Duchess From Hell

48

Nakasimangot na nakatayo si Anna sa harap ng madilim na mukha ng hari. Naka-upo ito sa ginintuan nitong trono.

Wala mang suot na korona ay hindi maikakaila ang mala-hari nitong presensya.

Nakatitig ito ng mariin kay Zealand na nakatayo sa likurang bahagi ni Anna. Sapagkat sa oras na ang dukesa ang pukulin ng hari ng masamang tingin ay hindi ito magdadalawang isip na hugutin ang kanyang mga mata, kahit pa mataas ang posisyon niya kumpara sa duke.

Napahimas ng balakang si Anna dahil sa pamamanhid niyon.

Matapos kasi siyang mahuli ni Zealand na masayang nakikipaglaro sa kanyang napiling laruan sa bahay ng mga Philips ay pinarusahan nga siya nito pag-uwi sa kanilang mansyon.

Hindi siya nito tinigilan hanggang mag-umaga.

He took her harshly that his grips leaves a mark on her skin. His every lunge and bite were conveying not to repeat what she did. Though she doesn't dislike his aggressiveness.

That was the hardest way he took her yet and she couldn't believe that she will like his roughness that she cum hard, to the point of her body to convulsed intensely, her toes curled and her world would spin into a degree she don't know of.

She likes his punishment pero sakit naman at pangangalay ng katawan ang bumungad sa kanya pagkatapos.

"Alam mo kung gaano kabigat ang ginawang paglabag ng dukesa, Duke DiMarco." Ani ng hari sa malamig na boses.

"Pero nagpaalam naman ako sa iyo, hindi ba, mahal na hari?" She intervined.

Ayaw niyang ipagtanggol siya ng asawa. Siya ang gumawa ng problema, siya rin ang lulutas nito.

She knows Zealand will fight for her, even towards his cousin—the king.

Dumako sa kanya ang tingin ng hari.

Malamig at matutulis na kung saan ay mapapaluhod ka sa nginig ng katawan dahil sa takot na dala niyon. Pero pagdating kay Anna, his gaze was nothing but an empty threat.

"I asked permission if I can borrow the Philips and you said I may, and so I did."

"Do you think you're just borrowing a mere toy Duchess?–"

"They're a mere toy to me tho." Kibit balikat niyang sagot na totoo naman.

"They're criminals!" Kalma ngunit madiing ani ng hari. Mahihimigan ang pagka-inis sa boses nito.

"Indeed."

Napahilot ng sentido si Haring Alistair.

"Listen Duchess," mahinahong panimula nito, "the Philips are threat to the people of this kingdom."

"I am very well aware of that."

Napahugot ng malalim na hininga si Haring Alistair habang nakatingin kay Anna na nakatayo lamang na parang nangangalay at walang takot na nakatingin sa kanya.

She's not even hiding her disinterest to the topic.

Pinapasakit nito ang ulo niya. May sagot ito sa lahat at hindi nagpapatalo sa isang argumento kagaya ng prinsesa ng Manja Kingdom.

He just don't want to put the lives of his people to danger. Lalo na sa panahong ito na hindi lamang mula sa loob ng kanyang kaharian nakaabang ang mga kalaban kundi maging sa labas ng mataas at matayog na pader ng kaharian, naghihintay na maghasik ng lagim at kumitil ng buhay anumang oras ang mga mananakop.

And what frustrates him the most was that he couldn't vent his anger even just by raising his voice dahil hindi pa man niya naibubuka ang bibig ay matatalim at mapagbantang tingin ng pinsang Duke ang sumasalubong sa kanya.