Bilinmeyen Mesaj

•Bora

Adanın bana görüldü atmasından saatler geçmişti. Herkes uyurken bi ben ayaktaydım. Uyuyamıyordum hiç bir şey fayda etmiyordu. Keremi aramayı düşündüm ama geç oldu diye aramadım. Kereme Öykü ben ve Ada dördümüz yemeğe gidelim dicektim. Belki Adayı orda görebilirim diye düşündüm.

Sabah 5 de alarmım çaldı ve uyandım. Çok uykusuzdum o yüzden bu gün spor yapmayı erteledim. Dün gece uyuya kalmıştım 2-3 gibi uyumuştum. Bu yüzden fazlasıyla uykusuzdum. 11 gibi tekrar uyandım. Geç kalmıştım amcam bir kaç kez aramış ulaşamayınca çabalamamıştı. Kerem mesaj atmıştı mesajına girdim.

Kerem: Biz Öyküyle kampa gidiyoruz. Öykü Adayı davet etmek istiyor. Hatta şu an etti. Sende gelmek istersen ara ya da mesaj at. 2 gibi yola çıkarız hızlı ol.
 
Aradığım fırsat karşıma çıkmıştı acaba Ada ben gidicem diye gitmekten vazgeçer miydi?

Bora: Geleceğim Adaya söylemeyin. Sürpriz olsun.
Kerem: 2 gün kalacağız ona göre çadırın yoksa bizim fazladan var. Rahat etmem diyorsan orda ayrı otel de var.
Bora: Çadırım var hazırlanıyorum.
Kerem: Hazır olduğunda yaz. İki araba gitmeyelim boşa gelip alalım seni.
Bora: Tamam olur

Ada meselesini hallettiğime göre amcamı arama vakti.

Amcamı arayıp 2 gün olmayacağımı. Çok yorulduğumu ve kafa dinleyeceğimi söyledim. O da saygıyla karşıladı. Ama sanki Adanın da geleceğini biliyormuş gibi. Dikkat et kimseyi üzme dedi. Belkide hala çapkınlık yapacağımdan şüpheleniyor du.

1 saat sonra anca duşumu alıp giyinebildim. Kerem arayıp "hadi gidiyoruz" dedi. "saat 12 hani 2-3 gibi çıkardınız yola." "Ada çok heyecanlanmış Öyküyüde gaza getirdi. Ada hala geleceğimi bilmiyor. Arabaya bindiğinde öğrenecek." "Tamam çıktığınızda mesaj at Adayı almadını değil mi daha." "Alsak bu kadar rahat mı konuşurdum kardeşim. Almadık ve çıkıyoruz önce Öyküyü alıcam. Sonra Adayı en son da seni." "Tamam tamam kapat da bavulu hazırlayayım" dedim ve suratıma kapattı.

Dışarda bavulumla Keremin gelmesini bekliyorum. Biraz geç kaldı daha rahat hazırlanma şansım vardı aslında. Bari bir sigara yakayım. Sigarayı paketinden çıkardım ağzıma koydum ve yaktım. Normalde sigara tüketen biri değildim. Ama bu sıralar hiç de öyle değil. Sanırım artık sigara kullanıyorum. Bir duman üfledim ve Keremin arabasını görmemle bir oldu. Bana doğru yaklaşan arabayı görünce sigarayı daha hızlı içmeye başladım. Tam önünde durunca kapıyı açıp sigarayı attım. Geri kalan tüm dumanı üfleyip arabaya bindim. Öykü önde oturduğu için ben ve Ada arkada oturuyorduk. Bindim Keremle ve Öyküyle selamlaştık. Adaya baktığımda öksürüklü bir uyku çektiğini gördüm. Uyuyordu daha yeni almışlardı nasıl uyumayı becerebildi. Evi 3 ev yanımda. Hızlı bir uykusu varmış Ada öksürmeye devam ederken Kereme "keşke binmeden bavulu arkaya atsaydık." Dedim "atsaydın abi benim söylememimi bekliyorsun. Yakıt alıcam o zaman atarız bagaja"dedi. Bende kafamla onayladım ve hala öksüren Adaya baktım. Ortaya laf atar gibi "niye öksürüp duruyor" dedim. Öyküde arkasını dönüp. "Eee şey sigara içip bindin ya üstüne sinmiş. Sigaradan rahatsız oluyor. Bende onun için bırakmaya çalışıyorum. Çünkü yan yana geldiğimizde içmemeliyim." "Neden rahatsız oluyor. Astımı falan mı var?" "Hayır yok zaten normalde böyle olmazdı. Son 1 aydır böyle hiç mi fark etmedin?" "Benimle konuşmuyor ki." "Ne neden? Bana hiç bahsetmedi." "Çünkü benden nefret ediyor. Onunla tam bir yola girdik ben korkumdan sürekli kötü davranmaya başladım. Onu üzmekten korktum. Ama şimdi çok cesaretliyim. Uzun bir süredir işe gelmiyor. Amcama soruyorum beni geçiştiriyor. Adaya mesaj atıyorum 'bir daha gelmeyeceğim. Seni görmek istemiyorum' diyor. Napıcam bilmiyorum. Kamp falan da benlik değil sırf Ada dediniz diye geldim." "Anladım bilmiyorum benim işe gitmediğinden bile haberim yoktu. Sanırım Kereme çok zaman ayırıyorum." Diyip Kereme döndü. "Aşkım alınma ama arkadaşımla zaman geçirmeyi unutmuşum. Baksana hiç bişeyinden haberim yok. Acaba Boranın yaptığı şeylerden sonra içinde basıl bir fırtına koptu da tek başına atlattı." Utanıp başımı öne eğdim. Belliki Öykü bana sağlam bir gönderme yapmıştı.

Ada yarım saatlik uykudan sonra gözlerini açtı. Yol boyu hep onu izledim. Bi ara gülümsedi. Onu gülümseteninin rüyaları değilde ben olmayı isterdim. Gözlerini ovuşturdu. Bana baktı tekrar gözlerini ovuşturdu. Bu sefer gözlerini kapatıp biraz bekledi. Sonra Öyküye bakıp "ne işi var bunun burda." Bu vay be bu oldum artık. "Cidden kırılıyorum artık bu ne" "sen kes sesini. Ne işin var burda." "Kamp yapmaya davet edildim. O yüzden geldim güzelim bir sorun mu var?" "Bana aptal gibi şeyler deme." "Anlayamadım aptal derken" "yok bişiy. Kerem beni indirir misin gelmiyorum ben hiçbir yere." Kerem Öyküye baktı Öykü kafasını sağa sola çevirdi. "Üzgünüm indiremezmişim." Ada Öykünün otoriterliğini anlamış gibi. "Offf" dedi ve bana arkasını döndü. Bende gülümseyip camdan yolu izlemeye devam ettim.

Sizce kamp sonunda neler olur?

Yorumlarınızı bekliyorum