İmkansız Bir Aşk Denir~TAMAMLANDI~

Bölüm 25:Aşkın başlangıcı

GEÇMİŞ

Küçük kız günlerdir hiç bir şey yemiyordu

Günlerdir sadece ağlıyordu,babasını düşünüyordu ve yanına gelen herkesi kovuyordu

Babasının şehit haberini aldıktan sonra odasına girip kapıyı kilitlemişti küçük kız

Babasının naaşı gelmişti mahallelerine ve babasını o daracık,havasız,yıldızları göremeyeceği kutuya hapis etmişlerdi

Cemre bababasının gömüldüğünü gördükten sonrq daha da beter olmuştu artık sadece ağlıyordu annesi dahil gelen herkesi kovuyordu odasından

Annesi küçük kızın böyle olmasına daha da üzülüyordu kocasının ölümünden sonra kızını bu halde görmeye dayanamıyordu kadıncağız

Kaç kere denemişti cemreyle konuşmayı ama küçük kız sadece ağlıyor bazende babamı istiyorum diye bağırıyordu

Kara ailesinde ise durumlar az daha iyiydi

Hafsa hanım çocukları için toparlanmaya çalışıyordu çünkü biliyordu ki çocukları onu öyle görürse daha fazla üzülecekti

Demir hala atlatamamıştı olayın şokunu hala babasının çıkıp geliceğini düşünüyordu

Demir filmlere ve dizilere çok inanırdı belki diyordu demir içinden belki babam görev için şehit numarası yapıyor

Demir de biliyordu böyle bişeyin olmayacağını fakat yinede o yalana inanmak istiyordu

Korkmaz ailesi gün geçtikçe daha fazla dağılıyordu cemre odadan çıkmıyordu ve kendi içindende çok acıkıyordu cemre odasına kapanalı 4 gün olmuştu o süre boyunca sadece su içmişti,küçük kız sadece ağlıyordu ve baba diyerek sayıklıyordu

Annesi münevver ise hem kızının gözü önünde bitmesine hem de kocasının şehit olmasına karşın iyice bitik bir duruma düşmüştü

Abisi erdem,demirin sayesinde azda olsa iyiydi

Demir ona babalarının gerçekte ölmediğini bunun bir görev olduğunu söyleyip duruyordu

Erdem,demirin aksine bunun yalan olacağını aklının ucundan dahi geçirmiyor du erdeme göre kesinlikle ölmemişlerdi

Erdemin babası bir kahramandı ve kahramanlar ölmezdi

5.gün olmuştu cemre artık iyice kötüye gitmeye başlamıştı bile ama hala dayanamaya çalışıyordu

Artık kızın hıçkırıkları,ağlamaları durmuştu ve bu annesini çok tedirgin ediyordu

Annesinin aklına bir anda demir geldi

Cemre demire asla karşı koyamazdı ve anneside bunu bildiğinden dolayı koşa koşa ahiretliğinin kapısına gitti

Kara ailesine durumu anlattığında demir hemen ayağa kalktı ve koşarak cemrelerin evine doğru gitti

Demirin kalbi nedense burkulmuştu ince bi sızı geçmişti demirin kalbinden

Demir bunu düşünemeyecek kadar kızı önemsiyordu şuan ve eğer kıza bişey olursa çok üzüleceğinide biliyordu

Cemrenin odasına geldiğinde bi iki kere kapıyı tıklattı ses gelmeyince demir daha fazla endişelendi ve bu sefer daha hızlı vurmaya başladı kapıya en sonunda cemrenin naif,ince sesi duyuldu küçük kız zorla konuşuyo gibiydi

'İyiyim anne'Dedi cemre

Demir bi anda sanki konuşmayı unuttuğunu sandı

Anlamadı demir neler olduğunu ama zorlada olsa konuştu

"Ben geldim cemre"bu üç kelime cemrenin kalbini hızlandırmaya  yetmişti bile

"Neden geldin demir abi"küçük kız ta o yaştan abi demeye başlamıştı demire bu 'abi'kelimesi cemreyi ne kadar kızdırsada demek zorundaydı çünkü demiri sevdiği anlaşılmamalıydı

Demir bu abi kelimesinden cemre yüzünden hep nefret etnişti demesindi işte abi diye nolacaktı ki

"Senin için geldim hadi aç kapıyı konuşalım bak benim babamda şehit oldu anlarım ben seni hadi aç kapıyı"dedi naif bir ses tonuyla

Cemre hemen koşup kapıyı açtı

Demir karşısında böyle bir görüntü beklemiyordu

Gözleri kan çanağı gibi olmuştu cemrenin üzeri,saçı her tarafı bitik durumdaydı daha beteri cemrenin içide bitik bir durumdaydı

Demir hemen cemreyi kendine çekip sarıldı

İkiside fark etmesede kalpleri çok hızlı atıyordu ve ikiside bunu aşk olarak düşünmüyordu