Hyunjin Felix'in dudaklarına nazikçe dudaklarını kapattı. Bunu isteyerek yapmıyordu sadece Felix'i kendine biraz daha aşık edip ego duygusunu tatmin edecekti.
O herkese karşı böyleydi, duygularını manüpile eder ve kendine bağlar sonra siktir olup gider ve keyifle kişinin kendine yalvarmasını izlerdi.
Hyunjin'e deli divane aşık masum Felix'in gözleri kocaman açıldı. Bunu beklemiyordu hatta aşk itirafına bir karşılık bile beklemiyordu. Ama şoku atlattıktan sonra Hyunjin'in öpücüğüne acemilikle karşılık verdi.
Ne acınası ama, ilk öpücüğünün bu narsist herife gitmesi.
Hyunjin narsist değil üstündü. Herkes ona aşık olmak zorundaydı çünkü o mükemmeldi. O özel ayrıcalıkları hakediyordu.
Hyunjin bu iğrenç öpücüğü daha fazla devam ettirmek istemedi. Nasıl olsa bu Felix'in duygularıyla oynamak için yeterli bir süreydi.
Yavaşça ve yüzünde arzu dolu bir sırıtışla Felix'in dudaklarından ayrıldı.
"Şimdi söylediğin şeyi tekrar et Felix."
Felix'in yüzü kızardı ve elleriyle oynadı.
"Senden hoşlanıyorum Hwang."
Hyunjin'in sırıtışı tatmin dolu bir gülümsemeye dönüştü.
"Biraz daha abartarak söyle Lee. Ne hissediyorsan hepsini açık açık söyle."
Ondan hoşlandığı için hoşuna gittiğini sana zavallı Felix heyecanla Hyunjin'i Hyunjin'e anlatmaya başladı.
"Sana aşığım. Mesela gözlerin çok güzel. Saçların da öyle. Benimkiler gibi sarı ve yumuşacık. Dudakların..." kızardığını hissetti. "Dudakların çok güzel." Sustu ve şöyle bir Hyunjin'i süzdü. "Her bir zerreni çok seviyorum.
Hyunjin egosunun yeterince tatmin olduğunu hissetmiyordu ama daha fazla uzatırsa Felix bir şeyleri anlayabilirdi. Gerçi oldukça saftı, anlayacağını sanmıyordu.
Felix'in yüzüne eğildi ve çenesini nazikçe okşadı.
"Felix, ben kötü bir adamım. Bu riski gerçekten alacak mısın? Bana olan aşkın kendine olan sevginden daha mı ağır basıyor?"
"Ben kendimi sevmiyorum ki." Dedi masum çocuk.
Zavallı, Hyunjin'in ne kadar da zıttıydı. Kendini sevmeyen biri kendine tapan biri ile olabilir miydi?
"Seni uyarıyorum. Ben kötü bir adamım. Var mısın?"
"Varım Hyunjin. Kötü olman benim için sorun değil bana kötülük yapmayacağını biliyorum."
Zavallı şey.
"Pekala."
Yüzünden uzaklaştı.
"Benim gitmem gerekiyor Lee. Yarın okulda görüşürüz."
Felix Hyunjin gittiği için yarı üzgün ama yarın görüşürüz dediği için yarı sevinçli şekilde el salladı.
"Görüşürüz Hwang."
💘
Hyunjin Felix'in onu çağırdığı kafeden çıktı ve göz devirdi. Egosunu yeterince doyuramamıştı. Şimdi bu günkü ikinci buluşmasına gidiyordu.
Taksiye bindi ve evinin yakınındaki kafede onu bekleyen Jisung'un yanına gitti. Soğuk bir tavır takındı.
"Ne var Jisung?" Dedi bıkkın bir sesle.
Jisung gerginlikle ayaklarını salladı ve bir süre bekledi. Hyunjin oflayarak masaya oturdu.
"Sabaha kadar bekleyecek miyiz Jis?"
"Senden hoşlanıyorum Hyunjin."
Hyunjin zaten bunu biliyordu. Sadece bir de ağzından duyup kendini tatmin etmek için buradaydı.
"Biliyorum."
"Biliyor musun?"
Hyunjin sırıttı ve Jisung'un yüzüne eğildi. Çocuğun hızlanan kalp atışlarını resmen duyacaktı.
"Jisung, ego tatmininden fazlası değilsin."
Ayağa kalktı ve Jisung rezil bir hareket yaparak Hyunjin'in ağlayarak koluna yapıştı.
"Hayır yalan söylüyorsun! Daha iki gün önce benimle deli gibi flört ediyordun ne oldu şimdi birden bire?"
"Egomu tatmin ettim ve oyuncağımı daha sonra oynamak için rafa kaldırıyorum. Ayrıca rezil oluyoruz Jisung. Bırak kolumu."
Jisung şok ve üzüntü içerisinde Hyunjin'in kolunu bıraktı. Hıçkırdı.
"Bu kadar basit miydi aramızdaki?"
"Seni kötü bir adam olduğum konusunda uyardığım günü hatırlıyor musun?"
Jisung yutkundu. Çok iyi hatırlıyordu.
Bir şey demedi ve kafenin ortasında öylece kalakaldı. Hyunjin ona acıyan bakışlar atarak kafeden çıktı.
Eve gidince Felix'e yazacaktı.
Eveeeet selam girlsss and boysss.
Yine bitiremeyip silmekten korktuğum bir fic ile karşınızdayım.
Neyse diyecek bir şey bulamadım inşallah bitiririm bu fici amk.
