Selam beybisilerim.Aslında bu kadar yakın bir zamanda bölüm yazmayı düşünmüyordum ama arkadaşlarımdan biri çok ısrar edince yazmaya karar verdim.Umarım beğenirsiniz :*
Sabah uyandığımda dün geceki mesaj aklıma gelince hemen Buğra'yı aradım.
Ama açmadı.Cenk'i aradım.Meğer Buğra uyuyormuş.Ona bir sürpriz yapmaya karar verdim.Hemen giyindim ve Buğra'nın yanına gittim.Odasına girdiğimde üzerinde bir şey yoktu ve yastığına sarılmış uyuyordu.Onu uyandırmamaya dikkat ederek yastığı kollarının arasından aldım ve boşta kalan kollarının arasına girdim.Dikkatlice yüzünü inceledim.Yarım saat kadar ona baktıktan sonra gözlerini açtı.Bir anda beni karşısında görünce afalladı tabi.
-Ne o ? Yastığını aldım diye kızdın mı yoksa ?
-Hayır.Tabikide yastıktansa sana sarılmayı tercih ederim bebeğim.Ama şaşırdım.Bu saatte burdasın yani bir şey mi oldu ?
-Ya Buğra benim sana bir şey söylemem lazım.
Yatakta doğruldu ve gözlerini gözlerime kilitledi.Cebimden telefonumu çıkarttım,mesajlara girdim ve eline verdim.Okudukça çenesinin kasıldığını hissettim.Bitince bana baktı ve
-Merak etme sana bir şey olmasına asla izin vermem biliyorsun.
-Bana zaten bir şey olmaz.Ben sana zarar vermesinden korkuyorum zaten.
-Merak etme sen.Hem yorgun görünüyorsun bütün gece uyumadın mı bakıyım ?
-Uyuyamadım.
Parmak uclarıyla göz kapaklarımı kapattı.Bende başımı onun göğsüne yasladım ve kendimi uykuya bıraktım.-BUĞRA'DAN-
O mesajı atan şerefsizi bir elime geçirirsem varya elimden kurtulamayacak.Kesin Berkay piçidir kim olacak başka.Neyse.Yakında çıkar kokusu.
Kollarımda uyuyan sevgilime baktım.Bemim için endişelenmişti.Bukre'yi çocukluğumdan beri seviyordum ve hep bu anı hayal ediyordum.Bugün ta buraya kadar gelmişti benim için.
-Seni nasıl seviyorum belli degil be
-Bende seni çok seviyorum Buğraşkım diyip kıkırdadı.
-Hey sen uyumuyor muydun bakıyım ?
-Yok,uyandım.
O kadar tatlı göründü ki gözüme onu öpücüklere boğdum.En sonunda yorulduğum için durdum.Yataktan kalkıp üzerime bir tişört giydim ve elinden tutup bizimkilerin yanına gittik.Ama aşağıda hiç beklemediğimiz birisi vardı...-BUKRE'DEN-
Aşağı indiğimizde karşımızda Berkay duruyordu.Buğra'nın bir şey demesine fırsat kalmadan yüzüne bir yumruk attı.Ben bağırdığımda Buğra kanlı yüzü ile bana doğru dönüp
-Sakın yaklaşma bebeğim dedi ve dönüp Berkay'a öyle sert bir yumruk attı ki bütün dişlerinin kırılmış olması falan lazımdı.Tabiki ben daha fazla dayanamadım ve aralarına girdim.Tam o sırada Berkay'ın attığı yumruk Buğra'yı değilde beni buldu.Gözlerim karardı ve sonrası boşluk....-BERKAY'DAN-
Attığım o sert yumruk Bukre'nin yüzünde patlamıştı.O yere düşerken Buğra'nın onu yakalamasıyla Buğra'nın kollarına yığıldı kaldı.O anda dünyam başıma yıkıldı..Ben Bukre'ye vurmuştum.Oradan koşarak uzaklaşırken aklımda kalan tek şey Buğra'nın "Bukre uyan Bukre!"diye bağırışıydı.Allahım ben ne yapmıştım.Bukre'ye o kadar sert vurmuştum ki yığılıp kalmıştı.Ya ona bir şey olursa,ona eğer bir şey olursa kendimi asla affetmezdim.Hemen Gülçin'i aradım.
-Efendim ?
-Gülçin hemen sahile gelebilir misin ?
-Tamam geliyorum.
Yaklaşık 20 dakika sonra Gülçin sahile kayalıklara gelip yanıma oturduğunda sadece bana sarıldı ve bende sevdiğim kız için beni seven kızın kollarında ağladım,ağladım.Kendimi toparlayamıyordum.Acaba Bukre kendine gelmiş miydi ?-BUĞRA'DAN-
Hemen Bukre'yi kucakladım ve odaya götürdüm.Zaten 25 dakika sonra falan kendine geldi.Ama o kendine gelene kadar ben kendimden geçmiş,yüzümü karnına gömmüş öylece ona bakıyordum.Çıldırmak üzereydim.Babamın doktor arkadaşı "Yarım saate kendine gelmezse beni ara."demişti.Allahtan 25 dakika da uyandı.
-Buğra.
-Aşkım.Bukre'm.Çok korktum sana bir şey olacak diye.Orada kollarımda yığılınca...
-Şişt.Niye ağlıyorsun birtanem.Gel buraya gel.
Yanına girmemi işaret ettiginde hiç durmadan yanına gittim ve sarıldı bana.Bu sefer de ben kafamı onun vücüdüna yasladım.Kafamı kaldırıp yüzüne baktığımda dudağı patlamıştı.Parmağımı sürdüğümde acıdığını belli edercesine yüzünü ekşitti.
-Ah o Berkay'ı kendi ellerimle geberteceğim.Göreceksin..
-Şişt.Sakin ol.Hadi beni eve bırak çok yorgunum hem biraz uyurum.
-Tamam melegim.
Kolumu omzuna attım ve kendime doğru çektim onu.O Berkay'ı yaşatmayacaktım.Elimden kurtulamayacaktı bu sefer işte.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CAN KIRIKLARI
RandomHer insanın vardır can kırıkları.Kalbine batar insanın.Kanatır.Zamanla o acıyla yaşamayı öğrenirsin belki ama,o acıyı unutamazsın.Unutturmazlar.Biri bitti derken,diğeri gelir her zaman. Gözümden damlayan yaşlarla anlatıyorum hikayemi sizlere.Bu kita...