Yavru Kuduz

Seçim şansı sunmuyorum

Hava çoktan kararmış yıldırım ise odasında notlarına bakınıyordu, hocaların verdiği anlamsız ödevleri bitirmişti.

Oturduğu rahatsız sandalyede biraz gerindi ve tam tekrar notlara odaklanacak iken kapı çok hızlı ve gürültülü bir şekilde çalınmaya başlandı.

Yıldırım kaşlarını çatarak temkinlice kapıya doğru yöneldi. Kimdi gelen? Annesi yüzünden başı derde mi girmişti?

Kapı deliğinden baktığında annesini gördü ve rahatlayarak kapıyı açtı fakat rahatlamak için erkendi.

"DAHA NE KADAR BENİ KAPININ ÖNÜNDE BEKLETECEKTİN" diye bağırarak girdi kadın.

Bir hışımla kendini oturma odasındaki kanepeye attı.

Yıldırım bir şey söyleyemeden kadının anormal hareketlerini izliyordu. Kapıyı kapattı ve annesinin yanına gitti.

Dikkatlice onu süzdü, annesinin göz altları o kadar morarmıştıko hastalıklı görünüyordu. Giydiği tişörtten kapatamadığı kollarına baktı yıldırım.

İğne izleri ve morlukları doluydu.

Bir çocuk bile anlayabilirdi kadının halini, sürekli titriyor ve bir ileri bir geri sallanıyordu.

Yıldırım annesinin acınası haline baktı ve içinde bir huzursuzluklar filizlendi.

"Sen iyi misin?"

Kadın bu soru ile duraksadı gözleri daldı ve yıldırıma tekrar dönerek yalvaran gözlerle ona baktı.

"İyi değilim nasıl olabilirim!" Şiddetlice bacağını sallamaya başladı.

"Lütfen yıldırım bana istediğim şeyi almalısın lütfen!"

"Neyden bahsediyorsun?"

Yıldırım anlayamamıştı annesi ondan uyuşturucu mu almasını istiyordu?

"Sana adresi vereceğim lütfen... git! yoksunluk çekiyorum bu halde eve bile nasıl geldim? bilmiyorum...

"Bu imkansız..."

Yıldırımın reddi ile annesi diz çöktü ve yıldırımın bacaklarına yapıştı.

"NE OLUR... git! Halimi görmüyor musun?"

Yıldırım tiksinerek annesinden hemen uzaklaştı. Şuan yaşadı olay hakkında bir sürü şey düşünebilirdi en çokta neden bu halde olduğunu sorgulayabilirdi.

Niçin normal bir annesi yoktu?

Niçin onun için uyuşturucu almadı gerekiyordu.

Yerde titreyen kadına bir bakış attı ve gözlerini kapadı, kafasını bir kaç dakika boşaltmak için durdu. Ardından boş gözlerle tekrar yerdeki kadına baktı ve iç çektikten sonra yorgun bir sesle

"Adresi ver" diye mırıldandı.

Ardından yıldırım adresi aldı ve pek bir şey düşünmeden gece yarısı annesine uyuşturucu alabilmek için yola çıktı.

Kendi yaşadığı durumu düşündükçe gülesi geliyordu.

Kendi düşünceleri ile boğuştuğu yol bittiğinde adresten yazan mekanın tabelasına baktı.

Annesi pek bilgi vermemişti, içeriği girdiği zaman onun yanına geleceklerini çünkü yeni bir müşteri olacağını düşüneceklerini söylemişti.

Çok saçmaydı ama yıldırım bunu sorgulamadı.

Kapıdaki güvenlikle bakışarak içeri girdi. Daha dışardayken bile duyduğu müzik sesi tavan yaptı ve barların kendine has olan alkol kokusu ve duman bir sis gibi yüzüne çarptı.