11.bolum

248 17 28
                                    

Selam benim tatlis minnos okuyucalarim sanırım kitabım fark edildi🥹🥹 dun cok guzel  yorumlar gördüm beni asiri mutlu etti daha cok yazasim geldi bi anda o yüzden lütfen okumaya devam edin ki benim de yazma hevesim kaçmasın bölüme geçelim 🩷

bugün pazar günüydü mutlu ve enerjik uyanmıştım hatta bi değişiklik yapıp herkesten önce uyanıp kahvaltıyı ben hazırlamıştım "kiyamet kopucak yakında" abim masadaki salatadan ağzına atarak konuşmuştu benimle dalga geçmesiyle gözlerimi devirdim "sana hazırlamadım yeme sen" diyerek tezgahtakileri masaya koyuyordum

hala yemeye devam ederken telefonu ile uğraşıyordu "kiminle konuşuyorsun sen bu aralar" dediğimde telefonu bıraktı "sanane kızım görende abi olan sensin sanıcak" milyonuncu kez gözlerimi devirdim her şey hazır olduğunda abimi mutfakta bırakarak annemlerin odasına girdim

hala uyuyolardi benim canim anamlar yataklarının üstüne koşarak yattım tabi ben 10 kilo bi şey olmadığım icin deprem olduğunu sanıp ikiside huysuzca yerlerinde kıpırdandılar sürünerek aralarına girdim "hadi uyanın size süprizim var" neşeyle konuşmuştum babam gözlerini açtığında direkt gülümsedi "hayırdır kızım başımıza taş yağacak" dediğinde kıkırdadım babamın yanağından optugumde yataktan kalkmış ve odadan çıkmıştı uzun uğraşlar sonucu aile fertlerini masada toplamıştım

kahvaltımız bittiginde toparlayip odama geçmiştim çalışma masama oturup test çözmeye başladım tyt de iyiydim ama ayt de değildim ona yoğunluk vererek çalışmaya gayret gösterdim

eslem: yarım saate hazır ol kapıdayım seni kaciriyorum tatlım😘😘

gelen bildirimle odada kocaman bi kahkaha atmıştım eslemi cok seviyordum kısacık zamanda herseyim olmustu resmen lise hayatım bok gibiydi eğer ki okul değiştirmeseydim suan da oyle olacaktı ama iyi ki değiştirmişim iyi ki eslemle karşılaşmışım diye binlerce kez şükür ediyorum

hic arkadaşım olmadı benim aslında arkadas gibi görünen cok arkadaşım oldu ama hep bi çıkarları vardı bazıları ders notları icin bazıları abim icin cok garipti beni ben olduğum icin seven arkadaşım ilk defa eslemdi o yüzden ben ona cok şey borcluydum

en zor zamanımda en mutlu gününü bozmaya hazırdı benim icin hemde boyle şeyleri düşündükçe duygulanıyordum

kafamdaki düşünceleri bir kenara bırakıp mesaja yanıt verdim

asena: hazırlanıyorummm

masamdan kalktım saat suan 15:24'tü sabah duş aldığım icin saçlarımı kabarıktı ilk olarak duzlestiriciyle üstlerinden gectim daha sonra üstüme siyah bi kolsuz crop altıma da mavi bol bi pantolon giydim hava güllük gülistanlık olduğu icin üstüme bir şey almamıştım makyajimi da tamamladığımda gelen korna sesiyle assagi indim

"ben çıkıyorum anne eslem geldi" dediğimde bi yandan ayakkabılarımı değiştiriyordum gri konverslerimi giyindigimde "tamam gec kalma" dediğinde el sallayarak evden çıkmıştım

"nereye uçuruyorsun bizi bakalım" sürücü koltuğunun yanına bindiğimde konusmustum araba ilerlerken "sürpriz iste ama cok eğlenicezz"

sonunda gelmiştik lunaparka getirmişti bizi tamam burası asiri eğlenceliydi ama tek ikimizin eğlencegini pek sanmıyordum kalabalık daha iyi olurdu bence "gel" diyerek koluma girdi biz ilerlerken lunaparktan biraz uzağa gidiyorduk "nereye gidiyoruz kanka" dediğimde "sus ve yürü" demişti gülerek

🌼🌼

"adımımı surdan şuraya atmam" evet suan 10 kişi toplanmis ve benim içeri girmemi bekliyorlardı korku evine geleceğimizi baştan söyleselerdi asla istemezdim asiri korkunctu boyle yerler "çocuklaşmayı bırak artik asena" yiğit somurtarak konuşmuştu sınıftan bi kaç kişi daha gelmişti yiğit ve esma sevgiliydi burcu esmanin kankası batuhan beratta furkanin kankasiydi selin ve tuğra da manitaydi 10 kişi suan beni bekliyorlardı

"cocuklukla alakası yok yiğit kiz korkuyo demekki" eslem her zaman ki gibi beni koruduğunda gülümsedim "İSTE EFSANE MİLAN KADROSU TAMAMLANDI" berat bağıra bağıra konuştuğunda herkes onun baktığı tarafa baktı ethem ve karisi ve cocugu ile gelmişti hazal ve motoru yani

gözlerimi devirdim hazala neden isinamadigimi bilmiyordum ağzındaki sakızla geviş getire getire yanıma geldiklerinde kafamı çevirdim "neyi bekliyoruz" hazal konuştuğunda yiğitin "asena hanımın ikna olmasını" dediğinde ethem kıkırdadı "bana su komik evden korktuğunu söyleme" inatlık değil mi aminakoyim "söylemiyorum hadi girelim" dediğimde herkes şaşırdı bende şaşırdım

açıkçası şu inadım bir gün başıma buyuk bela açacaktı içeri girdiğimiz de kollarımıza bileklikler taktılar

anons eden adam bir şeyler söyledi ama bacaklarımın titreyis sesinden suan hiçbir şey duyamiyordum "yürüsene" arkamdan bacağımın itiklenmesiyle öne doğru düşüyordum ki batuhanin tutmasıyla düzeldim "ah teşekkür ederim" önümde ilerleyen ethemin gözleri bize dönmüştü ama anında önüne geri döndü bir odaya ilerlediğimizde ufak ışıktan sadece içerde bi koltuk olduğunu görmüştüm

"asena otur o koltuğa" bu garip anonsçu bana mi diyordu yigitin koltuğa itmesiyle koltuğa oturdum "gerizekali yavaş" korkuyla bekliyordum "ethem sende otur diğerleri ilerlesin" ethem yanıma oturduğun da sinirle konuştum "abi niye bu oturuyor diger 9 kişiden birini seç ben bununla oturmam valla bak kotu şeyler olur diğerleri değilde niye bu yani ben onu anlamadım sen-" buyuk bi patlama sesi geldi zil gibi bisey "biraz daha konuşursan burdan seni sağ salim çıkarmam küçük kiz"

"anonsçu adamı bile çenenle yordun bravo" ethem eliyle alkisladiginda göz devirdim "haha ben cok konuşmuyorum siz az konuşuyorsunuz" dediğimde güldü bu da iyi alıştı boyle gülmelere okulun başında suratsız mumya gibi dolanıyordu

"ethem masanın üstündeki kelepceyi al ve bileklerinize tak" şokla gözlerimi açtım "abi sen şaka mısın ya kamera şakası falan mi bu" ben kendi kendime sinirlenirken ethem adamın dediklerini yapıp kelepceyi almis ve yanımıza oturmuştu kendi bileğine taktıktan sonra elini bana uzattı "hoşt" diyerek koltuğun ucuna kaydım

"eğer o kelepce 30 saniye içerisinde takılmazsa içeri giren testere seni joblar" dediğinde oyle bi ethemin yanına uçmuştum ki çocuğun kucağına çıkıyordum az daha "yavaş hayvan" dediğinde bacağına vurdum "düzgün konuş gerizekali" dediğimde bileğimi alıp kendi bileğine kelepceledi artık yapışık ikiz gibi dolasicaktik yani seslenen adamın sesi kesildiğinde muhtemelen diğerleriyle ilgileniyordur diyerek ikimizde sustuk ve sadece oturuyorduk

"yusuf niye gelmedi hayret"

asklarim diger bölüm cok eğlenceli olacaak bol bol oylayin ve yorum yapın 🎀🎀🎀🎀

Papatya misaliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin