GİRİŞ

167 91 15
                                    

Başladığınız tarihi yazarmısıniz lütfenn🥰

"Hayat zor olan bir oyundu. Fakat bir şey
vardı ki! ben bu oynu en iyi şekilde oynayan olmak için elimden gelen herşeyi ardıma koymaya hazırdım. Ve adalet sağlanacaktı bu ülkeye adalet insanların beyinlerine basa basa koymam gereksede bunu yapacak ve adaleti sağlayacaktım."

Hiç Adaletimle Aşkımın arasında seçim yapmak zorunda kalmamıştım... Ve bu ihtimali hiç düşünmemiştim eskiden olsa hemen adaleti seçer ve göz dahi kırptırmazdım ama şimdi bilmiyorum kafam karışık duvarlar üstüme geliyor ve zaman daralıyor sanırım artık bir seçim yapmam gerekecek ve ben bu sefer gerçekten ne istediğimi biliyorum ve seçimimi yaptım. Sanırım bunun sonuçlarına katlanmak zorunda kalacağım... Yinede pişman değilim...

...

Annemle birlikte oyun oynuyorduk annem yani Rose Sezar sanırım dünyanın en iyi annelerinden biriydi. annem bir savcıydı ve herkese yardım edip suçluları yakalıyordu. Benimde hayalim bir gün savcı olup herkese yardım edip adaleti sağlamaktı. Babam ise bir polis memuruydu o da yardıma muhtaç herkese yardım edip sucluları yakalıyordu ve en son benle oynıycakken dışarıya çıkmıştı .

- Anne

- efendim Anastasiam sıkıldın mı yoksa bu oyundan ?

- hayır ama babam neden aniden dışarı çıktı onunla daha pilotculuk oynıyacaktık ya dedim üzgün bir şekilde.

- iş... İşi çıktı kızım ama sen merak etme hemen gelicektir.

yaklaşık bir saat sonra babam annemi aramış ve annem her ne duyduysa hemen beni hazırlayıp arabaya bindirmişti.

- ne oldu Anne? babam nerede biz nereye gidiyoruz?

Derin bir nefes alan annem bana gülümseyen bir ifadeyle bakıp arabayı çalıştırdı bir süre annem arabayı daha hızlı sürmeye başladı ve resmen ecel terleri döküyormuşcasına kötü bir hal almaya başladı bense korkudan dili tutulmuşcasına bir şey diyemiyordum sonra araba tenha bir benzinliğin yanınada durudu ve çalışmadı.

- hayır hayır ! şimdi olmaz hayır ! Annem sakin kalmaya çalışarak bir süre hızlıca düşünüp birden bana yaklaşıp başından öptü ve Anastasia sen burada dur ben hemen geliyorum deyip yaklaşık yarım saat ortalıkta görünmedi . Bir süre sonra endişelenip tam dışarı çıkacaktım ki bir silah sesiyle çığlık atıp bir ağacın arkasına saklandım. Tir tir titriyordum ve tam annemin olduğu yöne doğru koşacaktım ki benzinlik saniyeler içerisinde patlayıp alevler almıştı. En son gözümü açtığımda sedyeye binmiş Hızlı bir şekilde ambulansa biniyordum. Ve abra kadabra herşeyin mahvoluşunun başlangıcı...

SON SEÇİM ( Texting )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin