Cover Me || Lee Felix

🎐

Büyük bir vücut ağrısı ile kendine geldi yaralı kadın . Vücudunun her yeri sızlıyordu. Hazır hissettiğinde zorlukla gözlerini araladı. Sıradan bir beyaz tavan görüşünü karşıladı. Birkaç kez gözünü kırptı kadın. Birkaç takırtı ardından o mutluluk verici sesi duydu.

-Haeun! Ah şükürler olsun.

Bir kapı sesi ardından odada yeniden sessizlik oluştu kısa bir süreliğine. Doktoru çağırmaya gitmişti adam. Ve yeniden birkaç takırtı . Kafasını zorlukla sesin geldiği tarafa çevirdi kadın. Gülümseyen bir Yongbok ve bir doktor karşısındaydı. Doktor elindeki dosyadan değerlere bakarken sorularını yöneltti.

-Kendinizi nasıl hissediyorsunuz Haeun-shi?

Ağzını araladı Haeun fakat sesi kısıldığı ve boğazı acıdığı için sadece zor bela o kelime döküldü dudaklarından.

+Ağrı...

Yongbok un içi acıyıp yüzü düşerken doktor ufak bir tebessüm ederek Haeun a döndü.

-Bu durumda maalesef ki bunlar normal. Yaralarınıza pansuman yaptık, ağrılarınız için ise size ağrı kesici vereceğiz ve bir süre daha uyutacağız . Geçmiş olsun.

Doktor odadan çıktığında Yongbok hemen sedyenin yanına sandalyeyi çekmiş ve kadının elini tutmuştu. Kadının yüzüne bakamazken pişmanlık dolu sesi ile konuşmaya çalıştı.

-Ben özür dilerim Haeun yetişemedim. O adam yakalandı ama ben seni koruyamadım. Üzgünüm.

İçten içe pişmanlık hissediyordu. Haeun ona güvenmişti fakat o yetişememişti.

Fakat o elinden geleni yapmıştı sadece farkında değildi. Hatta belkide Haeun u o kurtarmıştı. Haeun da bunu bilerek daha fazla kötü hissetmemesi için yüzüne bir gülümseme ekledi ve Yongbok un tuttuğu elini yavaşça sıktı ve elini kavradı. Bu Yongbok un ona bakmasını sağlarken konuşmaya çalıştı.

+Teşekkür-

Ve öksürmeye başladı kadın. Adam hızlıca yandaki şişeyi açtı ve kadının ağzına uzattı. Kendisinin içemeyeceğini biliyordu elbette. Birkaç yudum ardından şişeyi lana koydu ve kadına döndü. Kadın suyun verdiği güç ile yeniden konuştu.

+Beni kurtardın... Teşekkür ederim.

Karşılıklı tebessüm ardından odaya hemşire girdi ve serumuna ağrı kesiciyi ekledi. Serum kanına karıştıkça yavaş yavaş gözleri kapandı ve dinlenmek adına kendini bıraktı kadın.

~

Kadın uyanmıştı. Artık taburcu zamanı geldiği için hazırlanıyordu. Kendini iyi hissediyordu birkaç ağrı dışında. Zor bela kıyafetlerini giydikten sonra Yongbok u geri çağırdı odaya. Yongbok geldiğinde ceketini giymesine yardım etti ve Haeun a destek olarak kalkmasına yardım etti.

Fakat kadın fazlasıyla acı çekiyordu yürürken. Yavaşça sırtından ve bacaklarından kavradıktan sonra kucağına aldı kadını. Kadın her ne kadar minnettar olsada ona her defasında yük olmak istemiyordu. Ancak yapabileceği birşey yoktu. Kendisi yürüse birkaç adım sonrasında yeri boylayacağına emindi çünkü.

Hastaneden çıktıklarında Yongbok onu arabanın arka koltuğuna bindirmiş, kendiside yanına binmişti. Ön koltukta ise Yongbok un bir arkadaşı vardı. Tanışmak adına dudaklarını araladı Hyunjin dikiz aynasından Haeun a bakarken.

-Geçmiş olsun Haeun. Ben Felix in arkadaşı Hyunjin.

Tanınmadık isim karşısında biraz kaşları çatıldı Haeun un. Felix de kimdi?   Fakat bozuntuya vermeden devam etti.

+Tanıştığıma memnun oldum Hyunjin.

Bu sırada kafa karışıklığını fark eden Yongbok onu cevapladı.

-Felix benim kimlikteki ismim. Avustralyalı olduğum için korede Yongbok ismini kullanıyorum.

Anladığını belirtmek için kafasını aşağı yukarı salladı güzel kadın. Avustralyalı olduğunu bilmiyordu. Ama o buralı olmamasına rağmen koreceyi gayet iyi konuşuyordu. Sessiz bir yolculuğun ardından bir dublex evin önünde durdu üçlü grup. Yongbok inip Haeun u kucağına aldığında Haeun sordu .

+Burası neresi?

-Benim evim.

O gerçekten çok iyi  birisiydi fakat ona çok fazla yük olduğunu düşünen kadın itiraz etmeye başladı.

+Yongbok gerçekten çok teşekkür ederim ama beni otele bırak. Sana daha fazla yük olmak istemiyorum.

Yongbok sahte bir sinirlilik ile konuştu.

-Bana yük değilsiniz Haeun-shi lütfen bir daha duymamış olayım.

Haeun itirazına devam etmek için konuşmaya başladığında Felix bir çocuk gibi duymamak için mırıldanmaya başladı.

-Lalalalalala duymuyorum ki. Hava da ne kadar güzelmiş.

Kadın bu tatlılık karşısında bir kahkaha patlamadan edemedi. Haeun un yüzüne bakması ile Yongbok da gülmeye başlamış ve Hyunjin i güldürmeyi başarmışlardı. Böylelikle gülen üç genç eve giriş yaptılar.