Geceleyin okursanız verimli olur :D
Laura,suçluların gitmesini bekledi.Onlar gidince saklandığı ahşap masanın altından çıktı.Kapıyı da kapatıp koşar adımlarla sınıfına gitti.Yerine geçti ve öğretmenin gelmesini bekledi.
Laura dersi dinleyemiyordu.Kafası allak bullak olmuştu.Bu yüzden camdan dışarıyı seyrediyordu.Camdaki kuşlara bakarken suratsız adamı görür gibi oldu.Büyük ihtimalle hayaldi.Sonra tam önüne dönerken.....
Laura hiddetli bir şekilde ağrıyan başını ovuşturup yattığı yerden kalktı.Etraf karanlık ve nemliydi.Kocaman örümcek ağları buranın uzun zamandır kullanılmadığını işaret ediyordu.Zindan gibi bir yerde olmalıydı.Hiçbir yerden ışık gelmiyordu.
Daha sonra odanın diğer köşesinde hareket eden birşey gördü.Yaklaşmaması gerektiğini anlamıştı.Ama içindeki merak duygusu gitmesini söylüyordu.Laura tüm cesaretini toplayıp gitmeye karar verdi.Birkaç adım atmıştıki birşey yere yığıldı.
Laura iyice yaklaştı ve yerdeki şeyi görünce yattığı yere koştu.Yerdeki şey bir cesetti ve iç organlarına kadar parçalanmıştı.Bunu yapan şey ne olabilirdi?Bunları düşünmeyi bırakıp cesetin olduğu tarafa ilerledi ve o şey üzerine atladı.
Ağzından kanlar akan upuzun pençeleri ve sivri kulakları olan kurtadama benzer birşeydi(Yatağınızın altına bakmayın!).Sanki Laura'yı da yemek istiyordu.Laura botuna sakladığı bıçağı alıp yaratığa sapladı.
Yaratıktan öbek öbek kan akıyordu.Laura kapıya doğru koştu ve kilitsiz olduğunu fark etti.Açtı ve uzun bir koridorda koşmaya başladı.Koştu koştu koştu ve bir anda durdu.Bu bir çığlıktı.Çığlık tanıdık geliyordu.Bu Ella'ydı.
Çığlığın geldiği tarafa doğru ilerledi.Çığlık bir odadan geliyordu.Laura'nın çıktığı oda gibiydi. Sessizce İçeri girdi.İçeride sadece Ella vardı ve bağırıyordu.Onun bu kadar bağırmasına neden olan şey ne olabilirdi?Anlamıyordu.Etrafa baktı bomboştu.
"Ella sakin ol!Sakin ol dedim sana,hadiii.Üzgünüm."
Laura tüm gücüyle Ellaya tokat attı ve kız yere düştü.Sarsılıyordu.Bu seferde tekme attı ve Ella durdu.
"Suratsız bir adam ve kurtadam beni bağladılar.Çok korktum."
"Hadi gidelim.Geçti(!)"
Ella'yı da alıp kapıya yöneldi.Ama kapı kilitliydi.Açılmıyordu.Kim kitlemişti?Birşeyler aramaya koyuldu.Bir deliğin içinde maymuncuk buldu.Bunla kapıyı açabilirdi.Ama açmamaya karar verdi.Çünkü kim bir zindana maymuncuk koyardı ki?Bu bir tuzak olmalıydı.Ella ona şaşkın bir şekilde bakarak.
"Açsana ne bekliyorsun?"
"Bu bir tuzak!Yoksa niye maymuncuğu buraya bırakırlar ki?Çıkmamızı istiyorlar."
Laura ne yapacaklarını düşünüyordu.Kapıdan çıkamazlardı.Peki ne yapacaklardı geçecek hiçbir yer yoktu.Sonra omzuna dokunan Ella'yı fark etti.
"Laura bunu al.Bu kolyeyi sakla olur mu?Hatıramız olsun.Çünkü burdan çıkamicaz."
Laura kolyeyi cebine koydu ve o anda aklına bir fikir geldi.Daha önce her uyuduğunda veya bayıldığında.Farklı bir yerde uyanmıştı.Eğer yine bayılırsa aynısı olacaktı.Bunu değerledirmeliydi ne kaybedebilirdi ki?Sadece kafasında bir şişlik olacaktı.
"Ella beni bayıltman lazım."
"Neden?"
"Çünkü ben her bayıldığımda veya uyuduğumda,kalktığım zaman farklı bir yerde oluyorum."
"Tamam ama ben nolucam?"
"Merak etme ben kalkınca herşey eski haline dönüyo."
Ella başını sallayıp maymuncukla Lauraya vurdu.Laura yavaşça yere düştü ve bilincini kaybetti.
Laura uyandığında evinde değildi.Nerede olduğunu kavramaya çalıştı.Bir barakadaydı.Etraf kuru tahtalarla kaplanmıştı.Kapı açıktı.Dışarısı upuzun bir ormana açılıyordu.Barakadan çıktı ve ormanda ilerlemeye başladı.
İri bir ağacın üzerinde bir kağıt parçası buldu.Anlamsız resimlerin altında 'Burası benim YUVAM!!!' yazıyordu.
Kağıdı beline sıkıştırıp ilerdeki tıra doğru ilerlemeye başladı...
Evet arkadaşlar bir bölümün sonuna geldik.Bu bölümü 500 kelime yapacaktım ama aklıma yazacak birşey gelmedi.Umarım beğenmişsinizdir.
