CAN KIRIKLARI

BÖLÜM-18

Sabah uyandığımda Buğra yanımda yoktu.Bu gün düğün hazırlıklarımızı tamamlayacaktık.Giyinip aşağı indiğimde bizimkilerin gelmiş olduğunu gördüm.Hemen hepsine sarıldım.
-Neden Berkay'ın annesi ile babasının öldüğünü söylemediniz ?
-Ya kanka,Berkay istemedi.Yani üzülmesin dedi.
-Bence hala seni seviyo ve pişman Bukre.
Buğra'ya baktım.O ise elindeki telefonla ilgileniyordu.
-Maalesef çocuklar.O iş için çok geç kaldı.Siz de biliyorsunuz.
-Evet.Zaten Buğra'dan iyisi yok.
-Tabiki.
Buğra'ya baktığımda bana pis bir sırıtış gönderdi;
-Ah tabii,bu vücut,bu kaslar,bu göz,bu kaş,bu saçlar başka kimde var ? Berkay yanımda halt yemiş.
-Tabi canım.Berkay'da Bülent Serttaş zaten.
-Bukree!Ne yani,benden yakışıklı mı ?
-Ya şimdi senin kadar olmasa da yakışıklı.Hakkını yeme aşkım.
-Yani tamam.Bende bir sarı saç,bir mavi göz yok ama giderim var biliyorum.
-Kızlar bakışıma,yollar duruşuma hasta s.s..s
-Kaan,sus allahsen.
Hep beraber kahvaltı için her zaman ki cafeye gittik.Ordan çıkınca da Dilay,ben ve Burçak gelinlik bakmaya,erkekler ise damatlık bakmaya gittiler.

-BURÇAK-
-Bukre,bak şu gelinliğe.
Dilay elinde tuttuğu siyah gelinliği Bukre'ye uzatırken Bukre sadece gözlerini devirmekle yetindi.Sağa dönmemle birlikte oradaki gelinliğe takıldı gözüm.Hemen elime alıp,Bukre'ye uzattım.Onun da hoşuna gitmiş olacak ki hemen denemeye girdi.
O giyinirken çocuklar geldiler.Hepsi oturduktan sonra Bukre dışarı çıktı.
Bukre dışarı çıktığında Buğra'ya baktım.Gözleri dolmuştu.Benden söylemesi bu çocuk düğünde ağlar.
-Çok güzelsin Bukre.
-Teşekkürler bitanem.
Bukre önce Buğra'ya sarıldı ardından yanıma geldi.
-Çok saol Burçak.Sen olmasaydın bu gelinliği bulamazdım.
-Lafı bile olmaz.Bugün ben sana,yarın sen bana.
-Bu bir evlenme teklifi mi Burçak ?
-Onu normalde erkekler yapıyo ama sende tık yok Cenk Bey.
-Sustum.
Cenkten çok fazla bir şey beklemek yanlıştı zaten.Çalışanların getirdiği duvak ve çicekleri seçtik.Tam çıkacaktık ki Buğra koşarak arkadan bir şey getirdi.Biz bu çiceği almaya karar verdik dedi.Elindeki bir demet papatyaydı.Ah bu çocuk Bukre'nin bütün zevklerini biliyo.Biz onlardan ayrılırken onlar alışverişe devam ettiler.

-BUKRE-
Davetiye seçmeye gelmişti sıra.Çok abartılı olmayan,sıradan bir davetiyeyi seçtikten sonra nikah şekerimizi de seçtik.Üzerinde bir kıza,papatya uzatan bir erkek vardı.Tabi Buğra ve ben aynı anda "bu olacak" diyince satıcı gülümsedi orası ayrı.
Çıktıktan sonra bir restoranta gidip yemek yedik.
-Bukre,inanabiliyor musun ? Evleniyoruz.
-Gerçekten ya.Ne kadar garip.
-Evet.Daha geçen gün kollarımda Berkay için ağlıyordun.
-Sende daha 4 hafta önce Çisil'i sömürüyodun.Ben sana bir şey diyor muyum ?
-Tamam.Kızma hayatım.Sustum ben.
-Bence de sus.
Yemek yedikten sonra eve gittik.Aldıklarımızı odaya çıkartıp koydum.Çok yorgun olduğumuz için hemen yattık.Yarın çok işimiz var.

Sabah uyandığımda Buğra çabuk olmamı söyledi.Hemen üzerimi giyindim.İlk defa beraber yaşayacağımız evi görecektim.Evi bize annemler almış.Ama içini Buğra dekore etti.Bana sürpriz olacak yani.Evin dekoru siyah ve beyaz.Başka renk yok.İkimizinde en sevdiği renkler.Salonda L koltuk takımı ve yemek masası vardı.Mutfak desen harika.Ama özellikle yatak odasına çok uğraşıldığı belli oluyordu.Siyah yatağın üzerinde beyaz nevresim takımları.Üzerine gül yaprakları serilmiş.
-Ee,gece için şimdiden hazırlıkları tamamlamak lazım aşkım.
-Buğra!Kapa çeneni.
-Kızma bebeğim.Doğal şeyler bunlar.
-Şu diğer odada ne var Buğra ?
-Gel göstereyim.
Odaya girdiğimde şaşkınlıktan ağzım bir karış açık kaldı.Oda bembeyaz bebek mobilyaları ile süslenmişti.Çeşit çeşit oyuncaklar,raflarda okuma kitapları vardı.
-Burası bizim bebeğimizin odası aşkım.Sen bu sallanan sandalyede onu emzireceksin,ben gelicem sonra.Bu koktukta oturup sizi izleyeceğim.Daha sonra o kucağında uyuya kalacak.Ben kucağından alıp yatağına koyacağım miniğimizi.Yatağının başında durup onu izleyeceğiz bir süre.İşte öyle güzel bir aile olacağız.
Gözlerimden akan bir damla yaşa mani olamadım.Hemen Buğra'ya sarıldım.Ne kadar güzel dekore etmiş öyle odayı.Oyuncaklar,beşik...Her şey çok güzeldi.Elini tuttum ve evimizden çıkıp,benim evimim yolunu tuttuk.
Eve gittiğimizde annemler gelmişti.Sonuçta yarın düğünümüz vardı.