tabii nice ihtimalden sadece bir tanesiydi. Ama aynı zaman da varlığıyla bile çok büyük kargaşalara sebep olacak, gözardı edilemeyecek bir ihtimaldi.
