Yavru Kuduz

Kimdi o çocuk?

..............

Lise.

Çoğu kişi için berbat bir yer.

Konusu açıldığında insanı huzursuz hissettiren özellikle de zorbalık gören kişilerin ergenlik kabusu olan iğrenç yer.

Fakat bu iğrenç yer sadece hatıralarda değil bizzat kendisini yaşayan öğrenciler için de katlanılmaz bir yerdi.

Fakat en kötü yanı kendini bir şey sanan zavallıların zorbalık yapmaya çalışmasıydı.

"Siktiğimin cücesi çekil de geçeyim"

Kendisine atılan omuz ile bir kaç adım geriye atan Yıldırım dişlerini sıktı ve kendine telkin etti.

Sinirlenme

"Ne o korktun mu cüce?"

Okul bitmişti fakat anlaşılan gün daha bitmemişti, şanslı kişi olarak sinirlerinin bozulması adına üç salak ona bulaşmaya karar vermişti.

"Uğraşma benimle Akif belanı arıyorsun"

"Öyle mi? Güldürme beni"

Yıldırım onları görmezden gelerek yoluna devam etti fakat bu üç ergen gerçekten belalarını arıyordu,

Akif sertçe yıldırımın omzunu yakaladı ve onu yere itti.

" Bana bak cüce, bu güven kendine neyden geliyor bilmiyorum ama haşat ederim seni ben konuştuğumda beni dinleyeceksin anladın mı?"

"Yok" diye mırıldandı yıldırım

Yok siz cidden gel bizi sik diyorsunuz"

"Ne yapabilirsin lan se- ahh"

Cümlesini tamamlayamadan çoktan yumruğu yemişti.

Yediği yumruk ile yere yapışan abilerine şaşkınlıkla bakan diğer iki ergen hızla Yıldırıma saldırmaya kalktı ama onlarda bir şey yapmadan yeri boylamışlardı.

"Bana bak Akif inatla dayak yemek istemeni takdir ediyorum ama bu fantazin için seninle uğraşamam çocukça laf atmaların umrumda değil"

"Bu yaptığını sana ödeteceğim ibne annen gibi sende orospu değil misin? Ha götünü veriyormuşsun sene tüm mahalle sizi konusuyo-"

Sözünü tamamlayamadan Yıldırım Akif'in yüzüne tekmeyi bastı.

"Açsana lan ağzını!"

Bir tekme daha

"Ağh-"

"Hadi konuş"

Ve bir tekme daha

Diğer iki ergen yıldırımın bu halinden korkup kaçarken Akif yerinden kıpırdayamıyordu ağzı yüzü kan olmuştu ve kendisinden on santim kadar kısa yıldırımın nasıl bu kadar güçlü olduğuna anlam veremiyordu. Daha önce hiç kendisine karşılık vermemişti bu yüzden korktuğunu düşünmüştü.

Yıldırım ile aynı mahallede oturuyorlardı ve annesi sürekli onların ne kadar kötü bir halde yaşadıklarını anlatıyordu. Kafasında yıldırımın profili kolayca ezikleyebileceği bir kişi olmuştu fakat öyle değildi.

Sadece yıldırım ona tolerans gösteriyordu çünkü şiddetten hoşlanmıyordu kendince sebepleri vardı ama Akif gibi böyle insanlar dayak istiyordu .

Yıldırım tam bir kez daha tekme atacak iken arkasından bir ses duydu

"Yeter değil mi? Bayılacak çocuk"