Hyunjin tüm gece uyuyamamış ve mesajı tekrar tekrar okuyup durmuştu.
Bence artık arkadaş da olmamalıyız.
Sabah alarmının sesi ile irkildi ve yataktan kalktı. Bu gün ayrı bir özenecekti kendine. Belki Felix'i baştan çıkartıp tekrar kendine bağlayabilirdi.
Formasının üzerine kolej ceketi giydi ve bol bir kargo pantolon giydi. Saçlarını dağınık bir model yaptı ve parfümünü resmen vücuduna boca etti. Haç işaretli küpelerini taktı ve aynaya baktı.
"Tanrım, mükemmelim lan!" Aynaya yaklaşıp kendini yakından inceledi. Gerçekten mükemmeldi.
Okula gitmek için evden çıktı.
❤️🩹
Hyunjin sırasında oturmuş Felix'i bekliyordu. Sonunda beklediği yüz sınıftan içeriye girdi.
Başı yere eğikti ve çantasının kayışlarını sıkı sıkı tutuyordu. Hyunjin'in yanına oturmak yerine Changbin'in yanına oturunca Hyunjin kalbinde acı bir şeyler hissetti.
Bir süre onları izledi. Hoş bir muhabbetin içindelermiş gibi görünüyordu. Hyunjin daha fazla dayanamadı ve ayağa kalktı. Sıralarına gitti ve gözlerini Changbin'e dikerek Felix'le konuştu.
"Gidiyoruz Felix."
Changbin ayağa kalktı.
"Hayırdır? Çocuk seni değil beni istiyor yeterince açık değil mi? Uzatma da git elimden bir kaza çıkacak."
Hyunjin Felix'in bileğini kavradı. Sıkıca tutuyordu ve Felix'in canı yanıyordu. Gözleri doldu.
"Bırak." Dedi dolu gözleriyle.
Hyunjin daha fazla sıktı. Felix'in gözünden iki damla yaş düştü. Bunu gören Changbin Hyunjin'in kolunu tutup sertçe ittirdi. Hyunjin geriye sendeledi.
"Oğlum seni parçalarım lan!"
Hyunjin güldü. Parçalarmış. Gayet sakin adımlarla Changbin'e yaklaştı ve elini ensesine sanki bir şey söyleyecekmiş gibi koydu. Önce sırıttı sonra bir anda Changbin'in kafasını duvara vurdu.
Felix korkuyla geriye çekildi. Anın şoku ile ağlayamıyordu bile.
Changbin Hyunjin'e hamle yaptı ama Hyunjin onu savurdu ve Sıkıca Felix'in elini tuttu.
"Benim olana bir başkası göz dikerse o gözü oyarım." Gözlerini Changbin'den ayırmadan konuştu.
"Yürü Felix."
Sınıftan dışarıya çocuğu da peşinden sürükleyerek yürüdü tuvalete girdi ve Felix'i hafifçe duvara doğru ittirdi.
"Ne yaptığını sanıyorsun sen?" Dedi Hyunjin Felix'in üstüne yürüyerek. Elini Felix'in kafasının yanına duvara yasladı.
"Artık arkadaşım değilsin Hyunjin. Ne yaptığım seni ilgilendirmez."
"Felix delirtme beni." Dedi sakin bir sesle ve Felix'in yüzüne eğildi. Felix aldığı erkeksi koku ile duraksadı ve bir şey diyemedi. Hipnoz olmuş gibiydi ama bu büyüleyici andan çabucak sıyrıldı.
"Artık duygularımla oynamana izin vermeyeceğim."
Hyunjin'in kolu arasından sıyrılıp gidecekti ki Hyunjin onu kolundan tutarak durdurdu. O kadar kolay değildi.
Felix'e yaklaştı ve çocuğu kendine çekip dudağına yapıştı.
