CAN KIRIKLARI

BÖLÜM-16

Sen yoktun o zamanlar,
Çocukluğumda en çok yağmuru sevdim ben...
Ne zaman bir dert gelse bana,
Yağmur yağar;
Dinler,
Dokunur,
Ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım...
Ateşim sönerdi...

Sonra büyüdüm,
Gözlerini gördüm,
Yandım,
Yağmur yağdı,
Ve ilk kez sönmedim...
Ben yağmurdan daha fazla bir seni sevebildim...
(Hikmet Anıl Öztekin)

Bu şiir,bu şiir sen gibi,ben gibi güzelim.Ah.Sen gittiğinden beri sönmüyor ateşim.Dinmiyor bu sızı be sevgilim.Nolur,dön bana artık.Dayanamıyorum artık.Sensiz,kokun olmadan,gözlerin olmadan...Dayanmıyor bu yürek güzelim.Meleğim.Dön,gel artık.
Çok sevdim dostlar.Çok.Hatalar yaptım,kaybettim.İlk defa kendi kendime dedim "İşte bu sefer kaybettin."diye.Ama yapamıyorum.Onsuz duramıyorum.Yüreğimde hep bir sızı.Beni kemiriyor.Yutkunamıyorum acıdan.Ben böylesine değerlimi nasıl kaybettim diye kendime soruyorum.
Bukre'm ben o kızı öpmedim.Birden üzerime atladı birtanem.Sana yemin ediyorum,kendimden iğrendim.Sen varken,başka kızlardan banane.Benim güzelim varken,diğer kızlardan banane.Nolur,gel şu sahneye de sarıl bana artık.Gücüm bitti,dayanamıyorum.

Kendimi tutamayıp,sahneye attım.Kollarımı boynuna doladım.
-Kokunu özlemişim güzelim.Sana sarılmayı özlemişim..
-Yani beni özlemedin ?
Buğra sessiz kalıp,kahkaha atmayı tercih etmişti.Bende dayanamamıştım artık.Yüzünü boynumdan kaldırınca yüzünü inceledim.Günlerdir uyumamış gibiydi.Bizim sarılmamız bitince,çocuklar yanımıza geldiler.Onlar da gayet mutlu görünüyorlardı.
-Olum,sen şiir okur muydun lan ?
-Bukre için okuyordum.Sonradan bende şiirlere aşık oldum.
-Bak,ne aşklar var görüyo musun Cenk ?
-Yapma be Burçak.Bende seni seviyorum.
Onlar yiyişirken biz yanlarından kaçtık.Çünkü ahlak kuralları falan hakgetire yani.
Eve geldiğimizde Buğra üzerini değiştirmeye çıktı.Bende oturup,Poyrazla konuştum.Daha doğrusu,o benimle konuştu.Konuşcaklarımız varmış.
-Bak Bukre,Buğra'yı sevdiğimi biliyosun.Ama sana yaptıklarından sonra nefret ettim.Şu anda barışmış olmanızdan gayet mutluyum.Seninle yatmaktan da kurtulduğum için ayrı bir mutluyum.Ama eğer seni tekrar üzerse,bu sefer elimde kalır.
-Merak etme,öyle bir şey olmayacak.Sevgilimin tekrar seninle uyumasına göz yumamam.
-Peki.Ben şimdi dışarı çıkıyorum.Geç gelirim büyük ihtimalle.Hadi görüşürüz.
Gittiğinde Buğra ile tek kalmıştık.Bu iyi bir şeydi.
-Bukre,sana bir şey sorucam.
-Sor.
-Evlenmeyi düşünsek mi artık ?
Ben şoka girmiş bir biçimde Buğra'ya baktım.
-Yani,üniversiteyi bitirdik.Yakında okulda işe de başlayacağız.(Buğra matematik,Bukre ise biyoloji öğretmeni)
-Askerliğin ne olacak ?
-Hallettim bile.
-Yani,bilemiyorum ki Buğra.Evet,istiyorum bunu ama ne biliyim.Altından kalkabilir miyiz ki ?
-İkimiz birlikte olursak,altından kalkamayacağımız şey yok güzelim.Bunu unutma olur mu ?
-Tamam.
Ona sarıldıktan sonra mutfağa gidip kahve yaptım.İçtik.Ama uykumuz gelmişti.Hemen yukarı çıkıp yattık.
Sabah çok erken saatte kalkmıştım.Bugün Buğra'nım doğum günüydü.Burçak'ın yardımıyla bir bar kiraladık.Baya pahalı tuttu ama değerdi.Orayı bir güzel süsledik.
Akşam olunca,orada çalışan barmenin  telefonundan Buğra'ya mesaj attık.

-BUĞRA-
Telefonuma gelen mesajla irkildim.Kimdi ki ? Açıp okuduğumda şok oldum.

Eğer sevgilinin senden gizli ne haltlar çevirdiğini görmek istiyorsan,atacağım adrese gel.

Bir yandan ona güveniyordum ama bir tarafımda gitmemi söylüyordu.En sonunda gitmeye karar verdim.Adres yakındı,koşarak gittim.Işıkları kapalıydı.İçeri girmemle,bir ışık kümesi Bukre'nin üzerine düştü.Elindeki mikrofonla şarkıyı söylemeye başladı.

Bir yanar,bir coşar bu gönül
Avucumda aşk
Sen bahçenin en güzel goncası
Gel,yanıma yat
Kaçırır gözlerini kalbine çağırır
Bayıla,bayıla yandırırsın
Alıcı kuşlar gibi dolaştırıyor hep
Gülüşün,bakışın,oynayışın
Benimki geliyor
Oda biliyor
Kalbimi yerden yere vuruyor
Ah,bir gülüyor,of bir bakıyor
Aklımı başımdan hemen alıyor.
Benimki geliyor
Oda biliyor
Kalbimi yerden yere vuruyor
Ah,bir gülüyor,of bir bakıyor
Bi kere öpsemde yetmiyor.

Bir anda her yer aydınlandı ve hepbir ağızdan bağırdılar.

İYİKİ DOĞDUN BUĞRAAA!!!

Evet,bugün doğumgünümdü.Nasılda aklımdan çıkmış.Koştum ve Bukre'ye sarıldım.
-Çok,çok teşekkür ederim.
-Seni seviyorum,şapşal.
-Bende seni güzelim.Bende seni.

Daha sonra bir şarkı çalmaya başladı.En sevdiğim şarkı.Tabii ya...

(Emre Aydın-Ses Ver)

Duvarlar ördüm,
Köprüler yıktım,
Döndüm,bir baktım
Hićir şeyi unutmamışım
Eğer her şey bitiyorsa,bitsin artık yokluğunda
Eğer her şey bitiyorsa,beni bırakma
Çocuklar toplanıp,gittiler içimden
Dünle unutmak arasındayım şimdi
Sen yoksun,inan bir tek sen lazımken
Bir ses ver,yapma burda bırakma bizi.

İkimizinde gözlerinden akan yaşlar,bizi birbirimize daha sıkı sarılmaya zorladı.
-Beni bırakma,Buğra.
-Sende beni bırakma,güzelim.
-Seni seviyorum.
-Bende seni seviyorum herşeyim.
Dansımız bittikten sonra,Bukre'nin bizim için ayarladığı arka tarafa geçtik.Bukre hediyesini verdi.Hikmet Anıl Öztekin'im şiir kitapları.Ah.En sevdiğim.
-Çok,çok teşekkür ederim.
-Buğra,bana bir tane şiir okur musun ?
-Sen istedinde neyi yapmadım güzelim.

Geldiğim yerlerde yağmura sevdalı bir çocuktum ben,
Ya da bir albatrostum büyük bir kayalıkta,
Denize yakın,
Güneş gören,
Dertli bir manzaraya yuva yapmış garip bir başına yaşayan...
Sadece bu kelimeler tanıdık geliyor bana,
Bugün benim doğum günüm,
Tam 27 senedir,
Burada,
Denizden uzak balkonu olmayan,
Sarmaşıksız,
Tam bir şehir evinde güneşe küs yaşıyorum...
Bu yüreğe hüzün geliyor geceleri,
Melekler geceleri uyuyamayanları kollarmış,
Ömürlük müptelasıyım geceleri uyuyamayanların
Hepsi şahidim...
Geldiğim yerlerde suya benzetirdim seni,
Bugün,
Boğazım kurudu susuzluktan...

Bukre'ye baktığımda gözlerinin dolduğunu gördüm.Sarıldım.Bende hüzünlenmiştim.
-Sanırım kötü bir şiir seçimi ha ?
-Biraz.Ama olsun.

-BUKRE-
Akşam eve geldiğimizde bizimkiler uyumuştu.Bizde yorgun olduğumuz için hemen yukarı çıkıp kendimizi yatağa attık.
-Bugün için teşekkür ederim güzelim.
-Seni seviyorum.
-Bende ömrüm.

Selam.Bu bölüm biraz şiir ağarlıktaydı.Şiir okumayı sevdiğim için,Buğra ve Bukre'ye de sevdirdim şiiri.Her neyse...Sizi seviyorum :*
Multimediadaki Bukre'nin doğum gününde giydiği elbise.