Beyaz Korkular

22.bölüm 🌼

Yazar'dan

Güzel sohbetin ardından gece yarısı olduğu için kalkmışlardı. Asena
Sena 'ya bizde kal demişti. Sena da kabul etti. Mert onları eve bıraktıktan sonra Yavuz la beraber evlerine gittiler. Mert ve Yavuz beraber kalacaktı. İkisi içinde bu daha iyidi. Birbirlerini çok özlemişlerdi.
Asena eve geldiğinde abisi hayla uyumamıştı. Abisine iyi geceler dileyip yattıllar. Sabah alarmın sesiyle uyandılar alarmı kapattıp odayı toparladular formalarını giyip otobüs durağına doğru yürüdüler.

Okula vardıklarında Asena'nın gözleri Mert'i aradı ama birşey bulamadı. Telefonu'nu çıkartıp Aradı ama açmadı. Belki bir işi çıkmıştır dedi. Sonra bir el Asena'nın gözlerini kapattı. Bu Mert'ten vaşkası değildi. Yavaşça arkasını döndü ve Mert gelmişti. Ona gülümsedi. "Sana birşey oldu diye korktum neden aranalarıma cevap cermedin." Gerçekten de korkmuştu Mert'e birşey oldu diye Mert'in yanında Yavuz'u gördü. Ona gülümseyip okula yürüdüler.

Sınıfa girdiklerin de ders edebiyattı. Onur'u gördüler ona selam verip yerlerine oturdular. Zaman akıp gitmişti. Sanki tenefüs çalmıltı. Kantine indiler. Biraz sohbet ettiler. Ama Sena ırada birini gördü yüzü bembeyaz olmuştu. Korkuyordu ona bulaşacaklar diye Yavuz fark etti.
Önce ne olduğunu çözecekti. Sena Asena'ya söyleyip lavaboya gitti.
Ama korkuyordu. Onun birşey yapacağından. Ellini yüzünü yıkadı. Biraz sakinleşti. Çıkış kapısında Yavuz'u görmeyi beklemiyordu.
"Birşey mi oldu yüzün bembeyazdı" dedi. Sena hayır anlamında kafasını salladı.

İyi okumalar 🌼