bir bakışta yok olmak

çok sık mı karşılaşıyoruz

toprağa çarpmam ve tanışmamızın üstünden 2 hafta geçti ama son 1 haftadır nereye gitsem onu görmeye başladım kantin , bahçe , okul çıkışı  hatta bir gün markette bile gördüm ancak çok sorgulamamaya çalıştım ve işin garip yanı o ve arkadaş grubunun bizim sınıfta olması ilk gün sınıfta yoklardı ama okuldaydılar ne kadar niye derse girmediklerini merak etsem de sormadım tanıştığımız gün dışında konuşmadık zaten de gözlemlediğim kadarıyla toprağın dersleri benim kadar olmasa da iyiydi , sınıf sessiz çocuğuydu ama arkadaş grubunun lideri gibiydi arkadaşları hep yanındaydı dışardan bir göz olarak beste ve ben gibiydiler ancak içlerinde olmadığım için tam olarak bilemiyorum.

'' dünyadan aleve ne düşünüyorsun''

 diyen beste ile düşüncelerimden sıyrıldım eğer ona toprak ve arkadaş grubu hakkında düşündüğümü söylersem başımın etini yerdi o yüzden bir kaç gün önce dayım bile olmayan ama kan bağımın olduğu adamla olan kavgamı düşündüğümü söyledim.

'' şu dayı bozuntusunun dedikleri geldi aklıma da '' dedim

''o Mete denen adamı öldürmek istiyorum resmen tehdit etmiş sizi''

'' boş ver be bestem ben hallederim biliyorsun hep hallettim sen kafaya takma '' dedim

Konu şuydu sözde dayım olacak adam annemin gençken yaptığı ve dedemin hala yapanı aradığı onu hem üzen hem de sinirlendiren yangın olayını dedeme söylemekle tehdit ediyor eğer ona 2.000.000 milyon vermezsek dedeme söylemekle tehdit ediyor. Babam bir gıda firmasında müdür annem de babamın asistanı istesek kolaylıkla veririz ama o adama güvenemezdik. Annem 20 yaşındayken köyden İstanbul'a okul için gelmeden önce ki gece kardeşleriyle içmeye ilçeye inmişler Mete dışında herkes sarhoş olmuş annem de çakır keyif kapının önünde kendine gelmeye çalışırken Mete sigara içmeye annemin yanına gelmiş.

'' içer misin abla '' demiş 

Normalde sigara içmeyen annem baba evinden geçici de olsa ayrılacağı için üzgünmüş bu yüzden kabul etmiş. 

''içerim''  demiş

Konuşarak içmeye başlamışlar sigarayı aradan 2 dk falan geçmiş Mete 

'' ben yatmaya gidiyorum iyi geceler'' demiş ve ahırların o tarafa doğru gitmiş annem işi var diye düşünmüş zaten kafası da güzel olduğu için sormamış. Elindeki sigarayı yere atıp içeri geçip sessizce mutfağa girip kahve yapmış kendine. Ayıldıktan sonra da mutfakta oturmuş 10 dk sonra Mete'nin yangın var diye bağırmasını duymuş , dışarı çıktığında ahırın yandığını görmüş dedem , dayım Ozan , teyzem Gülfem ve Mete hepsi ahırın etrafında şokla yanan ahıra bakıyorlar. Etrafta köyden insanlar su getiriyor itfaiyeyi arayın sesleri dedem kendine gelip yardıma gidiyor Ozan ve Mete de hortum getiriyor su tutuyorlar ama ne fayda etrafında ki bitkileri , samanları , tezekleri , odunları her yeri sarmış ateş her yer kırmızının ve turuncunun tonu  ve sis. Annemin en büyük travması ateşten iken kızına alev adını verip kendine bu vicdan azabını yüklemiş ,bana kötü davrandığı zamanlarda oldu iyi davrandığı zamanlarda oldu bir elin parmaklarını geçmez galiba. neyse polis gelmiş etrafı incelemiş ama düzgün bir neden bulamamışlar. Her şey yanmış iz ya da delil adına bir şey kalmamış. Polisler dosyayı delil yetersizliğinden dolayı kapatmış. Mete her seferinde ablasının üstüne gitmiş içeri girmeden sigarayı söndürdün dimi diye sürekli sormuş. Bilinç altına resmen yangını sen çıkartın senin yüzünden oldu düşüncesini yerleştirmiş. Annem İstanbul'a geldiğinde hem okuluna gitmiş hem çalışmış babasına para göndermiş ahırı yaptırması için. O eski ahırdan yepyeni bir ahır inşa edilmiş. Aradan 20 geçmesine rağmen annemin suçu olmadığından emin olduğum bir olayı önümüze konuyor. Bestenin sesiyle annemin suçsuzluğunu nasıl ispat etme düşüncelerden kurtuldum.