Unique -||AGEPLAY||- SKZ-༆

8

JeongChan- ( Daddy chan, baby I.N)

hmm bölüm geldiği icin birilerine borclusunuz🎀✨🤍🌸
-
-
-

Chan, yanan kırmızı ışıkla dikiz aynasından bebeğini kontrol etti. Elindeki peluşuyla bir şeyler konuşurken fısıltılarını duymak neredeyse imkansızdı.

Gülümseyerek yola baktığında birkaç saniye içinde yeniden haraket etmeye başlamıştı araç.

"Bebeğim, neredeyse vardık." I.N odak noktasını değiştirerek yola baktı, nerede olduğunu anlayacakmış gibi. Ardından eldivenlerine rağmen ellerini çırptı.

Birkaç dakikanın ardından kreşe vardıklarında Chan arabadan inerek arka kapıyı açtı ve güzel bebeğini kemerlerden kurtardı. Ardından kucaklayarak arabayı kapattı ve büyük binaya doğru adımladı.

İçeri girer girmez bir çalışan onu karşılamıştı. Bir kaç güvenlik amaçlı olduğu belli soruyu sorduğunda kreşin sahibi Koray beyin haberi olduğunu söyledi.

Yönlendirildiği odanın kreşle alakalı olmadığını sandı çünkü içeriden hiçbir ses gelmiyordu. Bebeği etrafına merakla bakmaya devam ediyordu.

Duvarlarının tatlı renkleri Jeonginin hoşuna gitmişti. "Şu anda küçük age-play bebeklerinin uyku saati. Bu yüzden bu kadar sessiz."

Arkasından gelen sesle döndüğünde karşısındaki kişi Koraydı. Şaşkın ifadesini alarak selamlamıştı onu. "Merhaba ufaklık."

Jeongin babasına bakmıştı onay ister gibi. Her ne kadar onun omzuna saklanmak istesede babasını kötü göstermek istemedi. Güzelce selamladı karşısındaki yabancı adamı.

"Odama geçelim mi? Hem bu küçük bebeği tanıştırmam gereken biri var."

Chan anladığı şeyle bebeğine bakarak sırıttığında Koray önde, kendisi arkada yürümeye başlamıştılar. Onunla eski arkadaştı. Ortaklığı olan şirketle Korede eşsiz kreş sisteminin olması karar kılınmıştı ve bu yüzden buradaydı Koray.

Chan bu haberi aldığında bebeğininde bu konuda istekli olması işine gelmişti.

Odaya vardıklarında Koray sessiz olmasını işaret etti. Jeongin zaten sessizlik yemini etmiş gibiydi.

Karanlık odayı aydınlatan küçük, beyaz beşik göze çarpıyordu. Koray beşiğe adımlayarak içine baktı. Toprak orada olmalıydı.

"Toprak uyuyor mu?"

"Hm.. sanmıyorum." Taklit yaptığını ima ettiğinde sessiz odada hızlanmış emzik emme sesleri gelmeye başlamıştı. Ufaklık bu imaya sinirlenmişe benziyordu sanırım.

"Günaydın bebeğim?" Gülerek uyumadığını bildiği bebeğini kucakladı. Toprak taklit yaparak nazlanmayı seçecekken odadaki yabancılarla tamamen açıldı.

Babasına daha sıkı tutunarak sorguladı durumu.

"Jeonginle tanışmak ister misin bebeğim?" Chanın yanına biraz yaklaştığında Jeongin çok beklemeden saklanmıştı yine. Toprağa komik gelmişti nedense. Ufakça kıkırdamıştı.

"Topyak istiyoy baba." Koray Chana onu takip etmesini söyleyerek odadan çıktı. Küçük bebeklerin oyun alanı olan legoların yanına gelip bebeğini oturttu. Arkasından destekliyordu.

"Bebeğim.."

"Kreşe gelmek, arkadaş edinmek istediğini söyleyen sendin meleğim." Fısıldayarak konuştu.

Rahatlatıcı sözlerinden sonra omzundan ayırdığında yaka emziğini dudaklarına vermişti. Kucağından oyun alanına indirerek oturmasını sağladı. Bebeği kendi elini sıkıca tutmuştu. "Meyaba"

Jeongin iki parmağını sallayarak karşılık verdi. "Meyaba.."

"Benim adım topyak."

"Memnun oydum T-topyak, ben Jeongin."

"Bende memnun oydum Congin!"

Toprak eline aldığı birkaç parçayı babasının yönlendirmesi ile yerleştirdiğinde sıradaki parçanın Jeonginin yanında olduğunu görmüştü. Emzik emen çocuğa yanına emekleyerek parçayı almıştı.

Geri dönmesine gerek kalmadan babası birazdan var olacak olan köpek legoyu yaklaştırmıştı.

Onlar kendi aralarında anlaşarak oynarken Chan konuştu.

"Burayı sevdim. Geniş ve ferah. Gelirken arka bahçeyide incelemiştim. Bir çok farklı oyuncak olması Jeonginin dikkatini çekti."

"Güzel, iyi anlaşacaklardır."

Chan gülümseyerek küçüklere döndü. Kıkırdamalarının nedenini bilmiyordu ama çok güzel güldüklerine emindi.

-
-
-
Daha saçma bi bölüm sonu gördünüz mü ben görmedim sahsen neysaaaa

ceza ödendi