İmkansız Bir Aşk Denir~TAMAMLANDI~

Bölüm 24:Vatan Sağolsun

GEÇMİŞ

Küçük cemre yine arkadaşlarıyla oyun oynamak için dışarı çıkmıştı

Üzerinde tatlı fırfırlı yeşil yaka bir elbise vardı

Bu elbiseyi doğum gününde babası almıştı cemreye o yüzden çok seviyordu cemre bu elbiseyi en başta kirlenir diyerek giymek istemesede şimdi elbiseyi hiç çıkarmıyordu

Eğer babası evde olsaydı cemre babasıyla oynardı evciliği ve süperkahraman askeri

Cemrenin babası bir askerdi

O yüzden cemre babasını belki ayda belki yılda bir kez görüyordu

Cemre babasının asker olduğunu ve bu mesleğin nasıl gururlu nasıl fedakarlık seven bir meslek olduğunu biliyordu

Cemre eskiden babasına çok kızardı gelmiyor diye eskiden 6.yaşını babasız kutladı diye cemre babası geldiğinde onunla konuşmamıştı babasıda bu durumu cemrenin anlaması için kıza o yaşında askerlikten bahsetmişti

Babasına göre bir asker kızı  cesur olmalıydı eğer sevdiği bi insan yoksa o olmadanda yaşamalıyım demesini bilmeliydi

O yüzden babası şehit olabiliceğine kadar her şeyi küçük kızı cemreye anlatmıştı

Cemre o zaman korkuyla 'ama baba eğer sen gidersen benim süperkahraman askerim kim olacakki'demişti

Babası ise bu soruya tebessüm edip'Ben yoksam abin vardır annen vardır elbet biri vardır sen sakın korkma güzel kızım demişti'

Ve babası yeni görevine gitmeden önce sanki hissetmiş gibi kızıyla konuşmuştu o gün küçük kızdan bir söz almıştı

'Eğer ben bir gün o kutsal mertebeye erişip şehit olursam sakın ağlama olurmu cemrem benim şehit haberimi aldığında iki kelime kur, sadece Vatan Sağolsun de yeter cemre tamam mı'

Denişti babası hissediyordu işte kötü bir şeyler olacaktı o gün o yüzden verdirmişti o sözü

Küçük kız başını sallamıştı sadece şehitlik birazda olsa kızı üzüyordu

Cemre ne kadar belli etmesede korkuyordu babasının ondan gitmesinden

Babası bu cevaptan tatmin olmayıp tekrar konuşmuştu

'Söz ver cemre vatan sağolsun diyeceğine'demişti babası sert bir sesle

'Söz'demişti cemre ve babasına sarılıp onu uğurlamıştı

Ölüme..

Cemre arkadaşlarıyla oyunlarını oynamıştı ve şimdide evlerine dönüyordu

Cemre hoplaya zıplaya mutlu mutlu ilerlerken bi anda taşa takıldı ve elbisesinin küçük bir kısmı yırtıldı

Cemre bir iki dakika durup olayı anlamaya çalıştı elbisesinin yırtıldığını idrak etmeye çalılıyordu

Ve küçük kız bi anda ağlamaya başladı

Bu babasından kalan bi hediyeydi ona zarar vermemeliydi ama vermişti

Cemre düşmesine değilde elbisenin yırtılmasına ağlamıştı o gün

Cemre yerde oturarak ağlamaya devam ederken bir anda demir geldi küçük kızın yanına

Ve cemreyi teselli etti

Küçük kızın küçük kalbi demiri görünce bi anda hızlandı kız anlamasada takmamaya çalıştı

Demir cemreyi güldürecek şakalar yaparak onu mutlu ediyordu ve küçük kız gülüyordu kız bi anda ağlamayı unutmuştu

Demir cemreyle bi saat daha oyalandıktan sonra evlerine doğru ilerlemeye başladılar

İkisinin aileside arkadaştı ve iki evde yan yanaydı

O yüzden birlikte yürüdüler evlerine

Evlerine vardıklarında iki evin tam ortasında jandarma aracı gördüler ikiside birbirini unutup evlerine koştular

İkiside biliyordu ki ikisinden birinin babası şehit olmuştu

Ve bi anda iki evdende farklı iki çığlık sesi duyuldu

"Veysel!"diye bağırdı cemrenin annesi

"Ahmet!"diye bağırdı demirin annesi

Ve iki çocuğun kulağındaki iki farklı ses

ÜSTEĞMEN VEYSEL KORKMAZ ŞEHİT OLDU

ÜSTEĞMEN AHMET KARA ŞEHİT OLDU

O gün iki çocuğunda babaları şehit oldu ve son olarak çocuklar aynı anda aynı kelimeyi bağırarak söylediler

VATAN SAĞOLSUN