onceki bolumlerden oy atmadiginiz varsa bir bakar misiniz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
bakin cok dengesiz 😔 el ativerin bi size zahmet
tesekkurler simdiden 🙏
~~
Öğle arasının bitmesiyle okulun arka taraflarında kalan masalardan birine geçen ikili çıkış ziline kadar birlikte ders çalışmış daha sonra ise Minho'nun evine gitmek üzere beraber okuldan ayrılmışlardı. Ailesine önceden haber vermiş olan Jisung, biraz gerildiğinden arkadaşlarına mesaj atmış, ne yapması gerektiğini sormuştu çünkü her an vazgeçebilirdi gitmekten.
Ama Felix'in desteğiyle -daha çok gazlamasıyla- gerginliği birazcık hafiflemişti. Sadece arkadaşça ders çalışacaklarını kendine sürekli hatırlatarak bu günü atlatabileceğini düşünüyordu Jisung. Tabii yanındaki hiçbir şeyden haberi olmayan yakışıklının varlığı bile Jisung'u heyecanlandırırken orası biraz zordu ama. Kolay gelsin Jisung.
Nihayet Minho'nun evine vardı ikili. Güzel bir mahallede güzel bir apartmanda yaşayan Minho, kendi katına çıkarlarken Jisung'a gerilmesine gerek olmadığını çünkü yalnız yaşadığını söylemişti. Zaten yol boyunca onu konuşarak rahatlatmaya da çalışmıştı. Heyecanlandığını fark edebiliyordu, nihayetinde yakın da olsalar evine ilk gelişiydi bu yüzden elinden geleni yapıyordu Jisung'a rahat hissettirmek için.
Hoş, Jisung'un karşısına geçip sadece 'kasma bu kadar' bile dese Jisung elinden geleni yapardı gerilmemek için ama.
Adım attıkları hoş daireye göz gezdirdi Jisung. Zevkli birinin elinden çıktığı belliydi. Beğendiğini belli eden mırıltılarla bir süre süzdü evi. Güzeldi ve sıcak hissettiriyordu. Aşırı lükse kaçılmamıştı.
Minho bu sırada her zaman yaptığı gibi televizyonu açtı. Televizyonda izleyeceği ufacık bir şey dahi olmasa da her gün açar, evdeki sessiz gürültüyü bir nebze bastırmaya çalışırdı. Bugün açma sebebi ise yalnız oluşu değil, Jisung'un rahat olmasını isteyişiydi. Nitekim başarılı da olmuştu.
"Ben bunu gelir gelmez açıyorum böyle ama, sorun olmaz değil mi?"
"Yok neden olsun? İyi oluyor açınca, ben de evde yalnız kalırsam açarım mutlaka."
"Aynen iyi oluyor."
Jisung'un çantasını hala sırtında taşıdığını görünce yanına adımladı.
"Çantanı şöyle koy istersen. Ada tezgahta çalışırız diye düşündüm, istersen odamda da çalışabiliriz ama burası hem daha geniş, hem de bir şeyler yeriz çalışırken."
"Tamam burası olsun o zaman, geniş geniş otururuz."
"Tamam sen geç, ben de yiyecek bir şeyler bulayım."
