Geldiler
Evet sonunda gelmişlerdi hemen annem ben mavi demirin annesi sıraya geçtik bizde gelenek gibi bir şeydi abimler geldiğinde sıraya geçip onlara sarılmak
Aslında ben sadece abime sarılıyorum ne kadar demir abiye sarılmak istesem de sarılmıyordum ben utanıyordum demir abi beni istemiyodu o yüzden ikimizde sadece kısa baş selamından ileri gitmiyorduk
Yine aynı şekil hazırlandık
Annem,demirin abinin annesi,ben,mavi
Mavi belki bugün bana sarılır diye ümit ediyordu ama nafile ne benim odun abim nede onun odun abisi bize sarılmazdı
Abimler zili çalınca annem hemen açtı
2 ayda ikisi de çok değişmişti abimin sakalları uzamıştı demir abi ise zayıflamıştı
Annem hemen "oğlum!"deyip abime sarıldı aynı şekilde hafza teyzede demir abiye sarıldı onların sarılması bittikten sonra abim hemen bana sarıldı
Demir abide maviye sarıldı
Annemler,abim ve mavi salona geçtikten sonra bende tam salona doğru gidicekken
Demir abi kolumu tuttu
"Bi hoşgeldin yok mu"dedi
Bende tebessüm ederek "hoşgeldin demir abi"dedim
Demir abinin sessizce "abini siksinler" dediğini duysamda aldırış etmedim
Ben tam gidicekken demir abinin "ee özlemedin mi beni sarılmıycakmısın"diye sormasıyla şaşırdım biz hiç sarılmazdıkki demir abiyle
Benim cevap vermiyceğimi anlayınca bi anda o bana sarıldı
Bende yerimde kaskatı kesildim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmkansız Bir Aşk Denir~TAMAMLANDI~
Teen Fictionİmkansızlığın içinde bir imkansızlık varsa ve bu imkansızlık bir aşka dönüşürse nolur?