Multimedia:Burçak
Bugün,voleybol antrenmanım vardı.O yüzden yataktan kalkıp hazırlanmam lazımdı.Burçak ve Dilay saat 6.20'de bizim kapının önünde olacaklardı ve saat şu an 5.00'ti.Hemen kalkıp saçlarımı yıkadım.Altıma siyah,yüksek bel pantalonumu üzerinede babamın beyaz tişörtünü giydim.Aşağı inip saçlarımı kuruttuğum sırada telefonum çaldı.Burçak'tı tabii ki.Zaten ondan başka kimse beni aramazdı ki.Kapıyı açıp,onları eve aldıktan sonra çantama voleybol şortumu ve dizliklerimi attım.Daha sonra yola koyulduk.
Spor salonuna vardığımızda Berkay ile Gülçin spor salonundan çıkıyorlardı.Gülçin bana bakıp gülümseyince bende gülümsemeye çalıştım.Kendi kendime "Bakalım bugün bana kimse bir şey söyleyecek mi?"dedim.
İçeriye girdiğimde klüpten biri beni kenara çekip
"Kızağm,olay şeyler duydum ama üzülmek yok."dedi.
Bende "Biliyorum."diyip piç smile attığımda kız şok olmuştu.
Onu o şokla orda bırakıp,giyinmeye çıktım.Tam ben giyinirken içeriye girip
"Nerden öğrendin lan?"dedi.Bende "Tahmin ettim mal."diye karşılık verince üzerime düşmedi.
Bu durumu ilk defa bir arkadaşımdan duyuyordum.Ama öyle kalbime bıçak sokulmuş gibi canım yanmadı bu sefer.Değişiyor muydum?Zamanla görecektik.Antrenmanımızı yaptıktan sonra cidden yorulmuştuk.Hemen giyinip eve doğru yola koyulduk.
Eve geldiğimde üzerimi çıkarıp,banyoya girdim.Çıktığımda saat 10.20 idi.Hemen üzerimi giyinip aşağı indim.Annemler yurt dışında olduğu için rahattım ve rahatlığı seviyordum.Evde sadece ben vardım ve yan dairede amcamlar vardı.Zillerine bastım ve onlarla sohbet etmeye gittim.Amcam ve yengemi cidden seviyordum ve babam beni onlara emanet etmişti.Geç olunca eve döndüm ve kitap okumaya başladım.
O sırada telefonuma gelen bir mesajla irkildim.Bu saatte kim olabilirdi ki ?
Mesaj tanımadığım bir numaradandı ve mesajda büyük harflerle "BENİ SAKIN UNUTMA,BEN SENİ ASLA UNUTMAYACAĞIM."yazıyordu.O okuldan kurtulduğum son gün,beni bir daha göremeyecekken birisinin bu mesajı atması hiç mantıklı değildi ama düşüncelerimi kendime sakladım ve mesajı sildim.Sonuçta birileri görse yanlış anlaşılabilirdi.
Odama çıktığımda bir mesaj daha geldi.Mesajda yine büyük harflerle "SANA ZAMANINI VEREMEM AMA BİR GÜN KESİNLİKLE BENİ TEKRAR GÖRECEKSİN.AMA KORKMA,ASLA SENİN CANINI YAKACAK BİR ŞEY YAPMAM."yazıyordu.Kim ki bu diye düşünürken,bu sefer mesajı silmedim ve telefonumu şarja taktım.Gelen mesaj sesiyle yataktan fırlayıp telefona koştum.Mesaj aynı kişidendi."İYİ GECELER BALIM.."yazıyordu."BALIM."Bunu sadece bu kelimeyi çok sevdiğimi bilen biri yazabilirdi.Yine düşüncelerimi kendime saklayıp,yatağıma yatıp güzel bir uyku çektim..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CAN KIRIKLARI
RandomHer insanın vardır can kırıkları.Kalbine batar insanın.Kanatır.Zamanla o acıyla yaşamayı öğrenirsin belki ama,o acıyı unutamazsın.Unutturmazlar.Biri bitti derken,diğeri gelir her zaman. Gözümden damlayan yaşlarla anlatıyorum hikayemi sizlere.Bu kita...