Sadece İki Plan

6-EĞİTİM VE AŞK

Kural Altı: Hiç bir şey aynı kalmaz özellikle eğitimlerde.

🧪

Gözlerimi yavaşça aralayıp Iraz'a baktım. Uyanmıştı ve uyku sersemliği ile gülümsüyordu.

"Günaydın."

"Günaydın."

"Ne zaman uyandın."

"Çok olmadı."

"Bugün ne yapacağız ?"

"Bilmem. Ne yapalım ?"

"Hey ben sana sordum bir fikrim olsaydı sana sormazdım değil mi ?"

"Tamam tamam kızma. Aslında bugün eğitim yapabiliriz."

"Eğitim mi ?"

"Evet. Sonuçta bir askerî üsteyiz. Mutlaka bir eğitim alanı vardır."

"Vay be sen de mantıklı fikirler var mıydı ?"

"Kızım sen sabah sabah tersinden mi kalktın ya ? Ne bu şiddet bu celal."

"Eğitim yapıyoruz o zaman."

"Soruma cevap vermedim."

"Her soruna cevap verme zorunluluğum olduğunu bilmiyordum."

"Hâlâ dün için mi bu kızgınlığın."

Yattığım yerden doğrulup oturur vaziyet aldım ve omuz silktim.

"Hem artık herkes yaramı bildiği için Berkay'ı pataklamana kimse engel olmaz."

Heyecanla ayağa kalktım ve zıplayarak ellerimi birbirine vurdum. Iraz'da ayağa kaltığında kollarımı boynuna doladım.

"Gönlümü nasıl alacağını çok iyi biliyorsun değil mi ?"

Sorduğum soruyla, tüm dişilerini gösterecek şekilde gülümsediğini duydum.

"Hemde tahmin edemeyeceğin kadar."

Başımı sağa sola salladım ama gülümsemeden edemiyordum.

Ondan ayrılıp odadan çıktım. Ana salona geçtiğimde Iraz'da arkamdan geldi. Salona bir göz gezdirdim ve Berkay'ı aradım.

Filiz tekli koltuğa oturmuş adeta biri beni kurtasın dercesine bakıyordu. Nedeni ise tekli koltukta bile onu rahat bırakmayan Kerem'di.

Filiz koyu kahverengi saçlara ve ela gözlere sahipti. Onunla yakın değilseniz ruhsuz olduğunu düşünebilirdiniz. Kerem ise siyah saçlara ve saçlarıyla aynı renk gözlere sahipti. Hobileri Filiz'e takılmaktı fobileri ise Filiz' e takılamamak. İkisi kediyle köpek gibiydi ya da kedi ve fare.

Alper uzun koltukların birinde uzanmış telefonuyla ilgileniyordu. Koyu kahverengi saçlara ve aynı renkte gözlere sahipti.

Gökçe ve Ada ise armut koltuklara kurulmuş sohbet ediyorlardı. Gökçe sarı saçlara ve mavi gözlere sahipti. Ada ise kızıl saçlı kahverengi gözlüydü.

Defne ve Mete'de diğer uzun koltukta oturmuşlardı. Daha doğrusu Defne oturmuştu. Mete koltukta uzanmış başını da sevgilisinin dizlerine yaslamıştı. Defne onun saçlarını okşarken Mete'de elindeki şiir kitabını sevgilisine okuyordu.

Oda da bir tek Berkay'ı göremememiştim. Tam Berkay'ın nerede olacağını soracaktım ki "Kahvaltı isteyen" diye bir ses duyduğumda başım mekanik hareketlerle Berkay'a döndü. Bütün gözler bize döndüğünde herkes olacakları anlamış gibi hep bir ağızdan "BERKAY KAÇ !" diye bağırdılar.