Laura etrafına bakınıyordu.Ella'nın verdiği kolyeyi masaya koydu.Buradan nasıl çıkacaktı?Çıkmak için bir plan yapmalıydı.Yukarıda ki havalandırma işe yarayabilirdi.
Masa yardımıyla havalandırmaya girdi.İlerde bir yerden birilerinin konuşma sesleri geliyordu.O tarafa doğru ilerledi.Sonra ilerde o bıçaklı adamı gördü.Hızla emeklemeye başladı.Sağa döndü hemen bulunduğu odaya gitmeliydi.
O sırada ayağında bir el hissetti.Bıçaklı adam onu tutmuştu.Adamın yüzüne bir tekme atıp çıktığı yere doğru ilerledi.Aşağı atlayıp kapağı kapattı.'Tekrar burada olmak güzel' diyip koltuğa oturdu.Acıkmıştı.
Buzdolabından meyve ve içecek alıp koltuğa yayıldı. 'Enazından aç değilim' diye düşünürken elindekiler yok oldu.
Gerçektende bu bir şakadan ibaret olamazdı.Acaba yine bayılsa başka bir yerde uyanır mıydı?
Belki diyerek kafasına vuracak birşeyler aradı.Yataktaki demirler uygundu ama onları çıkaramazdı.Daha sonra buzdolabındaki cam şişeyi hatırladı.Dolaptan onu alıp kafasına vurursa bayılırdı.Fakat yaralanırdı.
Uyumak daha mantıklı diyip yatağın olduğu odaya girdi.Yastığı düzeltip başını koydu ve uyumaya başladı.
#####
"Hadi kızım uyan.Okula geç kalıyorsun."
Laura esneyerek yataktan kalktı.Demek hepsi rüyaydı.Ama bu hayatında gördüğü en gerçekçi rüyaydı.
Hazırlanmaya başladı.Üstüne formasını giydi ve cebinde sert birşey hissetti.Elini cebine soktu.Elini cebinden çıkarınca gözlerine inanamadı.
Bu Ella'nın verdiği kolyeydi.O sırada annesinin sesini duydu
"Kızım yanıma gelirmisin?"
Aradan birkaç saniye geçtikten sonra.Annesi tekrar konuştu.
"Kızım onu dinleme o ben değilim."
Şimdi bu bölümü biraz düşünün.Acaba bunlar rüyamıydı?Yoksa hepsi gerçekmi?Annesi neden böyle dedi?
